Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
«Χωρίς σοσιαλισμό δεν υπάρχει δημοκρατία». Τη φράση αυτή της Ρόζας Λούξεμπουργκ επέλεξε ο Οσκαρ Λαφοντέν για να διανθίσει την ομιλία του στο τριήμερο διεθνές συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με θέμα «Δημόσιο Χρέος και Πολιτικές Λιτότητας στην Ευρώπη-Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», που διοργάνωσε στην Αθήνα ο ΣΥΝ και έληξε χθες το βράδυ.
«Χωρίς μια οικονομική τάξη πραγμάτων που να αποδίδει την ιδιοκτησία και τη διεύθυνση σε αυτούς που δουλεύουν και χωρίς ευρύτατη διασπορά πλούτου δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική κοινωνία» είπε ο «Ναπολέων του Σάαρ», όπως αποκαλείται από τον γερμανικό τύπο. Στο τριήμερο, οι διαπιστώσεις για την κρίση ήταν το εύκολο κομμάτι, οι προτάσεις ήταν αυτές που φάνηκε να δυσκολεύουν περισσότερο τους αριστερούς πολιτικούς και οικονομολόγους.
«Στη σημερινή συγκυρία η κοινωνική και οικονομική κρίση παίρνει τη μορφή δημοκρατικού αδιεξόδου, η γερασμένη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει ταυτιστεί με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα, πρέπει να επανεφεύρουμε μια νέα αριστερά» επεσήμανε ο Φρ. Ντελαπιέρ, γραμματέας του γαλλικού κόμματος της Αριστεράς.
Δύσκολο το εγχείρημα, όμως ο Π. Λοράν, γραμματέας του Γαλλικού Κ.Κ., έδωσε την απαραίτητη νότα αισιοδοξίας: «Αν έστω μια χώρα της Ε.Ε. αρνηθεί να πειθαρχήσει στη Συνθήκη της Λισαβόνας, τότε θα μιλάμε για ένα κύμα εξέγερσης που θα συμπαρασύρει τα πάντα… Κρίσιμο είναι η καμπάνια του ΚΕΑ ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας να ενεργοποιήσει εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες ώστε να αντιπαρατάξουμε ένα νέο σύμφωνο αλληλεγγύης, απασχόλησης, οικολογικής προστασίας για τους ευρωπαίους πολίτες».
Μια θέση στην οποία ο Α. Τσίπρας, αντιπρόεδρος του ΚΕΑ, προσέδωσε πανευρωπαϊκά χαρακτηριστικά: «Λύσεις καθαρά εθνικές στο σημερινό πρόβλημα δεν υπάρχουν, οι ταξικές συγκρούσεις εκδηλώνονται σε διεθνές επίπεδο». Πρότεινε ακόμα «καθολική αντίσταση, δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για την ασφάλιση και την απασχόληση».
Και αν οι πολιτικοί όφειλαν να δώσουν ένα τόνο αισιοδοξίας οι οικονομολόγοι ήταν εξ ορισμού πιο «ενορατικοί». Ο Βέλγος Ε. Τουσέν, πρόεδρος της επιτροπής για την κατάργηση των χρεών του Τρίτου Κόσμου, ήταν σαφής: «Στόχος της Κομισιόν και του ΔΝΤ είναι η διασφάλιση ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει γερμανούς και γάλλους τραπεζίτες, η απόρριψη των προτάσεών της δεν σημαίνει εγκατάλειψη της Ε.Ε. αλλά εξαναγκασμό στο να αλλάξει τη στάση της». Είναι λοιπόν απαραίτητη μια διαφορετική πανευρωπαϊκή οικονομική πολιτική; «Αν η Ε.Ε. δεν καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση της, τότε θα καταρρεύσει, οι φυγόκεντρες τάσεις θα επικρατήσουν και θα ζήσουμε το τέλος της» επεσήμανε ο καθηγητής Ευκ. Τσακαλώτος. Αποψη με την οποία συμφώνησε και ο Γ. Βαρουφάκης προτείνοντας «η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να εξασφαλίσει κεφάλαια και ρευστότητα, να κινητοποιηθεί η Ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων και να εκδοθεί Ευρωομόλογο». Είναι σαφές ότι ένα τριήμερο δεν ήταν αρκετό για να δοθούν ολοκληρωμένες απαντήσεις για την κρίση αλλά και το μέλλον της ευρωπαϊκής αριστεράς