Η υγειονομική περίθαλψη των ανασφάλιστων αποτέλεσε τα προηγούμενα χρόνια πρωταρχική διεκδίκηση των νοσοκομειακών γιατρών, των υγειονομικών, καθώς και δεκάδων κινημάτων σε όλη τη χώρα. Τα Κοινωνικά Ιατρεία που δημιουργήθηκαν παντού παρείχαν στο μέτρο των περιορισμένων δυνατοτήτων τους πολύτιμες υπηρεσίες υγείας, ώστε οι ανασφάλιστοι να έχουν στήριξη την ώρα της ανάγκης.
Όμως υπήρχαν ανασφάλιστοι που ήταν αδύνατον να εξυπηρετηθούν από τα Κοινωνικά Ιατρεία και προσέρχονταν αναγκαστικά στα Νοσοκομεία. Τότε υπόγραφαν «δηλώσεις ανάληψης χρέους» για τα έξοδα Νοσηλείας τους και μέχρι το 2016 είχαν αποσταλεί στις εφορίες 28 εκατ € από οφειλές Νοσηλίων και 150 εκατ € οφειλές παρέμεναν στα Νοσοκομεία, έτοιμες να αποσταλούν στις Εφορίες.
Η ρύθμιση που ψηφίστηκε στο νόμο 4368/16 έδωσε πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας για όλους τους ανασφάλιστους και τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν χτες στη Βουλή και αφορούν αποκλειστικά στο προηγούμενο έτος είναι εντυπωσιακά: 840.000 ανασφάλιστοι πολίτες είχαν πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας, για τους οποίους συνταγογραφήθηκαν φάρμακα αξίας 165 εκατ €, έγιναν εργαστηριακές εξετάσεις αξίας 56 εκατ € και η συνολική δαπάνη για τη κάλυψη των Ανασφαλίστων έφτασε στα 406.000.000€
Ταυτόχρονα με νομοθετική ρύθμιση διαγράφτηκαν πλήρως οι οφειλές νοσηλίων από τα Νοσοκομεία και τις Εφορίες.
Κι όμως. Δύο χρόνια η ΟΕΝΓΕ δεν έχει πει ούτε μία λέξη για το ζήτημα.
Δυστυχώς, αυτή η πρακτική αποδεικνύει τουλάχιστον μικροψυχία, πιθανώς επειδή αποστερήθηκαν από τη δυνατότητα δημαγωγίας, με βήμα τον πόνο και την απόγνωση εκατομμυρίων συνανθρώπων μας..