h6 align=”center”>OXI ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ – ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ
Στις 9 Νοεμβρίου εστάλη στον πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ πρόταση του κ Αβραμόπουλου για υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας με τους νοσοκομειακούς γιατρούς. Η «νέα» πρόταση συνεχίζει να κινείται στη λογική των όσων πρότεινε προεκλογικά: πάγωμα των μισθών και επίδομα εφημέρευσης, «προσφέροντας» σαν αντάλλαγμα ένα «πολυδιευθυντικό» σύστημα επινόησης Αβραμόπουλου – Τσούκαλου, στο οποίο οι νέοι «διευθυντές» θα εφημερεύουν όπως ακριβώς κάνουν και σήμερα σαν αναπληρωτές, και θα συνεχίσουν να έχουν πάνω από το κεφάλι τους τον ίδιο αρχιδιευθυντή – δερβέναγα που έχουν και σήμερα . Η μόνη διαφοροποίηση σε σχέση με την προηγούμενη πρόταση είναι η κατάργηση της μεταβατικής περιόδου για το έτος 2008 κατά το οποίο ζητούσε εργασιακή ειρήνη με απλήρωτες εφημερίες προκειμένου να ευθυγραμμιστούμε άμεσα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες για το ωράριο. Η μεταβατική περίοδος σήμερα καταργείται, αφού για το 2008 ο υπουργός προτείνει το εφημεριακό καθεστώς να παραμείνει ως έχει, αποδεικνύοντας περίτρανα τον προσχηματικό τρόπο με τον οποίο έθετε το ωράριο στον προηγούμενο διάλογο. Κατά τα λοιπά το πρωινό ωράριο προτείνεται να γίνει 7ωρο, η εφημερία 17ωρη (με την ιλιγγιώδη αύξηση της τάξης των 30 ευρώμηνιαίως που αυτό συνεπάγεται), ενώ διευκρινίζεται πως το επίδομα εφημέρευσης θα δίδεται κατά βαθμό. Επαναλαμβάνει ότι «από 1/1/09 όσοι γιατροί χρειάζεται να εφημερεύουν πέραν των 4 ή 6 εφημεριών θα τις πληρώνονται επιπλέον των τακτικών αποδοχών» χωρίς όμως να διευκρινίζει από πού θα προέλθουν αυτά τα χρήματα τη στιγμή που τα κονδύλια των εφημεριών θα έχουν πλέον ενσωματωθεί στις τακτικές αποδοχές. Τέλος επαναλαμβάνει την πρόθεσή του να γίνουν 4.500 προσλήψεις γιατρών μέχρι το τέλος του 2009 χωρίς όμως να διευκρινίζει τι είδους γιατρούς εννοεί (επικουρικούς ή οργανικούς επιμελητές) και χωρίς να προβλέπονται με σαφήνεια και κατά έτος τα αντίστοιχα αναγκαία κονδύλια ώστε να πείθει για το πραγματοποιήσιμο αυτής της πρότασης.
Συμπερασματικά μετά το πάγωμα των αποδοχών των νοσοκομειακών γιατρών επί δέκα χρόνια ο υπουργός υγείας έχει το θράσος να προτείνει να υπογράψουμε τώρα την επΆ αόριστο καθήλωση των αποδοχών μας με «αντάλλαγμα» το «μαϊμού – πολυδιευθυντικό» σύστημα που προτείνει.
Ταυτόχρονα, με τις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για το ασφαλιστικό, η κυβέρνηση επιχειρεί κατάργηση του ΤΣΑΥ και καίριο κτύπημα στα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα. Σύμφωνα με πρώτο υπολογισμό, τα μέτρα Μαγγίνα θα σημάνουν 17-19% μείωση σύνταξης για όσους έχουν πρωτοασφαλιστεί πριν το 1983, 21-25% για τους «ενδιάμεσους» 83-93, και πλήρη κατάργηση συντάξεων για τους μετά το 93, αφού οι τελευταίοι ήδη έχουν θιγεί ανεπανόρθωτα από τους νόμους Σιούφα και Ρέππα. Έχουν μάλιστα το θράσος να χαρακτηρίζουν «προνομιούχους» τους γιατρούς (που παίρνουν 1300 ευρώ σύνταξη μετά 39 χρόνια εργασίας) παπαγαλάκια της κυβέρνησης όπως ο κ. Μητσοτάκης (που ξεκοκαλίζει 4 συντάξεις ταυτόχρονα εδώ και … 25 χρόνια) και ο υπουργός επικρατείας κ. Ρουσσόπουλος (που όντας βουλευτής για δεύτερη θητεία, και μάλιστα χωρίς να «ξοδευτεί» για σταυρούς έχει ήδη θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα 2000 ευρώ).
