Παράπλευρη απώλεια, επιπρόσθετη των μύριων όσων προβλημάτων έχει επιφέρει η διασύνδεση των Νοσοκομείων Λέσβου και Λήμνου, είναι και η προσπάθεια κάλυψης των αναγκών του ενός εις βάρος του άλλου. Γιατί, ενώ με τη διασύνδεση κοντινών μονάδων στην ηπειρωτική χώρα, επιτυγχάνεται οικονομία δυνάμεων, ακόμη και σε προσωπικό, στο νησιωτικό Νομό Λέσβου η συγχώνευση δύο νοσοκομείων οδηγεί σε τραγελαφικές, έως και εγκληματικές για τη δημόσια υγεία καταστάσεις. Εν προκειμένω, χθες το πρωί δόθηκε εντολή απ’ το διοικητή των Νοσοκομείων να μετακινηθεί ένας αναισθησιολόγος απ’ τη Μυτιλήνη στη Λήμνο, που έχει μείνει απ’ την αρχή του καλοκαιριού με έναν μόνο. Αν όμως φύγει ένας αναισθησιολόγος απ’ τη Μυτιλήνη για τη Μύρινα, μένει ολόκληρη η Λέσβος μόλις με ένα γιατρό αυτής της ειδικότητας.
Οι αντιδράσεις των γιατρών του Νοσοκομείου, οι οποίοι αδυνατούν να αποδεχθούν την τορπίλη την οποία δέχεται με τη μετακίνηση αυτή στο σύνολό του το σύστημα δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας ενός πληθυσμού της τάξης των 100.000 κατοίκων, ενδεχομένως να αποτρέψει – προσωρινά – το έγκλημα που πάει να συντελεστεί και το οποίο αναδεικνύει την επιτακτική, όσο ποτέ, ανάγκη να υπάρξει άλλη αντιμετώπιση του τομέα υγείας στα νησιά.