p>
Βαρύτατες ευθύνες και υποχρέωση καταβολής μεγάλων αποζημιώσεων έχουν οι ιατροί όταν από σφάλμα τους επιδεινώνεται η κατάσταση της υγείας ή πεθαίνει ο ασθενής, ενώ η ευθύνη τους αποκτά πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις στην περίπτωση επέμβασης σε ιδιωτικό ιατρείο, εφόσον δεν καλύπτονται οι προδιαγραφές ασφαλείας που εξασφαλίζει η νοσοκομειακή μονάδα.
Με απόφαση του Αρείου Πάγου δύο ιατροί κρίθηκαν υπεύθυνοι για τον θάνατο εγκύου, που επήλθε κατά τη διαδικασία έκτρωσης που επιχειρήθηκε στο ιδιωτικό ιατρείο μαιευτήρα-γυναικολόγου και όπου, μετά από διάφορες επιπλοκές, δεν στάθηκε δυνατό να παρασχεθεί η κατάλληλη ιατρική φροντίδα.
Συνυπεύθυνος για τον χαμό της άτυχης γυναίκας (παρά τις αρχικές αντίθετες απόψεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) κρίθηκε και ο αναισθησιολόγος, αφού προσέφερε αποφασιστική συνδρομή στον γυναικολόγο για την επέμβαση (χωρίς αναισθησία δεν ήταν εφικτή η πραγμάτωσή της) και έτσι αποδέχθηκε τη διενέργεια μιας χειρουργικής επέμβασης σε χώρο ακατάλληλο, όπου δεν θα ήταν δυνατό να αντιμετωπιστούν κίνδυνοι για την υγεία σε ενδεχόμενο εμφάνισης μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Ετσι η ευθύνη αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου (ή σοβαρής επιδείνωσης της υγείας, αναπηρίας κ.λπ.) μπορεί ουσιαστικά να επεκταθεί και σε όποιον άλλον ιατρό συνεργάστηκε για επέμβαση σε χώρο που δεν διασφαλίζει πλήρη ιατρική, φαρμακευτική κ.λπ. κάλυψη.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση επιδικάστηκε αποζημίωση ύψους 400.000 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους μιας 5ετίας) σε συγγενείς (σύζυγο, παιδιά, γονείς, αδέλφια) μιας 25χρονης γυναίκας που έχασε τη ζωή της εξαιτίας αλλεπάλληλων ιατρικών λαθών κατά τη διενέργεια έκτρωσης σε ιδιωτικό ιατρείο, πριν από 9 χρόνια στη Β. Ελλάδα.
Η 25χρονη, μητέρα δύο μικρών παιδιών, επειδή είχε γεννήσει πριν από μερικούς μήνες με καισαρική τομή, μόλις διαπίστωσε ότι ήταν πάλι έγκυος, αποφάσισε να διακόψει τεχνητά την εγκυμοσύνη της.
Η έκτρωση όμως έγινε στο ιδιωτικό ιατρείο γυναικολόγου που δεν πληρούσε τις προδιαγραφές λειτουργίας οργανωμένης νοσηλευτικής μονάδας.
Η πρώτη προσπάθεια επέμβασης απέτυχε λόγω ξαφνικής διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος και συνεχίστηκε δύο μέρες μετά.
Ο αναισθησιολόγος επέφερε παρατεταμένη νάρκωση στην 25χρονη και, ενώ η επέμβαση βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη, από αμέλεια του γυναικολόγου τραυματίστηκε το τοίχωμα της μήτρας της εγκύου, με συνέπεια να υποστεί εσωτερική αιμορραγία, που της προκάλεσε βήχα, άπνοια και πτώση των σφυγμών.
Βοήθεια
Τα σφάλματα συνεχίστηκαν, γιατί ο ιατρός εκτίμησε εσφαλμένα ότι πρόκειται για καρδιακό επεισόδιο ζητώντας τη συνδρομή ιδιώτη καρδιολόγου, που έσπευσε, αλλά, παρά τη βοήθειά του, η άτυχη γυναίκα δεν μπόρεσε να ανανήψει.
Η γυναίκα μεταφέρθηκε κλινικά νεκρή στο νοσοκομείο, όπου, παρά τις προσπάθειες καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης, δεν αποφεύχθηκε το μοιραίο. Η νεκροψία κατέδειξε το ιατρικό σφάλμα με την τρώση του τοιχώματος της μήτρας, ενώ στη δικαστική απόφαση καταλογίζεται όχι μόνο παράβαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης, αλλά και παράβαση της νομοθεσίας που αφορά τη λειτουργία νοσηλευτικών μονάδων.
Υπογραμμίζεται ότι η επέμβαση έγινε σε διαμέρισμα 1ου ορόφου πολυκατοικίας, με στενές σκάλες και μικρό ανελκυστήρα, που δεν επέτρεπαν τη μεταφορά ασθενούς με φορείο χωρίς κίνδυνο της υγείας του, ενώ δεν υπήρχαν στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφαλείας (τράπεζα αίματος, συσκευές υποβοήθησης της αναπνοής, νοσηλευτικό προσωπικό κλπ.).
Στον γυναικολόγο καταλογίζεται η ανεπίτρεπτη διενέργεια έκτρωσης σε χώρο που στερείται της αναγκαίας υλικοτεχνικής κλπ. υποδομής, προφανής παράβαση της ιατρικής επιστήμης, μη έγκαιρη και ορθή διάγνωση της επιπλοκής, ενώ στον αναισθησιολόγο αποδίδεται αμέλεια και ανεπίτρεπτη συνδρομή στην επέμβαση σε ακατάλληλο χώρο.
Ενα σκέλος των αποζημιώσεων θα επανεξεταστεί στο Εφετείο, καθώς έχει αξιωθεί από την πλευρά του συζύγου η καταβολή ποσού 200 ευρώ μηνιαίως για μια 15ετία, αποζημίωση που αντιστοιχεί στη συνεισφορά που θα είχε η αδικοχαμένη 25χρονη στην οικογενειακή στέγη αν ζούσε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