Γιατί μιλάμε για θράσος
Οι νοσοκομειακοί γιατροί είναι ο μοναδικός κλάδος του δημοσίου τομέα που δεν έχει αυξήσει τις αποδοχές του από το 1998.Η σχέση μισθών γιατρών ΕΣΥ και λοιπών δημοσίων υπαλλήλων από 3/1 κατά την ίδρυση του ΕΣΥ, είναι 1/1 το 2007. Ο μισθός ενός πρωτοδιοριζόμενου ειδικευόμενου στο ΕΣΥ είναι εξευτελιστικός (καθαρές τακτικές μηνιαίες αποδοχές 980 ευρώ), η υπερωριακή του εργασία πληρώνεται με 3 ευρώ την ώρα – δηλαδή λιγότερο και από την αμοιβή του ανειδίκευτου εργάτη. ΚατΆ αναλογία αντίστοιχα εξευτελιστικές είναι οι αποδοχές όλων των βαθμίδων (επιμελητής Β΄ 1250 ευρώ κλπ), οι χαμηλότερες σε πραγματικές τιμές σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση !
Ο μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας συνεχίζει να είναι 60-100 ώρες (και σε κάποια επαρχιακά νοσοκομεία φθάνει τις 140). Οι εξαγγελόμενες προσλήψεις των 4.500 γιατρών ακόμα και αν γίνουν, δεν φθάνουν ούτε για να καλύψουν τις υπάρχουσες ανάγκες, ούτε φυσικά για να μειώσουν το χρόνο εργασίας των γιατρών. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πως 3.000 κενές οργανικές θέσεις υπάρχουν από ιδρύσεως του ΕΣΥ και πως την ερχόμενη πενταετία θα συνταξιοδοτηθούν 3000 έως 5000 γιατροί.
Το επίδομα εφημέρευσης που προτείνεται αντιστοιχεί σε 4 εφημερίες για τους ειδικούς και 6 για τους ειδικευόμενους και στην καλύτερη περίπτωση σημαίνει καθήλωση των αποδοχών στα σημερινά επίπεδα, ενώ με τη διαφαινόμενη ανυπαρξία πρόσθετου κονδυλίου για τις επιπλέον εφημερίες σημαίνει σημαντική μείωση των αποδοχών των νοσοκομειακών γιατρών.
Όμως, η κακοπληρωμένη και πραγματικά επικίνδυνη υπερεργασία του έλληνα γιατρού συνοδεύεται και από την ολοένα και μεγαλύτερη απαξίωση της εκπαίδευσής του. Δεν υπάρχει συστηματικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανά ειδικότητα που να δεσμεύει τους εκπαιδευτές και τις κλινικές που παρέχουν ειδικότητα. Η εκπαίδευση κάθε γιατρού επαφίεται στις επιχορηγήσεις των φαρμακευτικών εταιριών και των επιστημονικών-διαφημιστικών προγραμμάτων.
