Χωρίς να καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με την κοινοτική οδηγία για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με εφαρμογή ελαστικού ωραρίου έως 65 ώρες εβδομαδιαίως, έληξε το Συμβούλιο των Υπουργών Απασχόλησης που συνεδρίασε την Τρίτη στις Βρυξέλλες.
Τη λήψη απόφασης απέτρεψε το λεγόμενο «μπλοκ» των Νοτιοευρωπαίων, με επικεφαλής τη Γαλλία και τέσσερα άλλα κράτη -Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία και Ισπανία- παρά την ισχυρή πίεση των υποστηρικτών με επικεφαλής τη Βρετανία.
Ικανοποιημένος από την εξέλιξη των εργασιών του Συμβουλίου, δήλωσε ο υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Σάββας Τσιτουρίδης, καθώς «απετράπη η πλήρης απορρύθμιση του μέγιστου επιτρεπτού χρόνου εργασίας».
«Απετράπησαν οι προσπάθειες για διευθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας κατά τρόπο που δεν διασφάλιζε την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων», τόνισε ο κ. Τσιτουρίδης.
Οι αντίθετες απόψεις
Η Κοινοτική Οδηγία του 1993 για το ωράριο εργασίας ορίζει τυπικά ως μέγιστο επιτρεπόμενο χρόνο εργασίας τις 48 ώρες την εβδομάδα. Υπάρχει όμως «ρήτρα αυτοεξαίρεσης» (opt-out) από κοινούς κανόνες διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
Η Βρετανία κυρίως, αλλά και η Εσθονία και η Μάλτα, χρησιμοποιούν τη ρήτρα αυτή με αποτέλεσμα η εργάσιμη εβδομάδα να μπορεί να ανέλθει και στις 65 ώρες. Αλλες χώρες εφαρμόζουν ρήτρες αυτοεξαίρεσης μόνο στον τομέα της υγείας.
Αυτή η πλευρά θεωρεί ότι το ωράριο εργασίας πρέπει να είναι προϊόν συμφωνίας εργοδότη και εργαζομένου, υποστηρίζει δηλαδή τη σύναψη «ατομικών» συμβάσεων εργασίας.
Το μπλοκ των χωρών που υποστηρίζουν τη διατήρηση και επέκταση του καθεστώτος αυτοεξαίρεσης (opt-out) είναι πλειοψηφικό στην ΕΕ, καθώς περιλαμβάνει αρκετά από τα κράτη της διεύρυνσης.
Η αναστέλλουσα πλειοψηφία που σχημάτισε το «μπλοκ» των Νοτιοευρωπαίων πίεζε να οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία κατά την οποία θα έληγε ουσιαστικά το καθεστώς των δικαιωμάτων αυτοεξαίρεσης. Την άποψη αυτή συμμερίζεται το Ευρωκοινοβούλιο.
Η υπό διαπραγμάτευση συμβιβαστική πρόταση της φινλανδικής προεδρίας της ΕΕ έλεγε ότι το opt out μπορεί να εφαρμοστεί επ αόριστον στο ωράριο, αλλά μόνο για μία περίοδο τριών μηνών και όχι δώδεκα.
Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι θα μπορούν να σταματήσουν την εφαρμογή αυτού του μέτρου οποιαδήποτε στιγμή τους επόμενους τρεις μήνες, θεωρητικά τουλάχιστον.
Νομικά κινείται ηΚομισιόν
Η αδυναμία συμφωνίας στο Συμβούλιο είχε «παράπλευρες απώλειες»: Μαζί με την επίμαχη ρύθμιση μπλοκάρονται και άλλες, λιγότερες αμφιλεγόμενες, των οποίων η αλλαγή επείγει.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει κρίνει ότι ο χρόνος επιφυλακής στο χώρο εργασίας θεωρείται εργασιακός χρόνος. Είκοσι τρεις χώρες της ΕΕ δεν εφαρμόζουν την απόφαση αυτή λόγω κόστους, παραβιάζοντας την κοινοτική νομοθεσία.
Μάλιστα, επειδή το Συμβούλιο των Υπουργών Απασχόλησης δεν έχει καταφέρει να βρει λύση στο πρόβλημα για δύο χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να κινήσει τις νομικές διαδικασίες εναντίον τους.
Όπως σημειώνει το Reuters, πολλές χώρες που δεν χρησιμοποιούν τώρα το καθεστώς αυτοεξαίρεσης μπορεί να αρχίσουν να το πράττουν στο μέλλον προκειμένου να αποφύγουν μία καταδίκη, καθιστώντας δυσκολότερη την εξάλειψή του.
news.in.gr