«Η Ελλάδα, ουσιαστικά χρεοκοπημένη και με το ευρωπαϊκό
περίστροφο στον κρόταφό της, δεσμεύτηκε για χρόνια λιτότητας…», αλλά με
αμφίβολα αποτελέσματα.
Αυτή είναι η εικόνα από τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο, ζοφερά σε γενικές
γραμμές για τη δυνατότητα ανάκαμψης. Μια τόση δα αχτίδα μόνο από την πρώτη
εκτίμηση του Πολ Κρούγκμαν, που θεωρεί ότι το σχέδιο «απαιτεί μεν αυστηρή
λιτότητα εκ μέρους της Ελλάδας και προβλέπει κάποια τρομερά χρόνια για την
ελληνική οικονομία, όμως ανταποκρίνεται στο εύρος του προβλήματος και θα
μπορούσε να δουλέψει». Ο Κρούγκμαν παραδέχεται στο blog του ότι η συμφωνία για
την Ελλάδα ήταν «πιο σοβαρή από ό,τι περίμενα». Η γενική εικόνα όμως, όπως την
αποτυπώνει σε άρθρο του στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Στίβεν Ερλανγκερ, είναι «τα
σοβαρά ερωτήματα ως προς εάν η δραστική μείωση μισθών και επιδομάτων είναι
πολιτικά ανεκτή, καθώς ο αποπληθωρισμός θα καταστήσει αδύνατη την αποπληρωμή του
χρέους μέσω της ανάπτυξης». Αδυναμία εξόδου από την κρίση με αποπληθωρισμό
βλέπει και ο Γάλλος καθηγητής Οικονομίας Ζαν-Πολ Φιτουσί, που θεωρεί ότι «η
Ευρώπη έχει χάσει την αξιοπιστία της επιβάλλοντας σε μια χώρα (την Ελλάδα) ένα
ανυπόφορο πρόγραμμα». Ο οικονομολόγος Εντουαρντ Χιου προεξοφλεί στο σοβαρό
οικονομικό ιστολόγιο Fistful of Euros ότι «μπορεί το φάρμακο να ανακουφίσει,
αλλά η φλεγμονή θα υποτροπιάσει… Η σήψη έχει προχωρήσει πάρα πολύ».
Ο ξένος Τύπος
Με εκτενή ρεπορτάζ και τίτλους όπως «Μια βοήθεια άνευ προηγουμένου για τη
διάσωση της Ελλάδας και του ευρώ» και «θεραπεία-σοκ», η γαλλική «Le Monde»
επισημαίνει ότι οι Ελληνες, που είχαν συνηθίσει ώς τώρα να ξοδεύουν χωρίς να
υπολογίζουν, πρέπει να μάθουν να κάνουν το αντίθετο. Η βρετανική «Guardian»,
τόσο στο κύριο άρθρο της όσο και σε σχόλια που φιλοξενεί, προβάλλει την κήρυξη
της στάσης πληρωμών ως μια ενδεχομένως προτιμότερη επιλογή για τη χώρα μας.
Χαμηλότεροι μισθοί, υψηλότεροι φόροι, ευκολότερες απολύσεις και ηλικία
συνταξιοδότησης πέντε χρόνια πάνω. Οι Ελληνες ανακάλυψαν ότι το εισιτήριο για να
ξεκινήσουν τη νέα τους Οδύσσεια (σε copyright Γιώργου Παπανδρέου) θα είναι όπως
είχε προβλεφθεί, πολύ αλμυρό, γράφει η ιταλική «Repubblica». Στη Γερμανία η
«Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», αναφέρει:
«(…)Αυτή η χώρα δεν θα είναι πλέον η ίδια – θα είναι φτωχότερη.(…) Οι
Ελληνες βρίσκονται ακόμη υπό την επήρεια του σοκ. Τι θα συμβεί, όταν
αφυπνιστούν: θα διαμαρτυρηθούν έντονα ή θα δείξουν κατανόηση;».
Στο κύριο σχόλιο στο οικονομικό ένθετο της «Φρανφκούρτερ Αλγκεμάινε»
αναφέρεται:
«(…)Η χώρα-μητέρα της δημοκρατίας βρίσκεται υπό εξωτερική επιτήρηση, αλλά
δανειοδοτείται ξανά, όχι από αγορές αλλά από πολιτικούς εταίρους.(…) Είναι η
τελευταία της ευκαιρία για να παραμείνει στον ευρω-χώρο. Ομως, η ιστορία
υπερχρεωμένων κρατών δείχνει ότι η ευθυγράμμιση με νομισματικούς θεσμούς δεν
αποτελεί εγγύηση για την επιτυχή εφαρμογή των προγραμμάτων. Είναι πολύ νωρίς για
τους πιστωτές της Ελλάδας να πάρουν βαθιά ανάσα…».
Τέλος, στο πρωτοσέλιδο κύριο σχόλιο της «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε» υπάρχει
προβληματισμός:
«(…)Από την ελληνική καταστροφή και τη διστακτικότητα της Γερμανίας πρέπει
να εξαχθούν σημαντικά διδάγματα -διαφορετικά σύντομα θα κυριαρχήσει πως (η
κατάσταση) μετά την κρίση είναι ουσιαστικώς πριν από την επόμενη κρίση».