p>
ΕΝΩΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ- ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ –
ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ
Τρία χρόνια πέρασαν
από το προηγούμενο συνέδριο της
Π.Ο.Ε.ΔΗ.Ν και η κατάσταση των εργαζομένων χειροτερεύει. Ήταν μια περίοδος που παρά τις δυσκολίες νέα
ζητήματα αναδείχθηκαν με αφορμή ιδιαίτερα την οικονομική κρίση. Οι
νεοφιλελεύθερες πολιτικές αμφισβητούνται πλέον και δέχονται συνεχή πλήγματα.
ΠαρΆ όλα αυτά οι
κυρίαρχες δυνάμεις επιχειρούν τις τεράστιες συνέπειες της πιο μεγάλης διεθνούς
οικονομικής κρίσης μετά την κρίση του 1929, να τις μεταφέρουν στις πλάτες των
εργαζομένων Οι πολιτικές αυτές στοχεύουν
στην διατήρηση της αυξημένης κερδοφορίας του κεφαλαίου, γι αυτό
και επιδιώκουν να περιορίσουν εργασιακά δικαιώματα
και ελευθερίες.
Στην κατεύθυνση
αυτή κινούνται πολιτικές στην Ευρώπη και τον κόσμο που ανατρέπουν την σταθερή
και μόνιμη εργασία, επιβάλλουν ελαστικές μορφές απασχόλησης, υπονομεύουν
τα δημόσια συστήματα
κοινωνικής ασφάλισης, παιδείας
και υγείας, συρρικνώνουν το εργατικό εισόδημα.
Ταυτόχρονα συνεχίζονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε ΙΡΑΚ και
Αφγανιστάν με πρόσχημα την αντιμετώπιση
της τρομοκρατίας, ενώ ο
Παλαιστινιακός λαός σφαγιάζεται με την ανοχή της διεθνούς Κοινότητας.
Η συσπείρωση των ριζοσπαστικών αριστερών
δυνάμεων, η διαμόρφωση
ενός εναλλακτικού πόλου
αντίστασης για τους εργαζόμενους, απέναντι στις
αντεργατικές αντιλαϊκές
νεοφιλελεύθερες πολιτικές, είναι η απάντηση που έχουν ανάγκη η εργατική τάξη
και τα λαϊκά στρώματα.
ΟΙ
ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Η Κυβέρνηση της Νέας
Δημοκρατίας τα προηγούμενα χρόνια παρέμεινε πιστή στις νεοφιλελεύθερες
πολιτικές, πολιτικές που συνεχίζουν τις πολιτικές που άσκησε το ΠΑΣΟΚ. Οι
επιλογές αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα την αποδιάρθρωση και συρρίκνωση των
δημόσιων αγαθών, την ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Υπηρεσιών, την αλλαγή του
εργασιακού μοντέλου με την μαζική είσοδο της ελαστικής και επισφαλούς
εργασίας. Ταυτόχρονα το εργατικό
εισόδημα δέχτηκε νέα πλήγματα, το Δημόσιο Ασφαλιστικό Σύστημα υπονομεύεται, τα
συλλογικά και Δημοκρατικά δικαιώματα βρίσκονται καθημερινά στο στόχαστρο.
Η κρατική καταστολή
η εργοδοτική αυθαιρεσία βασιλεύουν. Η εξέγερση της νέας γενιάς ανέδειξε
αποτέλεσε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα απέναντι στον αυταρχισμό και την αστυνομική
βία. Η δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντίνα Κούνεβα έβγαλαν στο προσκήνιο τα
ζητήματα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της επισφάλειας, των συνθηκών του
εργασιακού μεσαίωνα, γυρίζοντας μας πίσω στις
δεκαετίες του ΄60 και του ΄70 όταν στην προσπάθεια δημιουργίας σωματείων
οι συνδικαλιστές αντιμετώπιζαν συχνές δολοφονικές επιθέσεις.
Μεγάλοι αγώνες
αναπτύχθηκαν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις, για την υπεράσπιση
των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Οι περσινοί αγώνες των φοιτητών
των μαθητών για το δημόσιο σύστημα παιδείας, ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου
16 καθώς και η κοινωνική έκρηξη που γνωρίσαμε πριν λίγους μήνες, η οποία ήταν μια
από τις μεγαλύτερες μεταπολιτευτικά κοινωνικές εκρήξεις που γνώρισε η Ελλάδα
και σίγουρα η μεγαλύτερη μετά το κίνημα των μαθητών και φοιτητών του 1990-91, αποτέλεσαν
σημαντικούς σταθμούς στην πορεία του κινήματος.
