Η 48ωρη εβδομαδιαία εργασία προβλέπεται από τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τελευταία των οποίων ψηφίστηκε το 2003 και είναι η 2003/88. Η χώρα μας θεωρητικά επεδίωξε να προσαρμοστεί από το 1999. Εκδόθηκαν τα Π.Δ. 88/1999 και 76/2005, τα οποία ουδέποτε εφαρμόστηκαν. Από το 2005 υπήρξαν επανειλημμένες προσφυγές Ενώσεων Γιατρών στην Κομισιόν, με αποτέλεσμα να εκδοθούν αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι οποίες έφερναν σε δύσκολη θέση τις ελληνικές κυβερνήσεις. Στο τέλος επέρχονταν κάποια συμφωνία ανάλογα με τη δύναμη που διέθετε το κίνημα των Νοσοκομειακών Γιατρών.
Η σημαντικότερη συμφωνία που επιτεύχθηκε, αξιοποιώντας σχετική απόφαση του Ευρ. Δικαστηρίου, ήταν η κλαδική συμφωνία ΟΕΝΓΕ-Υπουργείου Υγείας το 2009. Έκτοτε προέκυψαν τα μνημόνια, αναιρώντας τις όποιες θετικές διατάξεις και η αναστολή του 48ωρου έλαβε μορφή κανονικότητας, την οποία η σημερινή ηγεσία της ΟΕΝΓΕ δεν έχει καμιά απολύτως διάθεση να ανατρέψει.
Ενδεικτικό: τρίμηνη (!) παράταση δόθηκε με τροπολογία που ψηφίστηκε χτες στο νομοσχέδιο περί «Ιδιωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών» και προβλέπει:
“Άρθρο 63 Παράταση ισχύος ρυθµίσεων για την προστασία της δηµόσιας υγείας
στ) Η ισχύς της περ. γ) της παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 4498/2017 (Α΄ 172), περί της δυνατότητας υπέρβασης της σαρανταοκτάωρης εβδοµαδιαίας διάρκειας εργασίας των ιατρών των νοσοκοµείων και µονάδων Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας του Εθνικού Συστήµατος Υγείας, η οποία παρατάθηκε µε την παρ. 3 του άρθρου 50 του ν. 5102/2024 έως την 30ή.6.2024, παρατείνεται από τη λήξη της έως την 30ή.9.2024″
Δυστυχώς, αν δεν υπάρξει σθεναρή αντίδραση από την ιατρική κοινότητα, θα οδεύουμε από τρίμηνες σε εξάμηνες παρατάσεις μέχρι και τη Δευτέρα Παρουσία..