Η πολιτεία δεν αναζητεί στελέχη ικανά να διαχειριστούν μεγάλα προβλήματα
Της Γαληνης Φουρα
«Ζητείται διοικητής για την αναδιοργάνωση υπερχρεωμένων νοσοκομείων, περιορισμό του κόστους λειτουργίας τους και βελτίωση της παρεχομένης περίθαλψης, στο ασφυκτικό πλαίσιο του δημόσιου λογιστικού»… Μία ειλικρινής πρόσκληση ενδιαφέροντος για την πρόσληψη των νέων διοικητών νοσοκομείων δύσκολα θα προσείλκυε επιτυχημένα στελέχη από τον ιδιωτικό τομέα. Αλλωστε, η ιστορία διδάσκει ότι στο παρελθόν, ικανοί άνθρωποι δεν κατόρθωσαν να αλλάξουν την εικόνα του νοσοκομείου στο οποίο υπηρέτησαν, παρά τις γνώσεις και τις καλές προθέσεις τους. Τα νοσοκομεία είναι μικρές ή μεγάλες «επιχειρήσεις» με διακύβευμα το ύψιστο αγαθό, την υγεία, και είναι αυτονόητο ότι πρέπει να διοικούνται από άτομα με καλή αντίληψη των οικονομικών μεγεθών, γνώσεις διοίκησης και εμπειρία. Η νέα αντίληψη προβλήθηκε από την πολιτεία, χωρίς όμως να ακολουθήσει καμιά απόφαση που θα έδινε στα νοσηλευτικά ιδρύματα τη στοιχειώδη αυτονομία, που επιτρέπει την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων διοίκησης. «Πρέπει σε συνεργασία με τις περιφερειακές αρχές και την κεντρική διοίκηση να εξασφαλιστεί η αυτονομία στη λήψη αποφάσεων, που προϋποθέτει και αυτονομία στη διαχείριση κεφαλαίων», τονίζει ο λέκτωρ Πολιτικής Υγείας, Κυρ. Σουλιώτης. Απαιτείται πλαίσιο που να επιτρέπει στη διοίκηση να εφαρμόζει πολιτικές κινήτρων στα θέματα του προσωπικού. Οι διοικητές πρέπει να πειθαρχούν σε συγκεκριμένους προϋπολογισμούς, λαμβάνοντας κάθε δυνατό μέτρο για τη διασφάλιση της ποιότητας. Παράλληλα, οφείλουν να παίρνουν πρωτοβουλίες, π. χ. να συνεργάζονται για την ενοποίηση λειτουργιών με γειτονικά νοσοκομεία, ώστε να υπάρξει οικονομία κλίμακος. Υπάρχουν πολλά να γίνουν: αξιολόγηση της τεχνολογίας, επανεξέταση συμβάσεων ανάθεσης υπηρεσιών σε τρίτους (καθαριότητα, σίτιση κ. λπ.), που έχουν επιβαρύνει τα νοσοκομεία και ένα αναγκαίο νοικοκύρεμα, για να σταματήσουν οι εκτός συμβάσεων προμήθειες».
«Ο διοικητής δεν πρέπει να εφαρμόζει ό, τι βρήκε, εθιμικώ δικαίω, αλλά να αλλάζει τις διαδικασίες και να τις προσαρμόζει για να πετύχει τους στόχους του», σημειώνει ο σύμβουλος επιχειρήσεων Υγείας, τέως πρόεδρος νοσοκομείου, Γ. Χατζηχρήστος. «Ολα τα νοσοκομεία αγόρασαν μηχανογράφηση. Γιατί δεν δουλεύει; Γιατί για να λειτουργήσει π. χ. το κύκλωμα που έχει σχέση με την εισαγωγή των ασθενών, πρέπει να γίνονται έλεγχοι και στο γραφείο των ασθενών και στα τμήματα εισαγωγής. Δεν γίνονται, γιατί λειτουργεί η εισαγωγή ασθενών από την πίσω πόρτα. Πρέπει να καταρτιστεί εσωτερικός κανονισμός, δεν υπάρχει: γραφείο κίνησης, προγραμματισμός χειρουργείων, υλικά, προμήθειες, φάρμακα, θέματα ασφάλειας. Χρειάζεται νοικοκύρεμα, αλλά ο διοικητής δεν μπορεί να κάνει οικονομική διαχείριση, όταν τα Ταμεία έχουν να πληρώσουν από το 2005».
Ωστόσο, ο κ. Χατζηχρήστος πιστεύει ότι ένας ικανός διοικητής μπορεί να πετύχει. «Πρέπει να έχει την ικανότητα να θέτει δικούς του στόχους, μετρήσιμους, να τους μετατρέπει σε όραμα του προσωπικού. Με το που πάει ένας διοικητής, τον περιμένουν διάφοροι προσκείμενοι για να πιάσουν τα πόστα: επιτροπές προμηθειών, κρίσεις προσωπικού, υπηρεσιακά συμβούλια. Ετσι χάνεται το παιχνίδι».