Ακόμα και σήμερα
μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης παρά την κατάρρευση της νεοφιλελεύθερης
ιδεολογίας η Κυβέρνηση επιμένει στην ίδια πολιτική στην οικονομία. Οι
χαριστικές ρυθμίσεις και χρηματοδοτήσεις προς τις τράπεζες είναι πρόκληση για
κάθε εργαζόμενο. Ταυτόχρονα μέσω του
κρατικού προϋπολογισμού
συνεχίζεται για μια ακόμα φορά η άνιση κατανομή του πλούτου και η διεύρυνση των
κοινωνικών ανισοτήτων. Η υποχρηματοδότηση της Παιδείας,
της Υγείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, της
Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης συνεχίζεται, βυθίζοντας
κρίσιμους τομείς που
παρέχουν κοινωνικά αγαθά σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ
Το Δημόσιο σύστημα Υγείας
βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους αποδόμησης και
βαθιάς κρίσης. Η εμπορευματοποίηση της Υγείας αποκτά νέα ποιοτικά
χαρακτηριστικά, αφού οι εργαζόμενοι και
τα λαϊκά στρώματα, εξαιτίας των ασκούμενων πολιτικών, είναι
υποχρεωμένα να πληρώνουν
ακόμα πιο ακριβά την πρόσβαση στις υπηρεσίες
Υγείας, την Ιατρική και Φαρμακευτική περίθαλψη.
Η
υποχρηματοδότηση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, η
έλλειψη Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η ανυπαρξία δομών Κοινωνικής Πρόνοιας,
σε συνδυασμό με τη ιδιωτικοποίηση
δραστηριοτήτων των
Νοσοκομείων, την εισαγωγή των ΣΔΙΤ, τα
κλειστά τμήματα και μονάδες εντατικής, εντείνουν τα
προβλήματα, διευρύνουν το
πεδίο δράσης του μεγάλου ιδιωτικού τομέα, αυξάνουν
θεαματικά της κερδοφορία του.
Οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία και
την Πρόνοια, βιώνουν μια δραματική
κατάσταση. Αντιμετωπίζουν καθημερινά τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους,
εξαιτίας της εισοδηματικής πολιτικής της λιτότητας.
Ταυτόχρονα διευρύνονται
οι τεράστιες ελλείψεις σε
προσωπικό στα Νοσοκομεία
και την Πρόνοια, απορυθμίζονται οι
εργασιακές σχέσεις, με τις προσλήψεις των εκτάκτων επικουρικών και STAGE. Τα ιδιωτικά συνεργεία έχουν γίνει
καθεστώς, με μεσαιωνικές συνθήκες δουλειάς για τους εργαζόμενους σε αυτά,
αποδομώντας ταυτόχρονα το μοντέλο της σταθερής εργασίας.
Συνεχίζεται η εφαρμογή των
αντιασφαλιστικών Νόμων της ΝΔ
και του ΠΑΣΟΚ που ψηφίστηκαν από
το 1990 μέχρι σήμερα. Οι εργαζόμενοι στην υγεία βλέπουν να μην επιλύονται
χρόνια αιτήματα, όπως η
επέκταση των Βαρέων
και Ανθυγιεινών, αντίθετα να προωθείται ο αποχαρακτηρισμός κλάδων και
χώρων και για τον ιδιωτικό τομέα.
Το Συνδικαλιστικό κίνημα
Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) στην
Ελλάδα δεν απέτρεψε τις αντεργατικές
επιλογές. Δεν συγκρότησε ένα
ισχυρό μέτωπο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η
ενσωμάτωσή της στον Κυβερνητικό
συνδικαλισμό, τα φαινόμενα γραφειοκρατίας και ενσωμάτωσης στις κυρίαρχες
πολιτικές την οδήγησε σε ανοιχτή
υπονόμευση των αγώνων με τις γνωστές συνέπειες.
Ειδικότερα στο χώρο της υγείας η μάχη για
την κατοχύρωση και
διεύρυνση του Δημόσιου Κοινωνικού
χαρακτήρα της Υγείας, την υπεράσπιση των εργασιακών
δικαιωμάτων παρέμεινε κενό γράμμα. Η ευθύνη για αυτή την κατάσταση, βαρύνει
κυρίως τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ
και της ΔΑΚΕ, που με την
τακτική του κυβερνητικού
συνδικαλισμού, του συμβιβασμού και της προσκόλλησης σε πρακτικές
συνδιοίκησης, έχουν εγκαταλείψει την
δράση του σ.κ και
των πρωτοβάθμιων σωματείων.
