Εξονυχιστικούς ελέγχους στα νοσοκομεία αναλαμβάνει η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων (ΥΠΕΕ) για τη διαχείριση των φαρμάκων μετά το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της “Μ” την Κυριακή και για τις κομπίνες που έστηνε κύκλωμα με τα κουπόνια των φαρμάκων, το οποίο εντόπισε στη Θεσσαλονίκη, με τη συνδρομή του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας.
Των Φανής Χαρίση, Νικολέτας Μπούκα
Προχθές, από νωρίς το πρωί, ο επικεφαλής της ΥΠΕΕ Σπύρος Κλαδάς βρισκόταν στο υπουργείο Υγείας, προκειμένου να ενημερώσει αρμοδίως, αλλά και να σχεδιαστεί σε ποια επίπεδα θα γίνει ο έλεγχος.
Κύκλοι της ΥΠΕΕ επισημαίνουν σε όλους τους τόνους ότι πρόθεση της υπηρεσίας είναι να ξεσκεπαστούν όλα τα βρόμικα κυκλώματα που λυμαίνονται την υγεία και διαμηνύουν προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν εάν δεν εξυγιανθεί ο χώρος.
Υπενθυμίζεται ότι η “ΜτΚ” αποκάλυψε πώς δρουν τα “τρωκτικά” και τα “παράσιτα” μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, εκμεταλλευόμενα τόσο τη μη ύπαρξη πληροφοριακού συστήματος στις φαρμακαποθήκες των νοσοκομείων όσο και τα “παραθυράκια” της νομοθεσίας για τα ογκολογικά και τα άλλα εξειδικευμένα πανάκριβα φάρμακα.
Η δράση των “τρωκτικών” έχει επιπτώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, που εξακολουθούν να πληρώνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια ευρώ, για να καλύψουν τις φαρμακευτικές δαπάνες, την ώρα που τα ίδια… ψυχορραγούν και είναι ένα βήμα πριν από το κλείσιμο.
ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ ΣΕ… ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ
Σε όλα αυτά προστέθηκε ένα ακόμη χτύπημα στα ασφαλιστικά ταμεία με τα κουπόνια των φαρμάκων.
Κυκλώματα επιτήδειων καταφέρνουν να δρουν ανεξέλεγκτα, αποκολλώντας τα κουπόνια, δηλαδή τις ταινίες γνησιότητας, από τα κουτιά των φαρμάκων και κολλώντας τα στη συνέχεια σε βιβλιάρια ασφαλισμένων, αναγκάζοντας τα ταμεία να πληρώσουν, χωρίς όμως τα φάρμακα αυτά να έχουν ποτέ χορηγηθεί στους ασθενείς.
Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες περιπτώσεις εντοπισμού χιλιάδων κουπονιών σε φαρμακαποθήκη, αλλά και σε μεγάλη ιδιωτική κλινική της Θεσσαλονίκης, μετά τις έρευνες της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομικών και του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Όπως εξηγούν στη “Μ” άνθρωποι που γνωρίζουν τι συμβαίνει στο χώρο της υγείας, για να στηθεί η κομπίνα, χρειάζονται συνήθως περισσότεροι από δύο εμπλεκόμενοι, οι οποίοι είναι κατά κύριο λόγο γιατροί και φαρμακοποιοί.
Η κομπίνα στηρίζεται στην πώληση φαρμάκων σε ιδιώτη. Δηλαδή, πηγαίνει κάποιος στο φαρμακείο να πάρει ένα φάρμακο χωρίς συνταγή. Το αγοράζει και ο φαρμακοποιός κρατάει το κουπόνι από τη συσκευασία. Όταν μαζέψει αρκετά κουπόνια, συνεργάζεται με κάποιον γιατρό, ο οποίος του γράφει συνταγή για τα φάρμακα, τα οποία στη συνέχεια καλείται να πληρώσει ένα ασφαλιστικό ταμείο για εικονικές συνταγογραφήσεις (ΙΚΑ, ΟΠΑΔ κτλ.)
Στις ιδιωτικές κλινικές το κόλπο μπορεί να στηθεί ευκολότερα, καθώς χρησιμοποιούνται σφραγισμένα φάρμακα, των οποίων τα κουπόνια αποκολλώνται και κρατούνται. Σε συνεργασία με γιατρό ή φαρμακοποιό, επικολλούνται τα κουπόνια στο βιβλιάριο των ασφαλισμένων, χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν, οπότε οι εμπλεκόμενοι κερδίζουν παράνομα χρήματα, χρεώνοντας ταυτόχρονα τα ασφαλιστικά ταμεία.
Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με πληροφορίες της “Μ”, σε βιβλιάρια ηλικιωμένων επικολλούνται κουπόνια από φάρμακα για… αντισύλληψη, χωρίς κανείς να το ελέγχει ή να το αντιλαμβάνεται.
ΟΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ
Όπως τονίζουν στη “Μ” φορείς της υγείας, πριν από μερικά χρόνια, με υπουργική απόφαση, κατόπιν εισηγήσεως του δ.σ. του ΕΟΦ, οι φαρμακαποθήκες υποχρεώθηκαν, με προσωπική τους ευθύνη, να διαγράφουν με ανεξίτηλο μελάνι τα κουπόνια των φαρμάκων που προορίζονται για εξαγωγή. Επιπλέον, με νεότερη ρύθμισή του, το υπουργείο Υγείας κατέστησε υποχρεωτική και την καταχώρηση σε κατάσταση του ειδικού αριθμού έγκρισης των σκευασμάτων και την παράδοσή του στον ΕΟΦ. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι τα μέτρα αυτά αποδίδουν, αφού τα φαινόμενα με τις πλαστές συνταγές και τα κλεμμένα κουπόνια δεν έχουν εξαλειφθεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες της “Μ”, είναι πιθανό τα κουπόνια από τα φάρμακα που εξάγονται να μη σβήνονται με ανεξίτηλο μελάνι, αλλά να αποστέλλονται κανονικά. Στη συνέχεια, ο ξένος αγοραστής αφαιρεί τα κουπόνια και τα στέλνει πίσω στον πωλητή, ενώ τοποθετεί το φάρμακο σε συσκευασία της χώρας του. Ο πωλητής τα πουλάει στη συνέχεια σε φαρμακοποιούς, οι οποίοι τα κολλάνε σε βιβλιάρια ασφαλισμένων.
Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι η έλλειψη μηχανοργάνωσης στα ασφαλιστικά ταμεία δεν επιτρέπει τον έλεγχο των φαρμάκων που όντως έχουν συνταγογραφηθεί ή εξαχθεί. Εάν υπήρχε μηχανοργάνωση, θα ήταν σαφώς ευκολότερο να εντοπιστεί μέσω του συστήματος η πλασματική κατανάλωση φαρμάκων.