Του ανταποκριτή μας στις Βρυξελλες Κωνσταντινου Καλλεργη
Η Στερεά Ελλάδα είναι, για πεζούς και οδηγούς, η πιο επικίνδυνη περιφέρεια της Ευρώπης, ενώ η Ελλάδα γενικότερα μία από τις πιο επικίνδυνες χώρες, σύμφωνα με στοιχεία για τους θανάτους στην άσφαλτο, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Συγκεκριμένα, η Στερεά Ελλάδα, με 308 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων το 2006 -τελευταίο έτος για το οποίο υπάρχουν ολοκληρωμένα στοιχεία- καταλαμβάνει τη δραματική πρώτη θέση σε όλη την Ευρώπη, κάτι που μάλλον οφείλεται σε έναν και μόνο λόγο: το διαβόητο πέταλο του Μαλιακού, και γενικότερα την ΠΑΘΕ. Πρόκειται για επίδοση που δεν είναι απλώς η χειρότερη στην Ε.Ε., αλλά και τριπλάσια της αντίστοιχης της Αθήνας (96). Στην έκθεση της Επιτροπής αναφέρεται ότι πρόκειται για στοιχείο «ιδιαίτερα εντυπωσιακό». Είναι δε αξιοσημείωτο ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η παρουσία αυτοκινητοδρόμου σε μια περιφέρεια κατά κανόνα συνοδεύεται από μειωμένο αριθμό ατυχημάτων και νεκρών, κάτι που φυσικά δεν ισχύει στην περίπτωση του «πετάλου». Ωστόσο, ο αριθμός ειδικά για τη Στερεά είναι «φουσκωμένος» και από έναν στατιστικό παράγοντα: τον μεγάλο αριθμό διερχομένων αυτοκινητιστών ως προς τον ντόπιο πληθυσμό. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει τη χειρότερη θέση στη λεγόμενη «παλαιά» Ε.Ε. των 15 -κατά πολύ-, με 159 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων.
Σε τι οφείλεται όμως ο μεγάλος αριθμός ατυχημάτων; Μεταξύ των παραγόντων που γενικά αναφέρει η Επιτροπή είναι η οδήγηση σε δύσκολους ορεινούς δρόμους, η κακή κατάσταση των ίδιων των δρόμων, ο μεγάλος αριθμός δικύκλων, η ταχύτητα και η οδική «κουλτούρα», παράγοντες στους οποίους είναι προφανές ότι η Ελλάδα πάσχει… Εκείνο που παραμένει σχετικά σπάνιο, πιθανόν λόγω ελλιπούς καταγραφής, είναι τα ατυχήματα που οφείλονται σε μεθυσμένους οδηγούς.
Υπάρχει όμως κι ένας άλλος παράγοντας που επίσης υποδηλώνει σοβαρό πρόβλημα: ως νεκροί τροχαίου δεν λογίζονται μόνο όσοι θα χάσουν τη ζωή τους επιτόπου, αλλά και εκείνοι που θα πεθάνουν έως και τρεις ημέρες μετά. Ετσι, τα στατιστικά στοιχεία εξαρτώνται από την ποιότητα των πρώτων βοηθειών στον τόπο του ατυχήματος και στη συνέχεια από το επίπεδο περίθαλψης στο νοσοκομείο