Η άρνηση τους να
συντονίσουν την δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων που βρισκόταν σε
κινητοποιήσεις, να συντονίσουν την δράση της ΠΟΕΔΗΝ με το κίνημα των
νοσοκομειακών γιατρών είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Ταυτόχρονα η αντιενωτική
πολιτική του ΠΑΜΕ και η αντιπαραθετική
του τακτική στο σ.κ, αντί να συγκεντρώνει τις δυνάμεις με ταξικό
προσανατολισμό, λειτουργεί τελικά
σε βάρος του
κινήματος, κάτι που ισοδυναμεί με
ανοιχτή υπόσκαψη των αγώνων.
Η στάση μας απέναντι στον
απολογισμό της απερχόμενης Διοίκησης της ΠΟΕΔΗΝ, καθορίζεται από αυτή την
οπτική γωνία. Η άρνηση να υπερψηφίσουμε τον απολογισμό, δεν
αποτελεί στείρα άρνηση
της δράσης που αναπτύχθηκε
κυρίως από πρωτοβάθμια σωματεία τα
προηγούμενα χρόνια. Είναι
όμως κατανοητό σε
όλους, ότι η δράση τόσο της Ομοσπονδίας, όσο και των περισσότερων
πρωτοβάθμιων σωματείων, με ευθύνη κυρίως των δυνάμεων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, είναι
αναντίστοιχη με τις επιθέσεις που δεχόμαστε.
ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ
ΠΛΑΙΣΙΟ
Διεκδικούμε
1. Δημόσια Δωρεάν
Υγεία για όσους ζουν
και εργάζονται σε
αυτή τη χώρα.
Αύξηση Δημόσιων δαπανών για υγεία
στο 6% του ΑΕΠ. Ανάπτυξη της
Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
2. Προστασία και
αναβάθμιση των αποδοχών μας. Χορήγηση αυξήσεων που
να καλύπτουν τις
απώλειες των αποδοχών
εξαιτίας του πληθωρισμού.
Χορήγηση των 176 ? στους
υγειονομικούς. Θεσμοθέτηση νέου μισθολογίου με 1350
? κατώτερο βασικό μισθό.
3. Μαζικές προσλήψεις προσωπικού
σε όλους τους κλάδους, για την κάλυψη όλων των κενών οργανικών
θέσεων. Να σταματήσει
η ΅ΆομηρίαΆΆ των εκτάκτων
και των μερικά απασχολούμενων. Τροποποίηση των οργανισμών
των νοσοκομείων με βάση ένα σύγχρονο πλαίσιο, που θα παίρνει υπόψη τις
σημερινές ανάγκες, την ανάπτυξη τμημάτων και
υπηρεσιών.
4. ¶μεση επέκταση
του θεσμού των Βαρέων &
Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (Β.Α.Ε) καθώς και
του καταλόγου των
ανθυγιεινών και επικίνδυνων
επαγγελμάτων που ισχύουν
στο Ι.Κ.Α. και στο
Δημόσιο. Να σταματήσει η προσπάθεια
αποχαρακτηρισμού των επαγγελμάτων
που έχει ξεκινήσει στον Ιδιωτικό Τομέα.
5. Εφαρμογή των
νομοθετικών ρυθμίσεων για την Υγιεινή και την ασφάλεια
της Εργασίας. Εφαρμογή της νομοθεσίας για τον χρόνο ανάπαυσης και για
την νυχτερινή εργασία.
6. Αύξηση του αφορολόγητου στα 17000 ?.
Τιμαριθμοποίηση της
φορολογικής κλίμακας. Μείωση
των έμμεσων φόρων. Φορολόγηση των
μεγάλων εισοδημάτων και του κεφαλαίου.
7. Προστασία και αναβάθμιση των
Δημοσίων Υπηρεσιών. Ανατροπή των
ιδιωτικοποιήσεων και στην Υγεία, ιδιαίτερα μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου
& Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Κατάργηση των ΣΔΙΤ. Κατάργηση της επισφαλούς
εργασίας. Έξω οι εργολάβοι από τα νοσοκομεία. Πρόσληψη όλων των εργαζομένων που
σήμερα εργάζονται σ΄ αυτές τις συνθήκες επισφάλειας, στα νοσοκομεία με συμβάσεις
αορίστου χρόνου.
