Από το 2010 πάγωσε κάθε πρόσληψη γιατρού και εργαζομένου στα Νοσοκομεία της χώρας. Και όχι μόνον αυτό. Έκλεισαν Νοσοκομεία, διαλύθηκε η ΠΦΥ, είδαν οι εργαζόμενοι «τι εστι βερίκοκο» κατά τη ρήση του Άδωνι Γεωργιάδη. Έξι χρόνια. Και ορισμένοι βρίσκονταν χωμένοι στο λαγούμι, χωρίς να δίνουν κανένα σήμα ζωής.
Και τώρα που προκηρύσσονται έστω αυτές οι λίγες θέσεις γιατρών και εργαζομένων, που αναστρέφεται το κλίμα και ανοίγουν Νοσοκομεία όπως αυτό της Δυτικής Αττικής, βγήκαν οι αγωνιστές από το λαγούμι και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πως ενέσκηψαν τουλάχιστον οι 5 από τις 7 πληγές του Φαραώ.
Ασφαλώς οφείλουμε ν΄ αγωνιστούμε σκληρά, ώστε να γίνουν περισσότερες προσλήψεις, να υπάρξει μεγαλύτερη χρηματοδότηση, να γίνει καλύτερη η λειτουργία του ΕΣΥ. Όμως αυτοί που έβαλαν χέρι να διαλυθεί το ΕΣΥ δε μπορούν να παριστάνουν σήμερα τους τιμητές, να αλυσοδένονται και να βάφουν τα χέρια τους με κόκκινες μπογιές.
Η κοινωνία χασκογελάει με τα καμώματα που σκαρφίζονται οι λαγουμιτζήδες για λίγα λεπτά δημοσιότητας στα απαξιωμένα κανάλια, αυτά που έχουν αναλάβει σπόνσορες στους «παραιτηθείτε» και αναπαράγουν κάθε βράδυ εικόνες αποκάλυψης.