Πάντα, μετά από μια εκλογική αναμέτρηση, κόμματα και πολίτες αναζητούν το «μήνυμα της κάλπης». Το πρόβλημα είναι ότι το μήνυμα συνήθως υποτιμάται και δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από κανένα. Σ’ αυτές τις ευρωεκλογές το κυρίαρχο μήνυμα, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη, είναι η κρίση της Πολιτικής και η απογοήτευση των ανθρώπων από τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Αυτή πυροδοτεί την τεράστια αποχή, την αντιπολιτική συμπεριφορά και την άνοδο της Ακροδεξιάς. Άρα αν δεν αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα αυτή την πρόκληση, κανένα μήνυμα δεν «ελήφθη». Όποιος νομίζει ότι σε συνθήκες αποχής 60% μπορεί να επιχαίρει επειδή παραμένει πρώτο ή δεύτερο κόμμα, επειδή ανέβασε λίγο τα ποσοστά του ή επικράτησε σε κάποιους νομούς, είναι βαθιά νυχτωμένος. Όσο κατέρρευσε η κυριαρχία και η αλαζονεία του 41%, άλλο τόσο κατέρρευσε η αμετροέπεια του «εγώ θα κερδίσω τον Μητσοτάκη». Το ίδιο και η προοπτική της επανόδου στο «ΠΑΣΟΚ-ωραία χρόνια».
Δυστυχώς, παρά την όντως μεγάλη ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το πολιτικό αδιέξοδο στην Ελλάδα συνεχίζεται. Επειδή δεν υπάρχει αξιόπιστο αντίπαλο δέος στη νεοφιλελεύθερη Δεξιά. Καμιά εντολή να δώσει κυβερνητική λύση δεν πήρε ούτε ο κ. Κασσελάκης, ούτε ο κ. Ανδρουλάκης. Οι «μνηστήρες» της προοδευτικής παράταξης διαγκωνίστηκαν για το «αδειανό πουκάμισο» μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης του 15% και δεν πείθουν κανένα πέρα από το φανατικό πυρήνα των οπαδών τους, ότι μπορούν να δώσουν την -κοινωνικά αναγκαία – πολιτική διέξοδο. Ο λόγος είναι ότι δεν έχουν επί της ουσίας ανταγωνιστικό σχέδιο με τη ΝΔ και απλώς δίνουν άγονες μάχες σε ένα πολιτικά ανύπαρκτο «Κέντρο», διεκδικώντας την εύνοια της μεσαίας τάξης. Ένα μεγάλο τμήμα της οποίας βέβαια έχει ήδη συγκροτήσει δεσμούς προνομιακής στήριξης και οικονομικής συναλλαγής με το σύστημα Μητσοτάκη.
Γι’ αυτό ακριβώς σήμερα χρειαζόμαστε «λόγο υπέρ αδυνάτου» και εναντίον των ανισοτήτων, μέτωπο κατά της νέας φτώχειας και της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, συμμαχίες με τον κόσμο της εργασίας και τους πολίτες που υπερασπίζονται τα δημόσια αγαθά. Χρειαζόμαστε δηλαδή επιστροφή της Πολιτικής και μάλιστα της αξιόπιστης αριστερής πολιτικής. Αυτό είναι ο στόχος της Νέας Αριστεράς. Παρά το κατώτερο των προσδοκιών μας εκλογικό αποτέλεσμα και παρά την «αυριανικού τύπου» επίθεση λάσπης από τους νέο-Συριζαίους του κ.Κασσελάκη, εμείς θεωρούμε ότι έχουμε διασώσει την πολιτική και προσωπική μας αξιοπρέπεια και ότι η Αριστερά δεν έχει κλείσει τους λογαριασμούς της με την Ιστορία.
Σε μια περίοδο μετασχηματισμού και ανασύνθεσης του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα, η Νέα Αριστερά θα είναι παρούσα στη Βουλή και στην κοινωνία και θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να υπάρξει εναλλακτική προοπτική με αριστερό «πρόσημο» στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και ισχυρό ανάχωμα στην Ακροδεξιά και στη μεταπολιτική.
Ξανθός Ανδρέας
γιατρός ΕΣΥ, μέλος του Συντονιστικού Ρεθύμνου της Νέας Αριστεράς