Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιέζει για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών- γυναικών στο Δημόσιο – Η κυβέρνηση, για να αποφύγει μια δεύτερη προσφυγή, θα επιδιώξει να δεχθούν τη σταδιακή εφαρμογή
Το «Ασφαλιστικό Νο 2» πιέζεται να ανοίξει η κυβέρνηση από τις Βρυξέλλες, ενώ εκκρεμεί το «μέγα θέμα» της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο και στα Σώματα Ασφαλείας, μετά την καταδίκη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ειδικά για το θέμα αυτό, τα υπουργεία Οικονομίας και Απασχόλησης, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο, θα επιδιώξουν συνάντηση πριν από τον Σεπτέμβριο με τους αρμόδιους παράγοντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να τους πείσουν ότι η εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών θα εφαρμοστεί σταδιακά. Η κυβέρνηση προσδοκά ότι έτσι θα αποφύγει μια δεύτερη προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μια νέα καταδίκη και ένα πρόστιμο δεκάδων χιλιάδων ευρώ ημερησίως από την ημερομηνία αναγκαστικής εφαρμογής της σχετικής Οδηγίας.
Ούτως ή άλλως το «Ασφαλιστικό Νο 2» θα τεθεί σύντομα επί τάπητος λόγω των δημοσιονομικών επιπτώσεων που συνεπάγεται το σημερινό καθεστώς, αλλά και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση έναντι της ΕΕ για αλλαγές διαρθρωτικού χαρακτήρα.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην τε λευταία έκθεσή της για το ασφαλιστικό ζήτημα αναφέρει ότι η Ελλάδα, μαζί με το Λουξεμβούργο, βρίσκεται στην κορυφή της προβλεπόμενης αύξησης δαπανών λόγω γήρανσης του πληθυσμού, μεταξύ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ. Ωστόσο το μέγα πρόβλημα το έχει φυσικά η Ελλάδα, αφού το Λουξεμβούργο συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσιότερων κρατών-μελών και μάλιστα με το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα με βάση τις Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτηρίζει «επείγουσα» την ανάγκη για περαιτέρω μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και ιδιαίτερα του συνταξιοδοτικού συστήματος, με πρωταρχικό στόχο τον περιορισμό των δαπανών, μέσω της συγκράτησης των δαπανών για την καταβολή συντάξεων και της παράτασης του εργασιακού βίου, που έχει γίνει της μόδας στην ΕΕ.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι δημόσιες δαπάνες στην Ελλάδα που προορίζονται για συντάξεις ήταν το 2007 στο 11,7% του ΑΕΠ (10,2% ο μέσος όρος στην ΕΕ), ποσοστό που συνεχώς θα αυξάνεται για να φθάσει στο 12,4% το 2060 (12,6% ο μέσος όρος στην ΕΕ).
Η κατάσταση διαφαίνεται ακόμη χειρότερη, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αν υπολογιστούν οι συνολικές δαπάνες που σχετίζονται με τη γήρανση του πληθυσμού. Οι δαπάνες αυτές ήταν 22,1% για την Ελλάδα το 2007 (έναντι 23,1% στην ΕΕ), αλλά θα αυξηθούν στη χώρα μας κατά 15,9%, ενώ στην ΕΕ μόνο κατά 4,7%.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται στα κράτη-μέλη της ΕΕ να υιοθετήσουν «μια ανανεωμένη στρατηγική για τις επικείμενες δημογραφικές προκλήσεις και τα φαινόμενα γήρανσης του πληθυσμού».
Πέραν όμως όλων των ανωτέρω, γεγονός είναι ότι στην ΕΕ ωριμάζουν οι σκέψεις για μια συνολική αντιμετώπιση του θέματος, το οποίο περιλαμβάνει πολλές πτυχές, όπως τη συγκράτηση και, ει δυνατόν, τη μείωση των δαπανών για τις συντάξεις, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, το δημογραφικό, το μεταναστευτικό, την καταπολέμηση της παράνομης και αδήλωτης εργασίας, την αύξηση της παραγωγικότητας και των ποσοστών απασχόλησης, την επέκταση της ευελιξίας στην εργασία με ασφάλεια κτλ.
Οι οδηγίες των Βρυξελλών για μισθούς – συντάξεις
Διαρκής πρέπει να είναι η περιστολή των κρατικών δαπανών στην Ελλάδα, τουλάχιστον ως το 2011, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι αρμόδιες για τα οικονομικά ζητήματα κοινοτικές υπηρεσίες θεωρώντας ότι η σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων δεν είναι πραγματοποιήσιμη στην Ελλάδα, εκτιμούν ότι το βάρος της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής πρέπει να επικεντρωθεί στη μείωση των κρατικών δαπανών.
Αναλυτικά μετά την τελευταία αξιολόγηση του προγράμματος σταθερότητας από την Επιτροπή, η Ελλάδα καλείται να επικεντρώσει την προσοχή της στους κάτωθι τέσσερις τομείς:
1 Να ενισχύσει την πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης με τη λήψη σαφώς καθορισμένων μόνιμων μέτρων για την περιστολή των τρεχουσών δαπανών, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η άσκηση συνετής μισθολογικής πολιτικής στον δημόσιο τομέα.
2 Να βελτιώσει, εν όψει του αυξανόμενου επιπέδου του χρέους και της προδιαγραφόμενης αύξησης των δαπανών λόγω γήρανσης του πληθυσμού, τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών με τη συνέχιση των τρεχουσών μεταρρυθμίσεων στα συστήματα υγείας και συνταξιοδότησης.
3 Να εφαρμόσει με ταχύ ρυθμό τις πολιτικές μεταρρύθμισης των φορολογικών υπηρεσιών.
4 Να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης συνδέονται επίσης με τη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων οικονομικών, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων.