Χίλια μυρια έχουν ακουστεί για τους δημοσίους υπαλλήλους αλλα και γι΄αυτούς που εργάζονται στο ΕΣΥ: ότι πληρώνονται πολλά, ότι είναι πολλοί, ότι δε δουλεύουν, ότι αδιαφορούν, ότι δεν παρέχουν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Κάποια από τα παραπάνω είναι εν μέρει δίκαια (ή εν μέρει άδικα) κι επομένως προς διερεύνηση τι ισχύει και τι όχι. Κανείς όμως δεν αναφέρει γεγονότα που αποτελούν αναντίρρητη αλήθεια: 1) οι γιατροί που εκτελούν υπεράριθμες εφημερίες είναι απλήρωτοι από τον Οκτώβριο και δε φαίνεται ορατή προοπτική να συμβεί κάτι τέτοιο σύντομα. Στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου υπάρχουν πολλοί γιατροί που εκτελούν υπεράριθμες εφημερίες γιατί το νοσοκομείο είναι μικρό και δεν υπάρχει πληθώρα γιατρών όπως στην Αλεξανδρούπολη. 2) Οι γιατροί έχουν ήδη υποστεί τρεις σημαντικές μειώσεις των αποδοχών τους: μείωση μισθού, μείωση εφημεριών (συνολικό ποσό) και κατάργηση του αυτοτελούς αφορολόγητου των εφημεριών που επίσης ισοδυναμεί με μείωση αποδοχών. 3) οι υπερωρίες του προσωπικού είναι απλήρωτες από το Δεκέμβριο και αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ήδη οφείλεται μεγάλος αριθμός ρεπό που ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν τις 50 (ολογράφως πενήντα!!!) μέρες.
Δυστυχώς για τα παραπάνω δεν ακούγεται λέξη..
Ο δε Διοικητής (ως πολιτικός σε πολιτική θέση) προσπαθεί και συνήθως καταφέρνει να «αγοράσει» χρόνο. Το ερώτημα είναι ως πότε…