Με πρόσχημα έναν επιστημονικό συνεργάτη της ΓΣΕΕ και μάλιστα συντηρητικής πολιτικής προέλευσης και με αφορμή τις τηλεοπτικές εμφανίσεις αυτού, η ΔΑΚΕ ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τον διάλογο για το Ασφαλιστικό.
Περιμένοντας την ευκαιρία των πρώτων 100 ημερών (για «εκατό ημέρες παλινωδιών και προσπάθειας αφαίμαξης των δηλωμένων χαμηλών εισοδημάτων μας» κάνει λόγο η παράταξη) οι συνδικαλιστές της Ν.Δ. ανακοίνωσαν ότι δεν μπορεί να συνεχίζουν να στηρίζουν «έναν προσχηματικό διάλογο διά “αντιπροσώπων-τεχνοκρατών”, με θέσεις που δεν συζητούνται και αποφασίζονται στα όργανα της ΓΣΕΕ». Μάλιστα προχώρησε στην κατάθεση πρότασης για απεργία στις 10 Φεβρουαρίου.
Η ΔΑΚΕ στην ανακοίνωσή της αναφέρει τους λόγους που την οδήγησαν να άρει την εμπιστοσύνη της στον διάλογο, σημειώνοντας ότι «συναίνεση δεν σημαίνει την εν λευκώ εξουσιοδότηση “κάποιων” και μάλιστα τεχνοκρατών, έτσι ώστε να συζητάνε ερήμην μας, με γνώση και υπό την καθοδήγηση μόνο της πλειοψηφούσας παράταξης της ΠΑΣΚΕ».
Ο τεχνοκράτης, τον οποίο καταγγέλλει η συντηρητική παράταξη ότι «μαθαίνουμε τις θέσεις αυτές από τις καθημερινές εμφανίσεις του στην τηλεόραση», είναι ο Γ. Ρωμανίας, παλαιός συνδικαλιστής, κινούμενος πάντα στον χώρο της Ν.Δ., σταθερός αντίπαλος της (ελεγχόμενης από την ΠΑΣΚΕ) ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ (Αμαλος, Πιπεργιάς), με διαφορετική Ομοσπονδία (ΟΜΕ/ΔΕΗ) και διευθυντής του ασφαλιστικού ταμείου της επιχείρησης την περίοδο 1990-93.
ΠΑΣΚΕ: Καλώς ήλθατε
* Απαντώντας η ΠΑΣΚΕ σημειώνει ότι «οι συνεργάτες της ΓΣΕΕ, με την πολύχρονη εμπειρία τους στα ασφαλιστικά θέματα, καταθέτουν τις επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις και θέσεις τους, οι οποίες είναι απολύτως συμβατές με τους ευρύτερους στόχους του συνδικαλιστικού κινήματος για την κοινωνική ασφάλιση». Και συνεχίζει σε μάλλον δηκτικό τόνο: «Χαιρετίζουμε τον επαναπατρισμό της ΔΑΚΕ, μετά από 5,5 χρόνια, στο πεδίο των ταξικών, εργατικών αιτημάτων που τόσο βάναυσα καταπατήθηκαν από τη Νεοφιλελεύθερη Νεοδημοκρατική θύελλα, που οδήγησε τη χώρα και την οικονομία στα τραγικά αδιέξοδα και για τα οποία οφείλει πρώτα να ζητήσει ένα μεγάλο συγγνώμη από τους εργαζόμενους».
Να σημειωθεί ότι απεργία στις 11 Φεβρουαρίου προσπαθεί να διοργανώσει το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ), ενώ στις 10/2 έχει ζητήσει απεργία η Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ) και έχει κηρύξει ήδη η ΑΔΕΔΥ (επιδόματα στο Δημόσιο, εισοδηματική πολιτική κ.ά.). Ετσι, δεν αποκλείεται η πλειοψηφία να προκρίνει απεργία, έστω και αν μοιάζει παράταιρη πολιτικά στον βαθμό που συνεργάζονται τα δύο πολιτικά άκρα. Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει το 2002 με το Ασφαλιστικό Ρέππα, αλλά τότε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έπνεε τα λοίσθια και οι απεργίες εκείνες δεν σημείωσαν ιδιαίτερη επιτυχία.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προσανατολίζεται να προτείνει απεργία μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τους εργοδοτικούς φορείς (ΣΕΒ κ.ά.), οι οποίες ξεκινούν την επόμενη Τετάρτη, πάντα σε συνάρτηση με τις εξελίξεις και τις προτάσεις για τους κατώτατους μισθούς (ασφάλειας). Σε μια τέτοια περίπτωση δεν προβλέπεται συντονισμένη απεργιακή εκδήλωση πριν από τα τέλη του Φεβρουαρίου. Υπό την αίρεση που προαναφέρθηκε.