Απόφαση – βόμβα για την εξίσωση στα όρια ηλικίας ανδρών – γυναικών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ηλίας Γεωργάκης

ΑΠΟΦΑΣΗ- ΒΟΜΒΑ του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπέρ της εξίσωσης των ορίων ηλικίας ανδρών- γυναικών δίνει νέα τροπή στο υπό κατάρτιση ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Ως γνωστόν, για την εναρμόνιση στις διατάξεις της οδηγίας 2006/54/Ε.Κ.

έγινε η παραπομπή της χώρας μας στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και προτείνεται η εξίσωση- αύξηση (από 5 έως 15 χρόνια) των ορίων ηλικίας των γυναικών του Δημοσίου με αυτά των ανδρών. Τώρα και η ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου τάσσεται υπέρ αυτής της εξίσωσης! Μάλιστα, η απόφαση εκδίδεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ετοιμάζει τις γνωστές ανατροπές στα όρια ηλικίας των γυναικών (κατάργηση πρόωρων), ενώ διατείνεται ότι αναζητεί νομικά επιχειρήματα για να αποκρούσει την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Νομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών- γυναικών στο Δημόσιο θα επεκταθεί μελλοντικά και στον ιδιωτικό τομέα.

Αφορμή για την απόφαση- βόμβα του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι το σχέδιο νόμου για την ένταξη περίπου 20.000

εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα (ΒΑΕ). Με το σχετικό νομοσχέδιο ορίζεται ότι το μόνιμο προσωπικό των ΟΤΑ που υπάγεται στη συνταξιοδοτική προστασία του Δημοσίου και απασχολείται σε ιδιαίτερα βαριές και ανθυγιεινές εργασίες θεμελιώνει δικαίωμα σύνταξης με την συμπλήρωση του 58ου έτους για τους άνδρες και του 53ου για τις γυναίκες. Το σχετικό νομοσχέδιο στάλθηκε για γνωμοδότηση στο Ελεγκτικό Συνέδριο το οποίο στην πρώτη ειδική συνεδρίαση της ολομελείας του (24/1/2008) αποφάνθηκε (με εισηγητή τον κ. Διονύση Λασκαράτο) ότι «η διατήρηση του διαφορετικού ορίου ηλικίας για τους άνδρες και τις γυναίκες ενδέχεται εν όψει των κρατουσών κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών, της συνταγματικής απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω φύλου (άρθρα 4 και 116 του Συντάγματος) και των σχετικών οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (βλ. και οδηγία 2006/54/Ε.Κ. της 5ης Ιουλίου 2006, αρθ. 1,5 και 23), να δημιουργήσει θέμα ανισότητας το οποίο μπορεί να αποφευχθεί με τη θέσπιση κοινού ορίου ηλικίας».