Η απουσία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, η εγκατάλειψη της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και της αποασυλοποίησης ψυχικώς πασχόντων, η άθλια καθημερινότητα των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας, η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ, η αφασία στον τομέα των ναρκωτικών, ο παραγκωνισμός των αιτημάτων των νοσοκομειακών γιατρών και των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία, η απαξίωση του ΕΚΑΒ είναι μερικά από τα κρίσιμα θέματα υγείας που θέτει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, σε επερώτησή της που κατέθεσε στη Βουλή.
Η επερώτηση, την οποία υπογράφουν οι Αλ. Αλαβάνος, Φ. Κουβέλης, Ν. Κωνσταντόπουλος, Γ. Δραγασάκης, Θαν. Λεβέντης και Ασ. Ξηροτύρη, αναφέρει τα εξής:
“Η παροχή σύγχρονων, υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας, ισότιμα και χωρίς διακρίσεις προς όλους τους πολίτες, είναι βασική υποχρέωση της Πολιτείας. Στην Ελλάδα όμως ουδέποτε δημιουργήθηκε ένα ολοκληρωμένο, ποιοτικό και αποτελεσματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας-Πρόνοιας.
Το ΕΣΥ που υλοποίησε το ΠΑΣΟΚ, καινοτόμος στην εποχή του θεσμός, με σημαντική προσφορά στο καθυστερημένο υγειονομικό μας σύστημα, δεν ολοκληρώθηκε, ούτε εκσυγχρονίσθηκε και περιέπεσε γρήγορα σε αδυναμία να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και να ανταποκριθεί στις ανάγκες.
Το υγειονομικό μας σύστημα παραμένει πάντοτε νοσοκομειοκεντρικό και ιατροκεντρικό. Δεν υπάρχει ενιαίος εθνικός σχεδιασμός του συνόλου των υπηρεσιών υγείας. Δεν δημιουργήθηκε Ενιαίος φορέας Υγείας ούτε εκπονήθηκε ποτέ ολοκληρωμένος υγειονομικός χάρτης της χώρας. Η κατανομή δημόσιων υγειονομικών μονάδων, μέσων και πόρων παραμένει εντελώς άνιση. Υπερσυγκέντρωση στο κέντρο εις βάρος πάντοτε της περιφέρειας, αλλά και των υποβαθμισμένων περιοχών της πρωτεύουσας. Υποστελέχωση του ΕΣΥ Καινούργια νοσοκομεία παραμένουν κλειστά ή υπολειτουργούν (π.χ. Αττικό) από έλλειψη προσωπικού και για τον ίδιο λόγο 150 έτοιμες κλίνες ΜΕΘ παραμένουν αναξιοποίητες. Τα κενά σε προσωπικό είναι τεράστια. Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι λιγότερο του 40% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και λιγότερο του 20% αν συγκριθεί με χώρες όπως η Φινλανδία. Λείπουν τουλάχιστον 25.000 νοσηλευτές-τριες περισσότεροι από 15.000 στα άλλα επαγγέλματα υγείας, ενώ 3.000 και πλέον θέσεις γιατρών περιμένουν επί έτη τις κρίσεις, παρότι εδώ δεν παρεμβάλλεται το χρονοβόρο ΑΣΕΠ. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί με την επικείμενη πρώιμη συνταξιοδότηση (νόμος Ρέππα) και τα μεγάλα κενά που πρέπει να καλυφθούν για τις εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών, σε εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών και του Π.Δ. 76/2005 που ορίζει εβδομαδιαία εργασία 48 ωρών για τους ειδικευμένους και 58 για τους ειδικευόμενους γιατρούς. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ενημέρωση, πρόληψη, πρωτοβάθμια περίθαλψη) παραπέμπεται συνεχώς στις καλένδες, όπως και τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου ή ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού. Τα υπάρχοντα Κέντρα Αγροτικού Τύπου, υπολειτουργούν από έλλειψη υποδομών, στελέχωσης και προσωπικού. Τα άτομα με αναπηρία παραμένουν στο περιθώριο. Ο τομέας της αποκατάστασης είναι υποτυπώδης (200 συνολικά κρεβάτια αντί των χιλιάδων που απαιτούνται). Στα προνοιακά Ιδρύματα η κατάσταση είναι απελπιστική. Η δε λειτουργία υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας, για παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες, έχει αφεθεί στη δράση “φιλάνθρωπων” που έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιούν τα κοινοτικά κονδύλια. Οι χαμηλές δημόσιες δαπάνες αποτελούν την Αχίλλειο πτέρνα του υγειονομικού μας συστήματος και την κύρια αιτία της κακοδαιμονίας του. Στο σύνολο των δαπανών υγείας καλύπτουν μόλις το 53%, επίδοση μοναδική για όλη την Ευρώπη. Η χώρα μας κρατάει ζηλότυπα την τελευταία θέση στην Ευρώπη των 25, όσον αφορά το ποσοστό που δαπανά για την υγεία στο σύνολο του προϋπολογισμού-μόλις το 6%, ενώ ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 13,6%, της Πορτογαλίας 14,9 και της Ιρλανδίας 19,5%. Στο πλαίσιο της ακολουθούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής και της κλιμακούμενης συμπίεσης του κράτους πρόνοιας το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για την υγεία περιορίζεται συνεχώς φέτος έπεσε στο 2,62%, χαμηλότερο και από το γλίσχρο 2,72% του 2006 ή το 2,84% του 2004. Τα κονδύλια για προσλήψεις στον φετινό προϋπολογισμό ανέρχονται σε 10 εκ. ευρώ, το 1/3 των περυσινών, μόλις και επαρκούν για 700 συνολικά προσλήψεις. ¶θλια η καθημερινότητα στις υπηρεσίες Υγείας Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα Δημόσια Νοσοκομεία και τις άλλες μονάδες υγείας, είναι επιεικώς απαράδεκτη, η δε ανησυχία και η αγανάκτηση ασθενών και συγγενών απόλυτα δικαιολογημένη. Μακροχρόνιες αναμονές για εξετάσεις ή για εισαγωγή, συνωστισμός, μάχη για ένα κρεβάτι, λίστες και αναμονές για τα χειρουργεία. Στους χώρους των εξωτερικών ιατρείων η κατάσταση τις ημέρες των εφημεριών είναι συχνά τριτοκοσμική, και μόνο η αυτοθυσία των εργαζομένων διατηρεί σε λειτουργία το σύστημα. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση και η αποασυλοποίηση των ασθενών βρίσκεται σε διάλυση, από την αδιαφορία της κυβέρνησης, την ελλιπή στελέχωση των εξωνοσοκομειακών δομών (ξενώνες, οικοτροφεία, διαμερίσματα) και την περικοπή των σχετικών πιστώσεων, ενώ σημαντικό μέρος των αντίστοιχων κοινοτικών κονδυλίων παραμένει αναξιοποίητο. Η πολυδιαφημισμένη απομάκρυνση των ράντζων δεν βελτίωσε την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών έκανε δε ακόμη δυσκολότερη την εξεύρεση ενός κρεβατιού, ιδίως για τους οικονομικά ασθενέστερους. Δεδομένες είναι οι ευθύνες τόσο των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και, προπαντός, της σημερινής της Ν.Δ., για την χρόνια κακοδαιμονία του υγειονομικού μας συστήματος. Η κυβέρνηση διακηρύσσει συνεχώς ότι ο δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος υγείας είναι αδιαπραγμάτευτος, ενώ στην πράξη με τις νομοθετικές της ρυθμίσεις (Ολυμπιακή Πολυκλινική, ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, συμβάσεις για νέες μονάδες κ.ο.κ.) και τις άλλες ενέργειές της, πριμοδοτεί γενναιόδωρα τον ιδιωτικό τομέα. Συγχρόνως συνεχίζει την εκχώρηση προς την ιδιωτική πρωτοβουλία σημαντικών τομέων της υγείας που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ (σίτιση, φύλαξη, καθαριότητα), περιλαμβάνοντας και νέους τομείς (τεχνικές υπηρεσίες, οικονομική διαχείριση, νοσοκομειακά απόβλητα κ.λπ.) Προχώρησε στη δημιουργία Α.Ε. Μονάδων Υγείας που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και σκοπό το κέρδος, όπου υπάγεται η Ολυμπιακή Πολυκλινική με προοπτική δε την υπαγωγή και των τυχόν νέων Κέντρων Υγείας”. ΛΕΖΑΝΤΑ “Η παροχή σύγχρονων, υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας, ισότιμα και χωρίς διακρίσεις προς όλους τους πολίτες, είναι βασική υποχρέωση της Πολιτείας. Στην Ελλάδα όμως ουδέποτε δημιουργήθηκε ένα ολοκληρωμένο, ποιοτικό και αποτελεσματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας-Πρόνοιας”. Αυτό τονίζει η επερώτηση για την Υγεία που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή