class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Ρεπορτάζ: ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΥΒΙΩΤΟΥ
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Οικονομικός μαρασμός και ανασφάλεια είναι η πραγματικότητα για περίπου 2.000.000 ανασφάλιστους ανθρώπους, για τους οποίους η πόρτα στην ποιοτική, δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη είναι ουσιαστικά ερμητικά κλειστή. Μεσούσης της κρίσης και με τα ποσοστά ανεργίας και ανασφάλιστης εργασίας στο ζενίθ, καλούνται να πληρώσουν με ιδιωτικές δαπάνες πανάκριβα φάρμακα, εξετάσεις και νοσηλεία. Άλλοι πάλι μετρούν αντίστροφα τον χρόνο για την απώλεια της ασφαλιστικής τους ικανότητας και επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου για να προλάβουν έστω το ετήσιο τσεκ απ τους. Με αφορμή τη συζήτηση γύρω από το τελευταίο νομοσχέδιο της κυβέρνησης που προβλέπει καθολική πρόσβαση στη δημόσια υγεία για όλους, η «Αυγή» της Κυριακής μιλάει με τους αφανείς ήρωες της κρίσης, που καθημερινά αγωνίζονται για το αυτονόητο δικαίωμά τους στην Υγεία.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Μία από τις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες που δέχονται ισχυρό πλήγμα στο εισόδημά τους και μαστίζονται από την ανασφάλεια είναι αυτή των ασθενών με χρόνιες παθήσεις. Η κ. Θωμαΐς Αδαμοπούλου είχε ένα μαγαζί και επειδή πλέον δεν μπορεί να πληρώνει το ΤΕΒΕ, βγήκε από το ταμείο της, ενώ πάσχει από μια νευρολογική ασθένεια, το ραιβόκρανο. Ως αποτέλεσμα, δεν καλύπτεται για την ένεσή της, την οποία πρέπει να κάνει κάθε εξάμηνο για να μπορεί να κινεί την αριστερή της πλευρά. Το κόστος της ένεσης είναι δυσβάσταχτο, αφού φτάνει τα 600 ευρώ (!). «Έχω δύο χρόνια να κάνω την ένεσή μου και, ως εκ τούτου, το πρόβλημά μου δεν έχει διορθωθεί καθόλου, ευτυχώς όμως δεν έχει γίνει και χειρότερο» μας λέει. Παράλληλα, όποιο άλλο φάρμακο έχει χρειαστεί να πάρει, το πληρώνει επίσης από την τσέπη της. Για ειδικά φάρμακα που αγόραζε και δεν δίνονται χωρίς συνταγή, έπρεπε να πληρώνει ιδιώτη γιατρό κάθε μήνα. «Δεν υπάρχει ψυχίατρος που να χρεώνει κάτω από 50 ευρώ την επίσκεψη» εξηγεί.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Ανασφάλιστες μητέρες αγωνίζονται για δύο
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Τρία χρόνια μετρά ανασφάλιστη η κ. Ελένη, μητέρα ενός μωρού. «Στην εγκυμοσύνη χρειαζόμουν εξετάσεις κάθε μήνα. Υποτίθεται ότι ο ΕΟΠΥΥ είχε ένα πρόγραμμα με το οποίο βοηθούσε να κάνεις εξετάσεις, ωστόσο κάλυπτε μόνο τα μισά». Πρόκειται για απαραίτητες εξετάσεις, που κάθε έγκυος οφείλει να κάνει κάθε μήνα, το κόστος των οποίων αγγίζει τα 160 ευρώ. Αυτό το στάδιο της εγκυμοσύνης, φυσικά, είναι πολυέξοδο για μια ανασφάλιστη μητέρα και σε άλλα επίπεδα. Σίδηρος, ασβέστιο, μαγνήσιο είναι συμπληρώματα διατροφής που οφείλει να καταναλώνει σε ημερήσια βάση, με το οικογενειακό εισόδημα να επιβαρύνεται με έως και 100 ευρώ τον μήνα.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>«Το πιο δύσκολο απ’ όλα είναι αν χρειαστεί να νοσηλευτείς. Εγώ είχα μαζέψει χρήματα για να γεννήσω σε ιδιωτικό νοσοκομείο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έμεινα άφραγκη αμέσως μετά. Άλλωστε, και σε δημόσιο νοσοκομείο, δίνεις περίπου τα ίδια λεφτά αν είσαι ανασφάλιστη, δηλαδή περίπου 80 ευρώ την ημέρα και στο ιδιωτικό 100 ευρώ, με τη διαφορά ότι το τελευταίο παρέχει και ετήσια νοσοκομειακή κάλυψη για το μωρό».
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Όμως και το μωρό έχει ανάγκες μόλις γεννηθεί. «Τα εμβόλια του παιδιού είναι πανάκριβα. Κάθε εμβόλιο μπορεί να κοστίζει και 100 και 170 ευρώ». Ανασφάλιστοι και άνεργοι γονείς πασχίζουν να διασφαλίσουν την υγεία των παιδιών τους και κάποιες περιπτώσεις περιγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα την ανθρωπιστική κρίση που γέννησε η λιτότητα. «Παιδί γνωστής μου πέθανε 20 μηνών επειδή η μαμά του δεν είχε να πληρώσει για το εμβόλιο του μηνιγγιτιδόκοκκου» μας λέει η κ. Ελένη, με ένα άγχος να καταγραφεί το μείζον ζήτημα του εμβολιασμού.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Ο φαύλος κύκλος της εργασιακής αναζήτησης
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Μέσα στον κυκεώνα εξόδων και οικονομικής ασφυξίας, ακόμη και η μετακίνηση για δουλειά μπορεί να γίνει πρόκληση. «Αν δεν σου περισσεύουν χρήματα να πληρώνεις το εισιτήριο για το μετρό, δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις, ακόμη κι ενώ εξηγείς ότι είσαι άνεργος, ακόμη και δείχνοντας την κάρτα ανεργίας σου. Πέρυσι, όταν ήμουν έγκυος, αναγκαζόμουν να μετακινούμαι με τα πόδια» εξιστορεί η κ. Ελένη.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Η ίδια έχει πολλάκις επιχειρήσει να πιάσει μια δουλειά ως κομμώτρια σε κάποιο κατάστημα και μέσα από την αφήγησή της, φανερώνεται ο φαύλος κύκλος στον οποίο παγιδεύεται μια νέα μητέρα σε συνθήκες κρίσης: «Σου ζητούν να εργαστείς 14 ώρες την ημέρα για 500 ευρώ». Άλλωστε, νόρμα είναι, εκτός από κακοπληρωμένη, αυτή η εργασία να είναι και ανασφάλιστη. «Αν όμως λείπεις τόσες ώρες από το σπίτι, θα αναγκαστείς να προσλάβεις γυναίκα να κρατάει το μωρό. Αν από τα 500 ευρώ του μισθού σου τα 400 τα δίνεις στην κοπέλα, ποιο το νόημα;» διερωτάται ευλόγως. «Οι ανασφάλιστοι δεν μπορούν να πάνε το παιδί σε παιδικό σταθμό. Θεωρείται ότι μπορείς να το κρατήσεις, οπότε, αν εργάζεσαι μαύρα, δεν μπορείς να αποδείξεις ότι λείπεις από το σπίτι». Κάπως έτσι, εύκολα μια κομμώτρια ωθείται να εργασθεί, προκειμένου να επιβιώσει, με ραντεβού, χωρίς ασφάλιση. Ερωτηθείς επ’ αυτού, μας εξηγεί ότι η ίδια ψάχνει έναν τρόπο να αυτασφαλιστεί και σκέφτεται την ιδιωτική ασφάλιση, φοβούμενη το ενδεχόμενο να χρειαστεί να νοσηλευτεί κάποια στιγμή.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Περιμένοντας την ασφάλιση να λήξει…
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>«Κάπου ανάμεσα στο άγχος να καλύψω όλες μου τις ιατρικές εκκρεμότητες και στο γεγονός ότι δεν βρίσκω σχεδόν ποτέ γιατρό στην ειδικότητα που ψάχνω στον ΕΟΠΥΥ, περιμένω με στρωμένο το κόκκινο χαλί τον Φεβρουάριο να λήξει η ασφάλισή μου» εξηγεί με αρκετή διάθεση χιούμορ η παιδαγωγός Ειρήνη Παπαδοπούλου και συνεχίζει: «Κι έρχομαι εγώ, μία απλή και ταπεινή πολίτης αυτού του αιώνια προβληματικού κράτους, να αναρωτηθώ πόσο λογικό είναι οι ανασφάλιστοι να μένουν μετέωροι. Πόσο δίκαιο είναι για δύο χρόνια να βρίσκομαι σε μία δουλειά, να μαζεύω ένσημα σαν την παλαβή -όποτε δεήσει το αξιότιμο αφεντικό βεβαίως βεβαίως να μου τα “κολλήσει”-, να μένω χωρίς δουλειά, να λήγει το ταμείο, να λήγει η ασφάλιση και να μη βρίσκω δουλειά;».
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, η κ. Παπαδοπούλου τονίζει ξανά και ξανά ότι χρειάζεται άμεση μέριμνα για όλους τους ανασφάλιστους και ειδικότερα άμεση πρόσβαση όλων των ανασφάλιστων στη Δημόσια Υγεία «και κυρίως δωρεάν, γιατί μερικές φορές δεν πάνε ζευγαράκι αυτά τα δύο» σημειώνει με νόημα και καταλήγει: «Εγώ πάντα θα ελπίζω πως ίσως τα καταφέρουμε και ζήσουμε σε ένα κράτος που κύριο μέλημα θα είναι οι πολίτες του. Τα όνειρα δεν κοστίζουν, έτσι; Σε αντίθεση με την ιατρική μου περίθαλψη…».
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 4pt”>