Ο κ. Πατούλης επιχείρησε να εμφανίσει πενήντα Προέδρους Ιατρικών Συλλόγων της χώρας που συμμετείχαν στην Ολομέλεια ως αδιάφορους στο εθνικό πένθος, σε αντίθεση με τον ίδιο που δείχνει «σεβασμό και ενσυναίσθηση». Και, ενώ η Ολομέλεια διεξήχθη το Σάββατο που είχε λήξει το πένθος, εκείνος ανακάτεψε εσκεμμένα τις ημερομηνίες ώστε να ενισχύσει τα επιχειρήματα περί ενσυναίσθησης που τον διακατέχει.
Βγήκε λοιπόν το ΜΕΤΩΠΟ με ανακοίνωσή του και τον εξέθεσε, υπενθυμίζοντας και το καταδικαστικό ψήφισμα που εισέπραξε ο κ. Πατούλης στη Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ τον Δεκέμβριο. Και αντί εκείνος να σιωπήσει επανήλθε με απειλές και κατηγορίες περί ύβρεως και ασέβειας στο εθνικό δράμα.
Εάν ο κ. Πατούλης ενοχλείται τόσο πολύ που καταδικάστηκε από τους συναδέλφους του μπορεί να κάνει κάτι απλό: να ζητήσει συγνώμη για όσα ανερμάτιστα τους κατηγόρησε και να θεωρηθεί το ζήτημα λήξαν.
Αντέχει;