Του Βασίλη Βενιζέλου
Με μία παλαιά όσο και χαλασμένη πυξίδα φαίνεται ότι είναι αποφασισμένος να πολιτευθεί ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος ως νέος πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ)!
Το ξεκαθάρισε ο ίδιος, από την πρώτη του εμφάνιση ενώπιον των δημοσιογράφων: Δεν θα παίζουν πλέον κρίσιμο ρόλο στις θέσεις και τις αποφάσεις του Συλλόγου οι λεγόμενες “μειοψηφικές απόψεις”… Για να δούμε, όμως, πόσο χαλασμένη είναι αυτή η πυξίδα του Αθανάσιου Εξαδάκτυλου, η οποία δείχνει μονίμως τον… Νότο!
Πριν από όλα να σημειώσουμε ότι, όταν ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος κάνει λόγο για “πλειοψηφικές απόψεις”, εννοεί προφανώς τις δικές του απόψεις ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, εννοεί τις απόψεις της δικής του τάσης εντός της παράταξης των γιατρών της Ν.Δ., της ΔΗΚΙ.
Ξεχνά καταφανώς ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος ότι, ανάλογα με τα θέματα τα οποία θα συζητά το Δ.Σ. ή η Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ, θα αναδεικνύονται άλλες, πιο έγκυρες και πιο βάσιμες απόψεις, σε σχέση με τις δικές του. Για παράδειγμα, όταν τα όργανα του ΠΙΣ θα συζητούν για τα προβλήματα των νοσοκομείων και των γιατρών του ΕΣΥ της χώρας μας, ποιος είναι εκείνος ο οποίος θα εγκλωβίσει στις λεγόμενες “μειοψηφικές απόψεις” τις απόψεις του γενικού γραμματέα της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) Πάνου Παπανικολάου ή του τέως προέδρου της ΟΕΝΓΕ Δημήτρη Βαρνάβα, αμφότεροι μέλη του Δ.Σ. του ΠΙΣ; Ακόμη, όταν τα όργανα του Συλλόγου συζητούν ενδεχομένως τα προβλήματα στο μεγαλύτερο νοσοκομείο του ΕΣΥ της χώρας μας, στον “Ευαγγελισμό”, ποιος θα εγκλωβίσει στην απαξιωμένη κατά τον Αθανάσιο Εξαδάκτυλο μειοψηφία το μέλος του Δ.Σ. του ΠΙΣ, τον Χρήστο Παπάζογλου, ο οποίος ανήκει στην παράταξη του αντιπροέδρου της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) και προέδρου του σωματείου των εργαζομένων στον “Ευαγγελισμό”, του Ηλία Σιώρα;
Μπορεί να πείσει ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος ότι οι πλειοψηφικές απόψεις στον ΠΙΣ είναι πάντα οι σωστές απόψεις; Ή είναι πάντα οι έγκυρες απόψεις; Ή είναι οι δυνάμει πλειοψηφικές απόψεις;
Θα ανοίγαμε μεγάλη φιλοσοφική συζήτηση, για ένα θέμα το οποίο είναι πλέον λυμένο διεθνώς μεταξύ των φιλοσόφων, των συνταγματολόγων και των πολιτικών επιστημόνων: Σε ένα συλλογικό σώμα δεν υπάρχουν εσαεί ή με προθεσμία πλειοψηφικές απόψεις, αλλά απόψεις οι οποίες συμμετέχουν ενίοτε στη διαμόρφωση της κάθε φορά πλειοψηφίας, ανάλογα με τη θεματική των συζητήσεων και των σχετικών αποφάσεων.
Άλλωστε, με ποιον τρόπο πολιτεύθηκε έως σήμερα ο ΠΙΣ; Με πλειοψηφίες και μειοψηφίες, ασφαλώς! Με ευρύτερες ή στενότερες πλειοψηφίες, προφανώς. Δεν ελαμβάνοντο ποτέ μειοψηφικές αποφάσεις στα όργανα του ΠΙΣ. Η διαμορφούμενη κάθε φορά πλειοψηφία αποφάσιζε για τα θέματα. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Μπορεί, κ. Εξαδάκτυλε;
Να θέσουμε άλλο ένα ερώτημα: Οι ανήκοντες στις λεγόμενες κατά Αθανάσιο Εξαδάκτυλο “πλειοψηφικές απόψεις” αποτελούν σε κάθε περίπτωση και από κάθε άποψη τα στελέχη τα οποία διαθέτουν με το παραπάνω την ευρύτερη και πιο ολοκληρωμένη κουλτούρα, την πιο εμπεριστατωμένη και σφαιρική γνώση για τα θέματα, την πλέον πλούσια και πολυεπίπεδη ενημέρωση, την πιο βαθιά πολιτικοποίηση και την πιο ηθική συγκρότηση; Και στις λεγόμενες κατά Αθανάσιο Εξαδάκτυλο “μειοψηφικές απόψεις” ανήκουν οι απόψεις της… πλέμπας; Χωρίς κουλτούρα στελέχη, χωρίς πολιτικοποίηση, χωρίς γνώσεις, χωρίς ενημέρωση, χωρίς ήθος;
Με τη χαλασμένη πυξίδα, την οποία έχει διαλέξει να διατηρεί ως οδηγό του ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, με αυτές τις από κάθε άποψη παρηκμασμένες αντιλήψεις περί πλειοψηφίας και μειοψηφίας, περί δημοκρατίας, τελικά, είναι ποτέ δυνατόν ο ίδιος να αποφύγει, κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον, τη μετωπική σύγκρουσή του με τον… τοίχο;
Οψόμεθα…