Επιπλέον οικονομική επιβάρυνση περιμένει τους ασθενείς που πρέπει να προμηθευτούν δύο άκρως απαραίτητα παυσίπονα, το LONARID-N tb. και το LONALGAL tb, τα οποία σε ΚΥΑ που δημοσιεύθηκε στις 29 Απριλίου παύουν να βρίσκονται στον Κατάλογο Αποζημιούμενων Φαρμάκων.
Σφοδρή κριτική στην απόφαση, που φέρει την υπογραφή του Άδωνι Γεωργιάδη, ασκούν οι Δαγρές Γιάννης (Αντιπρόεδρος ΦΣΑττικής-ΝΠΔΔ, Μέλος ΔΣ ΠΦΣ-ΝΠΔΔ), Σαρδέλης Χαράλαμπος (Μέλος ΔΣ ΦΣΘεσαλονίκης-ΝΠΔΔ, Μέλος ΔΣ ΠΦΣ-ΝΠΔΔ), Σκουντάκης Αριστοτέλης (Πρόεδρος ΦΣΗρακλείου-ΝΠΔΔ, Εκλέκτορας ΠΦΣ-ΝΠΔΔ) και Σταματάκος Αλέξανδρος (Αντιπρόεδρος ΦΣΚέρκυρας-ΝΠΔΔ, Εκλέκτορας ΠΦΣ-ΝΠΔΔ).
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενό τους:
Με έκπληξη ενημερωθήκαμε ότι στις 29-4-2024 εκδόθηκε Υπουργική Απόφαση από το Υπουργείο Υγείας, σύμφωνα με την οποία τα φαρμακευτικά σκευάσματα LONARID-N tb. & LONALGAL tb. απεντάχθηκαν από τον Κατάλογο Αποζημιούμενων Φαρμάκων στην οποία ανήκαν μέχρι τώρα, δηλαδή οι ασθενείς που τα χρειάζονται θα πρέπει πλέον να πληρώνουν εξ΄ολοκλήρου από την τσέπη τους για να έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Θυμίζουμε ότι τα φαρμακευτικά σκευάσματα αυτά περιέχουν τη φαρμακευτική ουσία κωδεΐνη, απαραίτητη και αναντικατάστατη σε ασθενείς με πόνο που δεν ανταποκρίνεται στα κοινά αναλγητικά όπως πχ. η παρακεταμόλη ή η ιβουπροφένη.
Θυμίζουμε επίσης ότι η κωδεΐνη μεταβολίζεται μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό σε μορφίνη, ένα ισχυρό οπιοειδές αναλγητικό που ανήκει στην κατηγορία των ναρκωτικών, που σημαίνει ότι η χρήση της επ΄ουδενί δεν μπορεί αν είναι επιπόλαιη και χωρίς επίβλεψη, καθώς συνοδεύεται από δυνητικώς σοβαρές προειδοποιήσεις προφυλάξεις και παρενέργειες στη χρήση του, και συνάμα έχει εθιστική δράση.
Γι΄ αυτόν τον λόγο τα φάρμακα αυτά δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μία πολυτέλεια του σύγχρονου τρόπου ζωής, αλλά στην πραγματικότητα είναι απαραίτητα για χιλιάδες συνανθρώπους μας ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και ασθενείς με καρκίνο.
Τέλος θυμίζουμε ότι η αμέσως επόμενη γραμμή άμυνας (ανακούφισης) για τέτοιους ασθενείς αποτελούν διαφορετικού πλέον είδους σκευάσματα με ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση οπιοειδών (ναρκωτικών) αναλγητικών ουσιών, δηλαδή με αυξημένη εικόνα δυνητικών προειδοποιήσεων και εθισμού στη χρήση τους.
Για τους παραπάνω λόγους, είναι ακατανόητη η συγκεκριμένη απόφαση του Υπουργείου Υγείας να μην αποζημιώνονται πλέον τα συγκεκριμένα φάρμακα για τους συνανθρώπους μας που τα χρειάζονται ειδικά τη στιγμή που δεν υπάρχουν αντίστοιχες εναλλακτικές θεραπείες να καλυφθούν, στο ίδιο κόστος και με το ίδιο προφίλ ασφάλειας και αποτελεσματικότητας.
Αποτελεί δηλαδή, κατά τη γνώμη μας, μία υγειονομικώς λανθασμένη, και κοινωνικώς οπισθοδρομική ενέργεια, που δεν τιμά το Σύστημα Υγείας μίας Οργανωμένης Πολιτείας και ενός Κράτους Δικαίου βασισμένα πάνω στα Καθολικά Δικαιώματα του Ανθρώπου και στην Κοινωνική Αλληλεγγύη και Σταθερότητα. Και δεν έχει καμία απολύτως σημασία ούτε αποτελεί αποδεκτή αιτιολόγηση, από την οπτική γωνία των ασθενών και των αναγκών τους, το ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε βάσει συγκεκριμένης κείμενης Νομοθεσίας.