p>ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Θέμα: Για τα Κέντρα Πόνου
Το εμπόριο της Υγείας είναι εξ αρχής εμπόριο του πόνου. Το
πρόσφατο συνέδριο της Παρηγορητικής Φροντίδας (ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α), το 9ο,
κατέδειξε με τον αλγεινότερο τρόπο την αδιαφορία της Πολιτείας απέναντι
στην θεσμοθετημένη επιστημονική πράξη αντιμετώπισης, του πόνου και των
συνοδών συμπτωμάτων. Σημειωτέον με βάση τα στοιχεία των ειδικών
επιστημόνων το 40% των καρκινοπαθών στα πρώτα στάδια και το 80%-90% στα
τελικά στάδια έχουν ανάγκη των εξειδικευμένων κέντρων παρηγορητικής
φροντίδας ή ιατρείων πόνου.
Παρά τη σύσταση της επιτροπής Υπουργός του Συμβουλίου της Ευρώπης και
την εγχώρια Υπουργική απόφαση του 1992, δηλαδή, εδώ και 15 χρόνια, τα
Κέντρα Πόνου, όπως είναι γνωστά, δεν έχουν ενταχθεί στους οργανισμούς
των δημόσιων νοσοκομείων. Υπολειτουργούν χωρίς προσωπικό και
νοσηλευτές, χωρίς καν δύο ή τρεις, κλίνες ανά νοσοκομείο. Η κατΆ οίκον
νοσηλεία για την αντιμετώπιση του πόνου καρκινοβατεί.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι οι καρκινοπαθείς και οι
οικογένειες τους και άλλες ομάδες ασθενών που έχουν ανάγκη αυτών των
κέντρων να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τους επιτήδειους της
ιδιωτικής υγείας.
Τέλος, ερωτηματικά προκαλεί γιατί η συνταγογράφηση οπιοειδών κατά του
πόνου γίνεται από επιτροπή του υπουργείου στην οποία δεν συμμετέχει
κλινικός γιατρός που να γνωρίζει τη χρήση τους, κλπ.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός: α) Αν θα δεχθεί ποτέ τους αρμοδίους
κατΆ αρχάς μετά από μια δεκαετία β) Αν θα προβλεφθούν νέες θέσεις
μόνιμου ιατρικού, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού για τη
Δημόσια παροχή Παρηγορητικής.
Η βουλευτής
Λιάνα Κανέλλη