Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου – Κέντρων Υγείας Μαγνησίας (ΕΙΝΚΥΜ): Ανοιχτή Επιστολή για την αδικαιολόγητη διαγραφή των κανονικών αδειών των ιατρών

Προς:
  • Τον Υπουργό Υγείας, Υφυπουργούς Υγείας
  • Τον Διοικητή της 5ης ΥΠΕ
  • Τον Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου
  • Τη Διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου
  • Τη Διευθύντρια Διοικητικής Υπηρεσίας του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου
  • Κάθε ενδιαφερόμενο
Με ειλικρινή απορία πληροφορηθήκαμε προ ολίγων ημερών ότι υποχρεούμαστε να πάρουμε τις κανονικές άδειες που μας οφείλονται για τα έτη ως και το 2023 και αυτό να γίνει μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, διαφορετικά αυτές διαγράφονται. Να θυμίσουμε σε όσους εθελοτυφλούν, ορισμένα γεγονότα που δείχνουν ηθελημένα να παραβλέπουν:
  1. Τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα (της χώρας μας) είναι υποστελεχωμένα. Είναι συνεπώς πρακτικά αδύνατο να πάρουν όλοι οι ιατροί και φυσικά και το νοσηλευτικό προσωπικό, όλες τις οφειλόμενες κανονικές άδειες χωρίς να δημιουργηθεί σοβαρό λειτουργικό πρόβλημα.
  2. Ακόμη και αν αδιαφορούσαμε και εμείς για τις ανθρώπινες ζωές που εξαρτώνται από την παρουσία μας στα νοσοκομεία και πάλι θα ήταν αδύνατο να πάρουμε τις άδειες που μας οφείλονται μέχρι το τέλος του τρέχοντος ή και το τέλος του επόμενου έτους.
  3. Κατά τη διάρκεια της «πανδημίας Covid» είμασταν σε συνεχή επιφυλακή, εργαζόμενοι πολύ περισσότερο από τα προβλεπόμενα ωράρια, σε πραγματικά εξοντωτικούς ρυθμούς. Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της πανδημίας είμασταν σε συνεχή επιφυλακή (ως άλλοι ένστολοι και εμείς) και είχαν ανασταλεί όλες οι κανονικές μας άδειες. Τώρα μας ανακοινώνεται ότι θα διαγραφούν αυτές τις άδειες αφού δεν μπορούμε να τις πάρουμε. Κάπου εκεί τελείωσαν και τα χειροκροτήματα για τους ήρωες, πολύ περισσότερο τώρα που δεν χρειάζονται κιόλας.
  4. Η υπηρεσία, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, είναι υποχρεωμένη να μας δίνει τις κανονικές μας άδειες ακόμη και αν εμείς δεν τις ζητήσουμε και κανένας νόμος εξ όσων εμείς γνωρίζουμε δεν δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να διαγράφει τις κανονικές μας άδειες, όλοι ξέρουμε ποιες, αυτές που δεν μας δόθηκαν από την υπηρεσία.
  5. Είναι σχήμα οξύμωρο να απειλούμαστε και να διαγράφονται οι κανονικές άδειες που μας οφείλονται, αφού όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι δυνατό να τις πάρουμε μέσα στα επόμενα δύο έτη τουλάχιστον.
  6. Παραθέτουμε ένα αληθινό και κατά πάσα πιθανότατα κοινό παράδειγμα. Σε ένα Τμήμα που περιθάλπει χρόνια πάσχοντες υπηρετούν τρεις ιατροί. Το Τμήμα εφημερεύει 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες τον χρόνο, ανεξάρτητα από τη μορφή των εφημεριών. Σε κάθε έναν από τους εν λόγο συναδέλφους οφείλετε περισσότερες από 50 ημέρες κανονικής άδειας μέχρι σήμερα, δηλαδή περισσότερες από 30 ημέρες ως το έτος 2023. Ακόμη και αν έπαιρναν άδεια και οι τρεις συνάδελφοι και φυσικά κινδύνευαν να πεθάνουν δεκάδες χρόνιοι ασθενείς και πάλι θα ήταν αδύνατο να προλάβουν να πάρουν τις οφειλόμενες άδειες.
Το δίλημμα είναι απλό, αμείλικτο όμως για όλους εμάς που πονάμε για τους ασθενείς μας. Αν δεν πάρουμε τις άδειες που μας οφείλονται, θα τις διαγράψουν, κανένα κόστος λοιπόν για το Κράτος. Αν πάρουμε τις άδειες μας, αναμφίβολα θα ταλαιπωρηθούν αφάνταστα και θα κινδυνεύσουν εκατοντάδες ασθενείς, μήπως αυτό θέλουν κάποιοι τελικά; Αφού δεν μπορούν να μας δοθούν οι κανονικές μας άδειες χωρίς να τεθούν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, θα πρέπει είτε να μας αποζημιώσετε οικονομικά για τα οφειλόμενα ημερομίσθια μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, είτε να μεταφερθούν οι οφειλόμενες άδειες, με την υποχρέωση της υπηρεσίας να μας τις χορηγήσει μέσα στο επόμενο έτος ή/και να μας αποζημιώσει για όσες δεν θα έχει χορηγήσει μέχρι το τέλος του 2025.
11/10/2024
Με εκτίμηση
Για την ΕΙΝΚΥΜ
Ο Πρόεδρος
Ο Γραμματέας
Δρ. Παύλος Μαλινδρέτος
Ευάγγελος Βουτσινάς