Στο αίτημα των νοσοκομειακών γιατρών για νέο ιατρικό μισθολόγιο, μείωση του χρόνου εργασίας, προσλήψεις για πλήρη ανάπτυξη και στελέχωση του ΕΣΥ και αναβάθμιση της ιατρικής εκπαίδευσης, η απάντηση του υπουργείου είναι πάγωμα ή και μείωση των αποδοχών, διαιώνιση τόσο της υπερεργασίας όσο και του αυτοσχεδιασμού στην ιατρική εκπαίδευση, «προσλήψεις» που «ΘΑ» γίνουν χωρίς αύξηση των δαπανών για την υγεία. Είναι η εισαγωγή θεσμών ελαστικής ιατρικής εργασίας σύμφωνα με τις επιταγές του «διευθυντηρίου» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ο απαράδεκτος θεσμός του «επικουρικού γιατρού» που επεκτείνεται διαρκώς (αυτές τις μέρες κατατέθηκε τροπολογία από τον κ. Αβραμόπουλο που επαναφέρει την δυνατότητα εξΆ αρχής διορισμών επικουρικών σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη!). Ειδικά δε για το ιατρικό μισθολόγιο ο υπουργός αρνήθηκε να το συζητήσει ο ίδιος και μας παρέπεμψε σε απευθείας διαπραγμάτευση με το υπουργείο Οικονομικών.
Υπάρχει όμως ένα σοβαρό ερώτημα :
Γιατί πολλοί νοσοκομειακοί γιατροί έχουν ανεχτεί μέχρι σήμερα την υποβάθμισή των ίδιων και του ΕΣΥ ?
Από τα πρώτα χρόνια ίδρυσης του ΕΣΥ το συμβόλαιο ατιμίας που καθόρισε και καθορίζει το υγειονομικό σύστημα της χώρας είναι «λεφτά από τις δημόσιες δαπάνες για το ΕΣΥ δεν υπάρχουν, πάρτε τα από την παραοικονομία».
Από τη μία οι κυβερνήσεις με μια σταθερή πολιτική συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα υγείας και ενίσχυσης του ιδιωτικού δίνουν όλο και λιγότερα χρήματα. Ο κρατικός προϋπολογισμός συνεχίζει να επιδοτεί με το μικρότερο ποσοστό σε όλη την ΕΕ το ΕΣΥ. Αποτέλεσμα αυτού είναι η σχέση δημοσίου και ιδιωτικού στην Ελλάδα να φθάνει σήμερα το 45/55 (από 75/25 τη δεκαετία του 1980) σε σχέση με 95/5!στην Αγγλία, και 80/20 κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Από την άλλη κάποιοι νοσοκομειακοί γιατροί. Η «κρυφή πρόταση» από τους κυβερνώντες είναι σαφής εδώ και πολλά χρόνια : Όσα δεν καλύπτονται από τον εξευτελιστικό μισθό ας καλυφθούν από την παραοικονομία, τουτέστιν ή από τον άρρωστο απευθείας ή από τις προμήθειες. Κάποιοι θησαύρισαν προκλητικά σε σημείο που να ξεχνάν να κοιτάνε τη μισθοδοσία τους. Και όχι μόνο θησαύρισαν αλλά κατάφεραν να εκπροσωπούνται τα δικά τους συμφέροντα στα συνδικαλιστικά όργανα των νοσοκομειακών γιατρών. Δεν είναι καθόλου περίεργο λοιπόν ότι δεν έχει γίνει καμία σοβαρή κινητοποίηση για νέο μισθολόγιο από το 1998 που να μην υπονομεύεται από την ίδια τη συνδικαλιστική ηγεσία. Πολύ περισσότερο που οι κινητοποιήσεις μπορεί να μειώνουν έναν απερίγραπτο τζίρο. Δεν είναι τυχαίο που οι προτάσεις του Αβραμόπουλου «κινούνται σε σωστή κατεύθυνση» και αυτήν τη φορά. Δεν είναι τυχαίο που «εμφανίζονται» αναλογιστικές μελέτες που καταλήγουν στο εξωφρενικό συμπέρασμα πως θα αυξηθούν οι αποδοχές των γιατρών κατά 87% μοιράζοντας το κονδύλι εφημεριών του 2008 το οποίο είναι ίδιο με το φετεινό! Δεν είναι τυχαίο πουκάποιοι θέλουν η ΟΕΝΓΕ να υπογράψει μία σύμβαση – «ταφόπλακα» για τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αναμονής
-
Να υποχρεωθεί η Ομοσπονδία μέσα από διαδικασίες γενικών συνελεύσεων να αποχωρήσει από τον διάλογο – κοροϊδία με τον κ. Αβραμόπουλο.
