|
Της Γιωτας Μυρτσιωτη
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Η ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου στο θέμα της δωρεάς οργάνων σώματος ήταν το ευτυχές επακόλουθο ενός κατά τα άλλα άκρως θλιβερού γεγονότος που συνέβη φέτος το καλοκαίρι. Κατά 20% αυξήθηκε ο αριθμός των δοτών σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μετά τη δωρεά οργάνων του νεαρού Αυστραλού Ντουζόν Ζάμιτ που τραυματίστηκε θανάσιμα στη Μύκονο.
Ωστόσο, η χώρα μας εξακολουθεί να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις όχι μόνο όσον αφορά τον αριθμό των ατόμων που εγγράφονται ως δωρητές οργάνων αλλά και όσον αφορά τα οργανωμένα μεταμοσχευτικά κέντρα όπου μπορούν να πραγματοποιηθούν οι αντίστοιχες επεμβάσεις.
Την επισήμανση έκανε η κ. Νικολέτα Γερογιάννη, αναισθησιολόγος, διευθύντρια της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου με αφορμή το 4ο παγκόσμιο συνέδριο με θέμα «Ποιότητα στην ιατρική πρακτική» που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη αύριο και την Παρασκευή.
«Δεν αρκεί η προσπάθεια και η ευσυνειδησία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Ο καθένας μας με απλά μαθηματικά μπορεί να υπολογίσει πόσο θα μπορούσε να μειωθεί ο αριθμός των ασθενών που καταφεύγουν κατ’ ανάγκην στο εξωτερικό αν ενισχύονταν οι υποδομές προκειμένου να καλύψουμε σε επίπεδο Μονάδων Εντατικής Θεραπείας τους μεταμοσχευθέντες», επισημαίνει η κ. Γερογιάννη.
Η κατάσταση που περιγράφει είναι άκρως απογοητευτική. Η ΜΕΘ του Ιπποκράτειου, εξηγεί, που είναι η μόνη η οποία δέχεται ασθενείς από τη Βόρεια Ελλάδα που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος, μείωσε τις κλίνες της από δέκα σε επτά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, όταν συνολικά το νοσοκομείο διαθέτει 1.200 κλίνες.
Το Μεταμοσχευτικό Κέντρο του Ιπποκράτειου λειτουργεί από το 1987. Στη διάρκεια της 20χρονης λειτουργίας του έχει πραγματοποιήσει 1.195 μεταμοσχεύσεις νεφρού (οι 125 εξ αυτών σε παιδιά), 278 μεταμοσχεύσεις ήπατος (13 σε παιδιά) και δέκα μεταμοσχεύσεις νεφρών – παγκρέατος με ποσοστά επιτυχίας που ξεπερνούν το 80-90% – εφάμιλλα των διεθνών μεταμοσχευτικών κέντρων.
Παρόλα αυτά, λόγω έλλειψης ατόμων δωρητών οργάνων, αρκετοί ασθενείς μετακινούνται σε ξένα μεταμοσχευτικά κέντρα. Ετσι το ελληνικό Δημόσιο για μια μεταμόσχευση ήπατος πληρώνει 300.000 ευρώ, ενώ στο Ιπποκράτειο η ίδια επέμβαση κοστίζει περίπου 22.000 ευρώ, υποστηρίζει η κ. Γερογιάννη. Χωρίς βέβαια να συνυπολογίσουμε την ταλαιπωρία ασθενούς και συγγενών από την ανάγκη «μετοικεσίας» προκειμένου να γίνει η επέμβαση.
Μια μεταμόσχευση, προσθέτει, χρειάζεται έμπειρη ομάδα γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, πλήρη ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αίθουσα χειρουργείου που να βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα, διαθέσιμα κρεβάτια τόσο στη ΜΕΘ όσο και στην κλινική μεταμοσχεύσεων. «Οι ελλείψεις, ωστόσο, είναι τραγικές.
Οι συνεχείς αιτήσεις μας για ενίσχυση του κέντρου δεν έχουν φέρει ώς σήμερα κανένα αποτέλεσμα. Το προσωπικό είναι ελάχιστο, οπότε τα κρεβάτια της ΜΕΘ παραμένουν κλειστά και οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς φιλοξενούνται σε κενές κλίνες άλλων τμημάτων όταν αυτά της οικείας κλινικής δεν επαρκούν», καταγγέλλει η κ. Γερογιάννη. Ενόψει μάλιστα της ίδρυσης «Διεθνούς Μεταμοσχευτικού Κέντρου» στην Αθήνα, εκφράζει τους φόβους της για το μέλλον του Μεταμοσχευτικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
|
