Σχεδόν δύο δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο «τζιράρουν» οι ιδιώτες γιατροί, οι οδοντίατροι και τα φαρμακεία στην Ελλάδα! Συχνά μάλιστα χωρίς να δίνουν καν απόδειξη με συνέπεια να εντείνεται και το φαινόμενο της φοροδιαφυγής!
Οι Ελληνες πραγματοποιούν κάθε χρόνο 80 εκατομμύρια επισκέψεις ή και εξετάσεις σε γιατρούς, οδοντιάτρους και διάφορους άλλους φορείς εξωνοσοκομειακής, δηλαδή πρωτοβάθμιας φροντίδας.
Οπως αποκαλύπτουν στοιχεία της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, κάθε ελληνικό νοικοκυριό πληρώνει 500 ευρώ ετησίως για τέτοιου είδους υπηρεσίες.
Μάλιστα – την ώρα που το νέο νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια περίθαλψη βρίσκεται στο… κατώφλι της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής της Βουλής – τα χρήματα αυτά βγαίνουν κατευθείαν από την τσέπη των Ελλήνων και όχι από την κοινωνική ασφάλιση! Κι αυτό παρά το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν (97%) του ελληνικού πληθυσμού πληρώνει ταυτοχρόνως και ασφαλιστικές εισφορές για τέτοιου είδους υπηρεσίες.
Σύμφωνα με μελέτες του Εργαστηρίου Οργάνωσης Υπηρεσιών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, τόσο οι κρατικοί φορείς όσο και οι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης καλύπτουν ελάχιστο μέρος των αναγκών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για το ιδιωτικό κέρδος.
Πρόσφατη καταγραφή του Εργαστηρίου δείχνει ότι μόλις το 25% των προσφερόμενων πρωτοβάθμιων υπηρεσιών Υγείας προέρχεται από το κράτος και 15% από τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Το υπόλοιπο το καλύπτουν οι ιδιώτες, με το αζημίωτο.Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι πρωτοβάθμιες υπηρεσίες καταλαμβάνουν μόνο 22% των δημόσιων δαπανών για την Υγεία, αλλά εκτινάσσονται στο 65% των ιδιωτικών δαπανών.Επιπλέον, η μεγάλη πλειονότητα (75%) των πρωτοβάθμιων υπηρεσιών Υγείας στην Ελλάδα παρέχεται εκτός ΕΣΥ!
Στα Ταμεία που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, η αναμονή για ένα απλό ραντεβού με γιατρό μπορεί να είναι μήνες ενώ για την αποζημίωση των χρημάτων που έχουν πληρώσει οι ασφαλισμένοι απαιτούνται πολλές… εργατοώρες σε επιτροπές και ελεγκτές.
Είναι ενδεικτικό ότι στις αγροτικές περιοχές της χώρας – που συχνά απέχουν πολλά χιλιόμετρα από τις πλησιέστερες υπηρεσίες των Ταμείων – ένας στους τρεις πολίτες επιλέγει ιδιώτη γιατρό ή οδοντίατρο!
Την ίδια στιγμή, τα Ταμεία εξαντλούν το μεγαλύτερο μέρος των παροχών τους σε φάρμακα και αφήνουν μόνο 14,2% για ιατρική και οδοντιατρική περίθαλψη.
Ετσι, ενώ οι εισφορές κάθε ασφαλισμένου κυμαίνονται από 100 ως και 4.500 ευρώ ετησίως (ανάλογα με το Ταμείο), οι παροχές που απολαμβάνει δεν ξεπερνούν στην καλύτερη περίπτωση τα 1.360 ευρώ…
Εντελώς διαφορετική είναι η εικόνα στις άλλες χώρες της Ευρώπης όπου λειτουργούν δίκτυα πρωτοβάθμιας περίθαλψης από τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και τα εθνικά συστήματα Υγείας – ενίοτε και με τη συνεργασία ιδιωτών – τα οποία καλύπτουν το σύνολο του πληθυσμού ενώ οι ασθενείς δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους.
Στην Ευρώπη, εξάλλου, το δίκτυο πρωτοβάθμιας περίθαλψης αποτελεί εκτός των άλλων και τον προθάλαμο της νοσηλείας. Δηλαδή όλες οι προγραμματισμένες εισαγωγές στα νοσοκομεία γίνονται με το αντίστοιχο παραπεμπτικό από το γιατρό της πρωτοβάθμιας υπηρεσίας.
Στη χώρα μας όχι μόνο δεν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά συχνά τα νοσοκομεία παρέχουν και πρωτοβάθμιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα το γνωστό συνωστισμό στα τμήματα επειγόντων περιστατικών.