ICAP: Οι Δημόσιες μονάδες Υγείας μείωσαν 47% τις προμήθειες σε αντιδραστήρια και υλικά

H άγρια λιτότητα των κυβερνήσεων, που την τελευταία τριετία άφησαν τα νοσοκομεία και τις δημόσιες μονάδες υγείας χωρίς υγειονομικό υλικό, αντιδραστήρια και ορθοπαιδικό υλικό, αποτυπώνεται σε έρευνα της ICAP για τις «πωλήσεις στην εγχώρια αγορά ιατροτεχνολογικών προϊόντων».

Ο κλάδος των ιατροτεχνολογικών με μια ευρύτατη γκάμα ειδών περιλαμβάνει από προϊόντα μιας χρήσης (π.χ. επίδεσμοι, γάζες κλπ.) μέχρι μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας (π.χ. μαγνητικοί και αξονικοί τομογράφοι κλπ.). Αποτελείται από μεγάλο αριθμό εισαγωγικών και περιορισμένο αριθμό παραγωγικών επιχειρήσεων. Τα εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα αφορούν ορισμένες μόνο κατηγορίες προϊόντων όπως αναλώσιμα, γάζες, αντλίες έγχυσης φαρμάκων, επιδεσμικό υλικό, υλικά τεχνητού νεφρού, οδοντικές προθέσεις και συναφή υλικά, διαγνωστικά αντιδραστήρια. Ο μεγάλος όγκος και τα πλέον εξειδικευμένα προϊόντα (ορθοπεδικό υλικό, ιατρικά μηχανήματα κλπ.) είναι εισαγόμενα. Εκτός των επιχειρήσεων με αποκλειστική δραστηριότητα τη διάθεση ιατροτεχνολογικών προϊόντων δραστηριοποιούνται και επιχειρήσεις από άλλους κλάδους (φαρμακευτικές, ηλεκτρικών συσκευών κ.ά.).

Σύμφωνα με την έρευνα της ICAP, η εγχώρια αγορά των ιατροτεχνολογικών προϊόντων κατέγραψε μείωση κατά 39% το διάστημα 2010-2012, όταν την περίοδο 1995-2009 είχε μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 12,3%. Ο δημόσιος τομέας απορροφά το 70% των προϊόντων, έναντι 30% του ιδιωτικού.

Το μεγαλύτερο μερίδιο των πωλήσεων καλύπτεται από τις κατηγορίες των In Vitro διαγνωστικών αντιδραστηρίων και αναλυτών, του αναλώσιμου υγειονομικού υλικού και των ορθοπαιδικών ειδών. Συνολικά οι τρεις αυτές κατηγορίες κάλυψαν το 47% της αγοράς για το 2011.

Αποκαλύπτεται δηλαδή ο λόγος για τον οποίο τα εργαστήρια του πρώην ΙΚΑ – και νυν ΕΟΠΥΥ – δεν κάνουν πια εξετάσεις, με αποτέλεσμα οι ασφαλισμένοι να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα πληρώνοντας συμμετοχή 15% για εξετάσεις που πριν έκαναν δωρεάν. Εξάλλου το ίδιο το υπουργείο Υγείας καμαρώνει για τον «εξορθολογισμό των λειτουργικών δαπανών στα δημόσια νοσοκομεία», που είχαν την παρακάτω εξέλιξη: 2009 2,9 δισ. ευρώ, 2010 2,6 δισ., 2011 2,4 δισ., και 2012 2,2 δισ., ενώ για το 2013 προϋπολογίστηκαν 2 δισ. ευρώ.

Τα αποτελέσματα άρχισαν να εκδηλώνονται με δραματικό τρόπο: Να μην υπάρχουν υλικά όπως γάζες και οινόπνευμα ή άλλα υλικά ακόμα και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αναβάλλονται τακτικά χειρουργεία ή οι ασθενείς υποχρεώνονται να αγοράζουν με δικά τους χρήματα υλικά, όπως επιδέσμους για αλλαγές σε αντικαρκινικά νοσοκομεία.