8. Αύξηση των δαπανών για την Υγεία.
Όχι στην εμπορευματοποίηση της Υγείας .
10. Καθιέρωση της μόνιμης
ενιαίας σχέσης εργασίας στο
Δημόσιο. Όχι στην άρση της μονιμότητας. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
11
Διεκδικούμε 35ωρο, πενθήμερο, χωρίς μείωση αποδοχών.
12. Κατάργηση των αντεργατικών
Νόμων που ελαστικοποιούν τις εργασιακές
σχέσεις και καταργούν το 8ωρο.
13. Κατάργηση όλων
των αντιασφαλιστιών νόμων της ΝΔ
και του ΠΑΣΟΚ. Αύξηση της χρηματοδότησης της Κοινωνικής ασφάλισης από το Κράτος.
Κατοχύρωση και διεύρυνση
των ασφαλιστικών μας
δικαιωμάτων.
Αγωνιζόμαστε
για την αναγέννηση
του
Συνδικαλιστικού κινήματος στην Υγεία
Ο προσανατολισμός δράσης
στους χώρους δουλειάς, πρέπει
να έχει στόχο
την αναγέννηση των Πρωτοβάθμιων
Σωματείων, την επιμονή
στις μαζικές διαδικασίες βάσης, με
Γενικές Συνελεύσεις και
συγκεντρώσεις, την ενίσχυση των αγωνιστικών παρεμβάσεων για την
υπεράσπιση του Δημόσιου χαρακτήρα της
Υγείας και της Πρόνοιας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν
τους Υγειονομικούς,
Η δουλεία των συνδικάτων στην βάση αποτελεί βασική
προϋπόθεση αναζωογόνησης και την ανασύνταξη του κινήματος των υγειονομικών. Οι
πιο πάνω άξονες δράσης
αποτέλεσαν το πλαίσιο
δράσης μας στο διάστημα
των χρόνων που
πέρασαν.
Στους χώρους
δουλειάς οι δυνάμεις που
συγκροτούν το Ενωτικό ψηφοδέλτιο της ριζοσπαστικής Αριστεράς παρά τις
αδυναμίες μας, πρωτοστατήσαμε
στην ανάπτυξη αγώνων, προωθήσαμε
ενωτικές κινηματικές δράσεις, υπεράσπισης των συμφερόντων των
εργαζομένων και προστασίας βασικών δικαιωμάτων
απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Υπερασπιστήκαμε
ταυτόχρονα με συνέπεια το δημόσιο
χαρακτήρα του τομέα
υγείας–πρόνοιας. Έχουμε αποκομίσει πλούσια εμπειρία και διδάγματα από τη δράση μας. Παλεύουμε για τη μεγαλύτερη
δυνατή συσπείρωση όλων των ριζοσπαστικών και αγωνιστικών κινήσεων
και συνδικαλιστικών δυνάμεων στην Υγεία και στην Πρόνοια.
Επιδιώκουμε να
αναπτυχθούν αγώνες που θα διασφαλίζουν την μαζική και ενεργή συμμετοχή των
εργαζομένων, που θα ξεπερνούν τις σημερινές φθαρμένες πλειοψηφίες, αγώνες με
σχέδιο οργάνωση και κλιμάκωση.
Επιδιώκουμε την
ενότητα των εργαζομένων στην βάση, την ανάπτυξη αγώνων με βάση τα κοινά
προβλήματα.
Η ανατροπή των συσχετισμών, η καταδίκη του Κυβερνητικού
και Κομματικού Συνδικαλισμού, είναι
βασική προϋπόθεση, για τη
διαμόρφωση κατάλληλων όρων
αντιστροφής της κατάστασης και
υπέρβασης της κρίσης
που βιώνει το συνδικαλιστικό
κίνημα και στο χώρο της Υγείας.
Η υπερψήφιση
του Ενωτικού Ψηφοδελτίου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ενισχύει
το ριζοσπαστικό, ενωτικό,
αγωνιστικό ρεύμα μέσα στο συνδικαλιστικό
κίνημα, που αποτελεί και την
αναγκαία προϋπόθεση για μια νέα
αγωνιστική πορεία του κινήματος σε όφελος όλων των Υγειονομικών και της
Ελληνικής Κοινωνίας.
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ
ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΟ
ΕΝΩΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