«Δε θέλω να με λυπηθούν. Ζητάω μόνο τα αυτονόητα. Να ζήσω με αξιοπρέπεια και να πάρω ό,τι δικαιούμαι». Η 39χρονη Κυριακή Παπαδοπούλου γεννήθηκε με αραχνοειδή σπαστική ημιπαράλυση. Αν και άτομο με ειδικές ανάγκες, έκανε τη δική της οικογένεια και μιλά με περηφάνια για το 15χρονο γιο της Μιχάλη, που είναι «φυσιολογικός». Με συμπαραστάτες τους υπέροχους, όπως λέει, γονείς της, ξεπέρασε πολλούς σκοπέλους. Oι «αγώνες» που έδωσε τόσα χρόνια με γιατρούς και χειρουργεία δεν είναι γι’ αυτήν τίποτα μπροστά στο «γολγοθά» που ζει εξαιτίας της αναλγησίας της Πολιτείας. «Δυστυχώς, ο νομοθέτης δεν αναγνωρίζει εμάς τους ημιπληγικούς, σε αντίθεση με άλλα ανάπηρα άτομα, όπως οι παραπληγικοί και τετραπληγικοί. Πρόκειται για ένα κράτος… ανάπηρο. Δεν ξέρει καν ότι υπάρχουμε. Ετσι, δε δικαιούμαστε ούτε επιδόματα ούτε μπορούμε να βρούμε δουλειά. Oπου και αν έχω ψάξει για δουλειά, βρίσκω… ρατσισμό. Αν και ημιπληγική, έμαθα να μη νιώθω στιγματισμένη. Αλλά όταν σε αντιμετωπίζουν με ρατσισμό και σε απορρίπτουν συνεχώς, σκέφτεσαι: “Καλύτερα να μη γεννιόμουν”», λέει με παράπονο η κ. Παπαδοπούλου.
«Ισάξια με τους άλλους»
Αποφοίτησε από σχολή βρεφονηπιοκόμων, αλλά όποιες πόρτες και αν χτύπησε δεν κατάφερε να εργαστεί. Η οικογένειά της συντηρείται από την εργασία του συζύγου της. Oσο πρόθυμη και αν είναι να εργαστεί, η Πολιτεία δεν της έχει δώσει ούτε μια ευκαιρία, όπως καταγγέλλει. «Νιώθω ότι ζητιανεύω. Το μόνο που θέλω είναι να αντιμετωπίσουν εμένα και τα υπόλοιπα άτομα με την ίδια αναπηρία ισάξια με τους άλλους πολίτες. Στις διάφορες επιτροπές που έχω περάσει μου έχουν βρει μέχρι και 60% αναπηρία. Παρ’ όλα αυτά, όλοι μου λένε ότι δε δικαιούμαι τίποτα, γιατί ο νόμος δε με αναγνωρίζει», τονίζει η κ. Παπαδοπούλου.
Δε δυσκολεύτηκε πολύ να μάθει να ζει με αισιοδοξία παρά το πρόβλημά της. Και από τότε που το κατάφερε, θέλει να το μεταδώσει και στους γονείς που έχουν παιδιά με ημιπληγία. «Πολλοί γονείς ντρέπονται για τα παιδιά τους, επειδή αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Τα κρατάνε στην απομόνωση, με αποτέλεσμα να τα βλάπτουν ακόμα περισσότερο. Oι γονείς μου μού είχαν πει από μικρή: “Αγάπησε το πρόβλημά σου”. Αποφάσισα ότι θα ζήσω με αυτό. Πολλές φορές απελπίστηκα και είπα ότι θα τα παρατήσω. Αλλά τρέχω και θα συνεχίσω να διεκδικώ τα δικαιώματά μας. Θα ήθελα όποιοι γονείς έχουν παιδιά με ημιπληγία και θέλουν, να επικοινωνήσουν μαζί μου. Αυτή θα είναι η μεγάλη… Ανάσταση για μένα», αναφέρει η κ. Παπαδοπούλου. Oνειρό της, όπως λέει, είναι να βρεθεί τετ α τετ με ένα βουλευτή ή υπουργό για να του θέσει το πρόβλημα και να τον ρωτήσει πώς θα ένιωθε αν βρισκόταν στη θέση της.