h5>Το Ανώτατο Δικαστήριο δέχεται ότι ο εργοδότης δεν μπορεί να μετακινήσει έναν υπάλληλο χωρίς να συνυπολογιστούν ορισμένα κοινωνικά κριτήρια, όπως χρόνος υπηρεσίας, ηλικία, οικογενειακές ανάγκες.
"Μπλόκο" στις ανεξέλεγκτες, τις χωρίς κανόνες και κριτήρια ή και εκδικητικές μεταθέσεις εργαζομένων βάζει ο Αρειος Πάγος, αξιώνοντας να συνεκτιμώνται κοινωνικά κριτήρια για κάθε υπηρεσιακή μετακίνηση.
Ετσι, ο εργοδότης δεν μπορεί να μεταθέσει τον εργαζόμενο σε άλλη υπηρεσία ή υποκατάστημα της επιχείρησής του εφόσον αυτή η μετακίνηση του προκαλεί αναστάτωση και προβλήματα στις ατομικές και οικογενειακές του ανάγκες και υποχρεώσεις ή τον επιβαρύνει σημαντικά από οικονομική σκοπιά, γιατί πρέπει να πληρώνει μεγαλύτερα ποσά για την καθημερινή μεταφορά του στον τόπο εργασίας.
Αρεοπαγιτική απόφαση δέχεται ότι ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος για να αποφασίσει τη μετάθεση ενός εργαζομένου να λαμβάνει προηγουμένως υπόψη ορισμένα κοινωνικά κριτήρια (όπως πρέπει να γίνεται και στις περιπτώσεις απόλυσης) που σχετίζονται με τον χρόνο υπηρεσίας, την ηλικία, τις οικογενειακές ανάγκες κ.λπ. Αν τα κριτήρια αυτά δεν ληφθούν υπόψη, τότε η μετακίνηση του εργαζομένου σε άλλη περιοχή θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του και μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα αποζημίωσης, γιατί ο εργοδότης άσκησε με καταχρηστικό τρόπο το διευθυντικό του δικαίωμα.
Το εργατικό τμήμα ΑΠ έκρινε (313/11) ότι κατά τη μετάθεση του εργαζόμενου σε άλλο τόπο από εκείνον όπου υπηρετεί, πρέπει να λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη και τα συμφέροντα του μισθωτού. Ετσι, ο εργοδότης οφείλει να συνεκτιμά τη μακροχρόνια παραμονή του εργαζομένου σε συγκεκριμένο τόπο και τη δημιουργία (λόγω της παραμονής αυτής) ορισμένων συνθηκών διαβίωσης του ιδίου και της οικογένειάς του. Οφείλει επίσης να συνεκτιμά τις ατομικές και οικογενειακές ανάγκες και υποχρεώσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και εκείνες της συζύγου του.
Ο εργοδότης -κατά τον ΑΠ- πρέπει να εξετάζει τη δυνατότητα μετακίνησης ενός νεότερου στην ηλικία αλλά και σε χρόνια υπηρεσίας υπαλλήλου και δεν πρέπει να προτιμά τη μετακίνηση του μεγαλύτερου σε ηλικία – υπηρεσία υπαλλήλου, πολύ περισσότερο αν έχει μεγαλύτερες οικογενειακές υποχρεώσεις, γιατί παραβιάζεται η αρχή της καλής πίστης.
Αν η μετακίνηση γίνει καταχρηστικά, υπάρχει μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, ο ΑΠ δικαίωσε εργαζόμενη σε τουριστικό γραφείο που ασχολείτο 5 χρόνια με τη φύλαξη αποσκευών στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος στα Σπάτα. Η διαμαρτυρία της στην Επιθεώρηση Εργασίας για μη καταβολή διαχειριστικού επιδόματος και μη αναγνώριση προϋπηρεσίας οδήγησε σε μετακίνησή της σε άλλη υπηρεσία, αρχικά στον ίδιο τόπο και μετά στο κέντρο της Αθήνας.
Εκείνη, επειδή κατοικούσε στα Καλύβια και υπηρετούσε κανονικά 5 χρόνια, αρνήθηκε τη μετάβαση στη νέα θέση, γιατί απαιτούσε πολύ χρόνο και σημαντική οικονομική επιβάρυνση. Ο ΑΠ συμφώνησε ότι πρόκειται για βλαπτική μεταβολή και καταχρηστική άσκηση διευθυντικού δικαιώματος που υποκρύπτει εκδικητική συμπεριφορά, επικυρώνοντας την υποχρέωση καταβολής 7.152 ευρώ για μισθούς υπερημερίας 6 μηνών, καθώς και διαχειριστικού επιδόματος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