Ήδη, στο τελευταίο ΓΣ της ΟΕΝΓΕ κάτω από την γενική κατακραυγή των νοσοκομειακών γιατρών όπως εκφράστηκε στις συνελεύσεις αυτών των ημερών σε όλη τη χώρα, πάρθηκε απόφαση απόρριψης των προτάσεων Αβραμόπουλου και αγωνιστικό διεκδικητικό πλαίσιο (απεργία 4,5,6 και 12 Δεκέμβρη), που στο τέλος αναγκάστηκε να την ψηφίσει και η ηγεσία της ΔΗΚΝΙ.
-
Οι νοσοκομειακοί γιατροί μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις να αποφασίσουν κινητοποιήσεις διεκδικώντας:
-
1600 ευρώ καθαρές τακτικές αποδοχές για τους ειδικευόμενους τώρα (και αντίστοιχα αναλογικά για τις άλλες βαθμίδες), όλα βασικός μισθός με ενσωμάτωση σε αυτόν των επιδομάτων. Αμοιβή της εφημερίας σαν υπερωριακή εργασία πάνω στο νέο βασικό μισθό-υπολογισμός της εφημερίας στα συντάξιμα χρόνια – για όσους έχουν εργαστεί ήδη 30 χρόνια, ο χρόνος αυτός να θεωρηθεί 5 χρόνια. Από δω και πέρα δικαίωμα σύνταξης από τα 55 για όσους το επιθυμούν.
-
Μαζικές προσλήψεις επιμελητών και ειδικευόμενων σε οργανικές θέσεις ώστε να εφαρμοσθεί 6ωρο – 5ήμερο – 30ωρο με μία εφημερία την εβδομάδα για όλους (ετήσιος προγραμματισμός προσλήψεων με πρόβλεψη του αναγκαίου κονδυλίου στον ετήσιο προϋπολογισμό). Αναγνώριση άμεσα του επαγγέλματος σαν βαρύ και ανθυγιεινό.
-
Συστηματοποίηση της εκπαίδευσης ανά ειδικότητα με προγράμματα που θα δεσμεύουν ανά κλινική κυρίως τους εκπαιδευτές.
-
Δραστική αύξηση των κονδυλίων του προϋπολογισμού για την δημόσια περίθαλψη. Αξιοποίηση του κονδυλίου που διαφεύγει από τα ταμεία μέσω υπερτιμολογήσεων σε υλικά και φάρμακα για τη χρηματοδότηση του συστήματος υγείας και το νέο μισθολόγιο των γιατρών.
-
Ουσιαστική υπεράσπιση του δωρεάν χαρακτήρα του συστήματος υγείας με πάταξη της παραοικονομίας.
-
Εξομοίωση προς τα πάνω των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και ίσες συντάξεις – εφάπαξ στους γιατρούς ανεξάρτητα από το χρόνο που ασφαλίστηκαν, με κατάργηση του απαράδεκτου καθεστώτος Σιούφα – Ρέππα. Να παρθούν πίσω οι αντιασφαλιστικές εξαγγελίες Μαγγίνα που ολοκληρώνουν το έγκλημα προβλέποντας την πλήρη κατάργηση του ΤΣΑΥ.
-
Κατάργηση του θεσμού του Διευθυντή – «αφέντη», καθώς και όλων των βαθμίδων στους γιατρούς του ΕΣΥ με πρόβλεψη για αυτόματη μισθολογική χρονοεξέλιξη. ¶μεσα για τους συναδέλφους άνω των 60 που συνταξιοδοτούνται τα επόμενα χρόνια, προαγωγή στον βαθμό του διευθυντή και δικαίωμα να μην εφημερεύουν άν το επιλέξουν.
-
¶μεσα μέτρα ενίσχυσης των νοσοκομείων σε προσωπικό και υποδομές. Επέκταση της δωρεάν δημόσιας λειτουργίας των νοσοκομείων για την επαρκέστερη κάλυψη λαϊκών υγειονομικών αναγκών.