Ο θεσμός του προσωπικού γιατρού, αυτός που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση της ΝΔ επί υπουργίας Πλεύρη, είναι γνωστό πως παραπαίει. Κυριότερη αιτία η απροθυμία των ειδικευμένων γιατρών να ενταχθούν στο θεσμό, απροθυμία που είναι μεγαλύτερη στα μεγάλα αστικά κέντρα και ιδιαίτερα στην Αθήνα.
Στην απόγνωσή του ο Θ. Πλεύρης επέβαλε ποινές στους πολίτες, τις οποίες σύντομα αναγκάστηκε να ανακαλέσει δια της διολοθήσεως. Μετά επιχείρησε να ορίσει ως προσωπικούς γιατρούς γαστεντερολόγους και ογκολόγους και εισέπραξε θυμηδία.
Εντούτοις, εδώ μπορεί να παίζουμε για δύο χρόνια, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση που χρηματοδότησε το έργο ζητάει αποτελέσματα και σε λίγο θα ζητάει και επιστροφή τον κονδυλίων που μας χορήγησε.
Κάτω από την πίεση της επιστροφής κονδυλίων και της συνακόλουθης γελιοποίησης, ιδού τι επινόησαν οι αιχμηροί νόες του Αδώνιδος και της Ειρήνης Αγαπηδάκη:
Να μετατρέψουν τους αγροτικούς γιατρούς σε προσωπικούς γιατρούς και να τους αναθέσουν πληθυσμό ευθύνης, ώστε να αυξηθεί η κάλυψη της επικράτειας από 52% που είναι σήμερα σε 75-80%. Αφήνοντας στην άκρη τις επιφυλάξεις για τις γνώσεις και την εμπειρία ενός γιατρού που μόλις τελείωσε την ιατρική, ομολογούμε πως όντως πρόκειται για ευφυές σχέδιο παραπλάνησης των κουτόφραγκων.
Όμως -κι ας μείνει μεταξύ μας- το σχέδιο κάπου πάσχει.
Και πάσχει στην εστία του: αφού η έλλειψη εστιάζεται στην Αθήνα, πώς είναι δυνατόν να λυθεί με αγροτικούς γιατρούς που διορίζονται στην επαρχία;
Φαίνεται λοιπόν πως στο υπουργείο έχουν σχεδιάσει κάτι μεγαλοφυές: σκέφτονται να διορίζουν από εδώ και στο εξής αγροτικούς γιατρούς στο.. Κολωνάκι, στο Μαρούσι και στο Νέο Ψυχικό!
Σ΄ αυτό το πρότζεκτ είμαστε βέβαιοι πως θα μπορούσε να συμβάλει τα μέγιστα και ο Γιώργος Πατούλης.
Ας μην τον έχουν στο υπουργείο μόνο για τη συγγραφή ΚΥΑ και άλλες παρεμφερείς χαμαλοδουλειές.