|
Της Πεννυς Μπουλουτζα
Αγνοια για τον σωστό τρόπο αντίδρασης στην εκδήλωση εμφράγματος του μυοκαρδίου επιδεικνύουν οι περισσότεροι Ελληνες, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος από τη στιγμή της έναρξης του επεισοδίου ώς την αντιμετώπισή του από τον καρδιολόγο. Είναι ενδεικτικό ότι πολλοί ασθενείς καθυστερούν ακόμα και 2 ώρες να καλέσουν το ΕΚΑΒ, τη στιγμή που σύμφωνα με τους ειδικούς γιατρούς η αντιμετώπιση ενός εμφραγματία θα πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα. Οπως εξήγησαν ο διευθυντής του Καρδιολογικού Τμήματος του Τζανείου κ. Στέφανος Φούσας, ο καθηγητής και διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου Ευαγγελισμός κ. Αντώνης Μανώλης και ο διευθυντής του Διαβητολογικού Κέντρου του Τζανείου κ. Ανδρέας Μελιδώνης με αφορμή το 21ο Συνέδριο «Εξελίξεις στην Καρδιολογία» που θα ξεκινήσει αύριο στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης ενός εμφράγματος του μυοκαρδίου είναι η αγγειοπλαστική (μπαλονάκι) που θα πρέπει να γίνεται εντός των 90 πρώτων λεπτών από την έναρξη του επεισοδίου. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει ο ασθενής αμέσως μόλις αισθανθεί πόνο στο στήθος να λάβει υπογλωσσίως μία ασπιρίνη και να καλέσει το ΕΚΑΒ. Εν συνεχεία το ΕΚΑΒ πρέπει να μεταφέρει το συντομότερο δυνατόν τον ασθενή σε νοσοκομείο με οργανωμένο αιμοδυναμικό εργαστήριο όπου θα πρέπει να ξεκινήσει γρήγορα η αγγειοπλαστική. Οπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Μανώλης «εάν ο ασθενής προσέλθει εντός 20 λεπτών από την έναρξη του επεισοδίου και υποβληθεί σε αγγειοπλαστική θα είναι σαν να μην έπαθε έμφραγμα».
Από την αξιολόγηση του πρώτου εξαμήνου εφαρμογής από νοσοκομεία της Αττικής προγράμματος πρωτογενούς αγγειοπλαστικής σε εμφραγματίες -στο πλαίσιο του οποίου αντιμετωπίστηκαν 500 ασθενείς- προέκυψε ότι οι ίδιοι οι ασθενείς είναι αυτοί που συνήθως αργούν να καλέσουν το ασθενοφόρο. Οπως επεσήμανε ο κ. Φούσας, κατά μέσο όρο οι ασθενείς ή οι συγγενείς τους καλούν ασθενοφόρο μισή ώρα μετά το επεισόδιο, ωστόσο δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουν καθυστερήσει 1 – 2 ώρες να απευθυνθούν στο ΕΚΑΒ.
Ο κ. Μανώλης αναφέρθηκε στην πρόληψη του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει από τη σχολική ηλικία να γνωρίζουμε να εκτελούμε καρδιακές μαλάξεις που μπορεί να αποβούν σωτήριες για ένα συνάνθρωπό μας που κινδυνεύει. Στο ίδιο πλαίσιο αναφέρθηκε στην ανάγκη ύπαρξης αυτόματων εξωτερικών απινιδωτών σε δημόσιους και πολυσύχναστους χώρους ακόμα και στις μονάδες υγείας, αφού λίγα νοσοκομεία διαθέτουν σε όλους τους ορόφους τους εξωτερικούς απινιδωτές. Επιπλέον, τόνισε την ανάγκη οργάνωσης ομάδων ανάνηψης σε κάθε νοσοκομείο που θα ειδοποιούνται μέσω βομβητή για να βοηθήσουν κάποιον ασθενή ή επισκέπτη της μονάδας υγείας στην περίπτωση που πάθει ανακοπή.
|
