«Πράσινο φως» για καταβολή αναδρομικών σε ιατρούς του ΕΣΥ από εφημερίες ανάβει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίνοντας αντισυνταγματική τη νομοθεσία που θέσπισε ανώτατο όριο («πλαφόν») στις αποδοχές τους μαζί με τις αποζημιώσεις από εφημερίες.
Το ανώτατο δικαστήριο δικαίωσε ιατρούς του ΕΣΥ, κρίνοντας ότι παράνομα είχαν περικοπεί οι αποζημιώσεις που δικαιούνταν για εφημερίες που πραγματοποίησαν, και επιδίκασε στον καθένα ποσά από 9.000 έως 54.000 ευρώ, ανάλογα με τον αριθμό των εφημεριών που είχαν πραγματοποιήσει στη διάρκεια δύο ετών σε περιφερειακό νοσοκομείο (στη Λήμνο).
Σύμφωνα με την Ολομέλεια του ΣτΕ, είναι αντισυνταγματική η διάταξη του νόμου 2606/98 που όρισε ότι το σύνολο των πρόσθετων αμοιβών των ιατρών μαζί με τις αποζημιώσεις τους από εφημερίες δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί μηνιαίως τις τακτικές τους αποδοχές, χωρίς να συνυπολογίζονται σε αυτές η οικογενειακή παροχή και τα επιδόματα εορτών – αδείας.
Με την επίμαχη ρύθμιση μπήκε «πλαφόν» στις αποδοχές των ιατρών, αφού μπορούσαν να πληρωθούν μόνο για τις τέσσερις ολοήμερες εφημερίες ετοιμότητας (με πρόβλεψη υπερωριακής αποζημίωσης, με βάση τους ν. 1892/90 και 2071/92).
Ετσι όμως, ακόμα και αν οι ιατροί υποχρεώνονταν να πραγματοποιήσουν περισσότερες εφημερίες, λόγω των νοσοκομειακών αναγκών, δεν μπορούσαν να πληρωθούν για την επιπλέον εργασία τους.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε (827/10) ότι η επιβολή «πλαφόν» στις αποδοχές παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας. Και τούτο, διότι εισάγει αδικαιολόγητα δυσμενή διάκριση σε βάρος των ιατρών που, αν και πραγματοποίησαν πολύ περισσότερες εφημερίες, εντούτοις λάμβαναν την ίδια αποζημίωση με ιατρούς που πραγματοποίησαν λιγότερες εφημερίες (μέχρι το ανώτερο επιτρεπόμενο όριο αποδοχών).
Παράλληλα η Ολομέλεια έκρινε ότι η διάταξη του Συντάγματος (άρθρο 104) που προβλέπει για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους ότι οι πρόσθετες αποδοχές τους δεν μπορεί να ξεπερνούν τον μήνα το σύνολο των αποδοχών της οργανικής τους θέσης, εννοεί μόνο τις αποδοχές που προέρχονται από δεύτερη θέση την οποία κατ’ εξαίρεση κατέχει ο υπάλληλος.
Ο περιορισμός
Ο περιορισμός αυτός δεν αφορά τις αποδοχές που καταβάλλονται στο πλαίσιο της κύριας οργανικής θέσης του δημοσίου υπαλλήλου, ανεξάρτητα του χαρακτηρισμού τους ως βασικού μισθού, επιδόματος ή αποζημίωσης για υπερωριακή απασχόληση και ανεξάρτητα από το αν καταβάλλονται τακτικώς ή εκτάκτως. Συνεπώς δεν μπορούσε με βάση τη συνταγματική αυτή διάταξη να περιοριστούν οι αποδοχές και αποζημιώσεις από εφημερίες.
Οι ιατροί προσέφυγαν το 2000 στα δικαστήρια για την περικοπή αποζημίωσης από εφημερίες που πραγματοποίησαν και κρίθηκε ότι ο εξαναγκασμός τους σε υπερωριακή απασχόληση, χωρίς τη νόμιμη αμοιβή, παραβιάζει τη συνταγματική προστασία της εργασίας και θεμελιώνει δικαίωμα αποζημίωσης από παράνομη συμπεριφορά.
Μειοψηφία 6 δικαστών έκρινε συνταγματικό το «πλαφόν» για λόγους δημοσίου συμφέροντος, προκειμένου να μην ανατρέπεται ο προγραμματισμός δαπανών για μισθοδοσία των ιατρών και να μη δημιουργούνται δυσμενείς δημοσιονομικές επιπτώσεις για την ομαλή λειτουργία των νοσοκομείων.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