Είναι αδύνατον η ΑΡΣΙ να συγκρατηθεί και να μην υποπέσει σε συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν άτομα προεφηβικής ηλικίας.
Κομπορρημονεί και ποδοκροτεί, προσπαθώντας να δείξει πως διαθέτει ανάλογο χάρισμα με τον προφήτη Ιεζεκιήλ, μπορεί δηλαδή να προλέγει τα μελλούμενα. Ισχυρίζεται (κλικ εδώ) πως ήδη από το 2014 είχε προβλέψει την απόφαση του ΣτΕ για το ιατρικό μισθολόγιο, η οποία βεβαίως εκδόθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2018.
Λέει λοιπόν πως το 2014 είχε προτείνει στην ΕΙΝΑΠ να κατατεθούν ατομικές προσφυγές, αλλά οι άλλες παρατάξεις δεν την άκουσαν. Υποθέτουμε πως οι εκπρόσωποι της ΑΡΣΙ είπαν από μέσα τους την πρόταση αυτή, διότι η απόφαση της ΕΙΝΑΠ για συλλογικές προσφυγές ήταν ομόφωνη!
Ούτε στην ΟΕΝΓΕ κατέθεσαν τότε αντίρρηση για την τακτική των συλλογικών προσφυγών, την οποία ως γνωστόν ακολούθησαν οι Πανεπιστημιακοί και οι ένστολοι και την είχαν συστήσει έγκυροι εργατολόγοι ως την πλέον πρόσφορη δικαστική τακτική. Εξάλλου είναι λογικό τα συλλογικά όργανα να προσφεύγουν σε συλλογικές προσφυγές, ενώ οι ατομικές προσφυγές είναι στην ευχέρεια κάθε συναδέλφου, χωρίς να τον δεσμεύει καμιά απόφαση συλλογικού οργάνου.
Τους λόγους που το ΣτΕ επέλεξε να δικαιώσει όλους τους προσφεύγοντες ως προς την αντισυνταγματικότητα των περικοπών, μόνον όμως τους δικαστικούς και ενστόλους ως προς την αναδρομικότητα, τους έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα σημειώματα αυτής της στήλης.
Πέρα από τα παχιά λόγια και τις προφητείες το αξιοπρόσεκτο είναι πως ούτε η ΑΡΣΙ, ούτε η προσκείμενη στο ΚΚΕ παράταξη της ΔΗΠΑΚ, κάνουν λόγο για διεκδίκηση μέσω της κλαδικής συμφωνίας, αποκρύπτοντας ακόμη και τη συνάντηση που είχαν πρόσφατα με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας.
Πότε λοιπόν σκοπεύουν να διεκδικήσουν τη μισθολογική αποκατάσταση; Τώρα ή στο παλλαϊκό κράτος;