- Η επιμονή στην διενέργεια παρελάσεων και εορταστικών εκδηλώσεων, καθώς και η «απελευθέρωση» της νυκτερινής διασκέδασης ακόμα και στις «κόκκινες» περιοχές (έστω μόνο για τους εμβολιασμένους), είναι κίνηση μεγάλου υγειονομικού ρίσκου και δείχνει τραγική υποτίμηση της επιδημιολογικής κατάστασης της χώρας και των προειδοποιήσεων των ειδικών. Σύμφωνα με το ECDC, η Ελλάδα ανέβηκε στο υψηλότερο επίπεδο επιδημιολογικού κινδύνου, με δυσμενή πρόγνωση για τις επόμενες δύο βδομάδες. Με πάνω από 2500-3000 κρούσματα και 30-40 νεκρούς τη μέρα, τα κυβερνητικά αντανακλαστικά είναι επικίνδυνα προβληματικά και ανεύθυνα. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, που τα στοιχεία του τελευταίου 7ημερου (κρούσματα/100.000 πληθυσμού) δείχνουν μεγάλη επιδείνωση σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο.
- Τα κρίσιμα προβλήματα που οδήγησαν στη συνολικά αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας, ήταν : 1. Η αίσθηση προσωρινότητας που είχε μονίμως η κυβέρνηση για την πορεία της πανδημίας 2. Το «βάλτωμα» του εμβολιαστικού προγράμματος και 3. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης για σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ και καλή προετοιμασία του συστήματος με εμπλοκή της ΠΦΥ, έμφαση στο προνοσοκομειακό επίπεδο, επιμερισμός περιστατικών covid και στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, μέριμνα για αποθεραπεία-αποκατάσταση.
- Τώρα χρειάζεται αλλαγή υγειονομικής στρατηγικής με προτεραιότητα:
- Πειστικό εμβολιαστικό restart, με διερεύνηση του κοινωνικού προφίλ των ανεμβολίαστων και στοχευμένη παρέμβαση Αγωγής Υγείας σε πληθυσμούς υψηλής ευαλωτότητας (ηλικιωμένοι, καρκινοπαθείς, πρόσφυγες-μετανάστες, Ρομά, άστεγοι κλπ)
- Σχέδιο έκτακτης ανάγκης μπροστά την αιχμή του 4ου επιδημικού κύματος (ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα) με αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων υγειονομικών δομών και δυνάμεων, με στόχο να αποκλειστεί η «κοβιντοποίηση» του ΕΣΥ και η λειτουργική κατάρρευση των δημόσιων δομών υγείας που δημιουργεί ακάλυπτες ανάγκες και ανισότητες στη φροντίδα υγείας (βλ. ΕΛΣΤΑΤ : τον τελευταίο χρόνο το 37% του πληθυσμού δηλώνει ότι δεν υποβλήθηκε σε αναγκαίες ιατρικές εξετάσεις και θεραπείες, ποσοστό που στα φτωχά στρώματα φτάνει στο 51%).
- Αξιοποίηση καλών πρακτικών άλλων ευρωπαϊκών χωρών (πχ Γαλλία, Πορτογαλία) και στο θέμα της οργάνωσης του συστήματος και των εμβολιασμών.
- Δέσμη μέτρων για την ενδυνάμωση του ΕΣΥ που θα δίνουν το σήμα μια γενναίας επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμικό του και τις υποδομές του και όχι της υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα του μέσω των ΣΔΙΤ. Τέτοιες παρεμβάσεις είναι η αυτόματη προκήρυξη όλων των κενούμενων λόγω συνταξιοδότησης θέσεων στα νοσοκομεία-ΚΥ, η διασφάλιση της μόνιμης εργασιακής προοπτικής των συμβασιούχων, ένα πολυετές πλάνο τουλάχιστον 15.000 μόνιμων προσλήψεων στο ΕΣΥ και, κυρίως, μια σοβαρή αναβάθμιση των συνθηκών αμοιβής, εργασίας και εκπαίδευσης στο σύστημα, με νέο πλαίσιο κινήτρων προσέλκυσης γιατρών σε άγονες περιοχές και ειδικότητες.
¨