Αντιμέτωποι με προβλήματα που σχετίζονται με την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους απασχόλησής τους έρχονται καθημερινά οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα νοσηλεύτριας του Ιπποκρατείου που τραυματίστηκε στο μάτι από ιατρικό μηχάνημα καθώς και εργαζομένων που χτυπήθηκαν από συγγενείς των νοσηλευόμενων. Οι επιθέσεις κατά του προσωπικού των νοσοκομείων στα τμήματα επειγόντων περιστατικών είναι πλέον ρουτίνα και τα περισσότερα περιστατικά αυτού του είδους δεν καταγράφονται διότι δεν υπάρχει Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας. Εξάλλου αν και ο νόμος περί ιατρού εργασίας υπάρχει εδώ και 25 χρόνια, δεν βρίσκει εφαρμογή στους χώρους των νοσοκομείων, ενώ στην Ελλάδα φαίνεται ότι δεν υπάρχουν επαγγελματικές νόσοι για τον απλούστατο λόγο ότι δεν δηλώνονται.
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στη διάρκεια διημερίδας Υγιεινής και Ασφάλειας με θέμα «Πραγματικότητα και προοπτική στο Ιπποκράτειο Γ. Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης».
«Δυστυχώς αν και δημιουργήθηκε κατά το παρελθόν Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας στο Ιπποκράτειο ατόνησε, αφενός λόγω της αδιαφορίας των συνδικαλιστικών οργάνων και αφετέρου λόγω του ότι η διοίκηση του νοσοκομείου δεν έχει προσλάβει γιατρό εργασίας και τεχνικό ασφαλείας. Οι υποδομές του νοσοκομείου είναι κακές και για αυτό το λόγο οι εργαζόμενοι υφίστανται όλο αυτό το πρόβλημα, που αποτυπώνεται με επαγγελματικές νόσους, όπως οι μυοσκελετικές νόσοι οι οποίες είναι σε έξαρση» επισήμανε ο σύμβουλος της ΠΟΕΔΗΝ και εργαζόμενος στο Ιπποκράτειο Κώστας Μπουμπάρης.
Η έλλειψη προσωπικού υποχρεώνει τους εργαζόμενους σε εντατικοποίηση της εργασίας, τους φορτώνει με περισσότερες υποχρεώσεις με συνέπεια την όλο και μεγαλύτερη καταπόνηση σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο, επισήμανε από την πλευρά του ο εργοθεραπευτής μέλος ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του Ιπποκρατείου Κωνσταντίνος Βελίκος. Παράλληλα τόνισε ότι οι χώροι του νοσοκομείου δεν καλύπτουν τις βασικές προϋποθέσεις υγιεινής και ασφάλειας, είναι μικροί, κακομελετημένοι και δεν έχουν μια γενική πολιτική ασφάλειας. «Το γεγονός ότι ασκείται μεγάλη πίεση από τους θεραπευόμενους στο προσωπικό για διαρκώς καλύτερες συνθήκες, στις οποίες οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν λόγω του ανεπαρκούς αριθμού τους και των μέσων που διαθέτουν, κάνει την κατάσταση πάρα πολύ πιεστική. Βασική προϋπόθεση για να λυθούν αυτά τα προβλήματα είναι πολύ περισσότερο προσωπικό και πολύ καλά δομημένη πολιτική για την υγιεινή και ασφάλεια», πρόσθεσε ο κ. Βελίκος.