«Έλεος. Ας παρέμβει κάποιος γι’ αυτή την κατάσταση. Είμαστε άνθρωποι. Πέντε μέρες είμαι πάνω στο φορείο. Πόσο να αντέξω άλλο;». Είναι η φωνή διαμαρτυρίας που ακούσαμε χθες από πολλά σημεία στο χώρο του Π.Γ.Ν.Π. και κυρίως το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών και την Παθολογική Κλινική όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο με τους ηλικιωμένους ασθενείς να προσπαθούν να μην πέσουν από τα φορεία όπου νοσηλεύονται ελλείψει κρεβατιών. Πάμε στον τρίτο χρόνο που η Αχαΐα έχει ξεμείνει μ’ ένα νοσοκομείο και κανείς δεν δείχνει το απαιτούμενο ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα δε την περίοδο η νοσοκομειακή περίθαλψη χρησιμοποιήθηκε επιλεκτικά για προεκλογικούς λόγους και εν συνεχεία ξεχάστηκε. Οι μόνοι που όχι απλώς τη θυμούνται αλλά υποφέρουν από τις επικρατούσες συνθήκες είναι όσοι έχουν την ατυχία να ασθενούν κι επομένως αναγκαστικά να περνούν το κατώφλι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας.
Δικτυακή Πύλη για την Υγεία