Χώρος ταφής ανθρώπων… «μικρής αξίας»! Μέχρι και σήμερα εδώ θάβουν τους αιρετικούς «μάρτυρες του Ιεχωβά» ή τους πάμφτωχους του Γηροκομείου… Εδώ, πάνε 63 χρόνια, με μια κουβέρτα μετέφεραν και παραχώσαν τον μεγάλο λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο Χατζημιχαήλ. Μεγάλος έγινε μετά.
Μαρμάρινες πλάκες στο κοιμητήριο χωρίς ονόματα. Αντί για όνομα, η ταυτότητα. Αφγανός… Εδώ, στο Κοιμητήριο του Αγίου Παντελεήμονα της Μυτιλήνης, έγινε χθες το μεσημέρι η ταφή της μίας από τις οικογένειες που ξεκληρίστηκαν από το ναυάγιο της περασμένης Τρίτης. Η ταφή της μητέρας και των τριών ανήλικων παιδιών της. Ο 33χρονος πατέρας αγνοείται… Στο ξόδι παρευρέθησαν όλοι οι επιζήσαντες από το ναυάγιο. Ξεκίνησαν μαζί τους το ταξίδι που κατέληξε σε εφιάλτη.
Ανάμεσα στους άλλους, τραγική φιγούρα ο 14χρονος που έχασε μάνα και αδελφή μέσα στη θάλασσα, ενώ αγνοείται και ο 6χρονος αδελφός του.
Στην κηδεία και ο πατέρας μιας άλλης οικογένειας από την οποία χάθηκαν η μητέρα και η κόρη. Ηρθε από τη Γερμανία και δεν μπορεί να πιστέψει την τραγωδία που ζει. Εγκαταστάθηκε στη Γερμανία και ξεκίνησε τις διαδικασίες για να πάρει εκεί τη γυναίκα και το παιδί του με νόμιμο τρόπο. Οπως όμως διαπίστωσε, θα χρειάζονταν χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Ετσι επέλεξε τον «σύντομο» δρόμο των δουλεμπορικών κυκλωμάτων μέσω Τουρκίας. Η γυναίκα και το παιδί του ήταν μέσα στη μοιραία βάρκα. Ηρθε χθες για να πάρει τις σορούς τους να τις κηδέψει κοντά του, τουλάχιστον τα άψυχα σώματά τους, στη Γερμανία.
Παραδίπλα άλλες μαρμάρινες μικρές πλάκες. Αυτές χωρίς όνομα, με έναν αριθμό που παραπέμπει σε άγνωστα. Και, αντί ονόματος, γραμμένη η «ταυτότητα» του νεκρού. «Αφγανός». Στο τμήμα του νεκροταφείου του Αγίου Παντελεήμονα με τους απόρους, εκεί που θάψανε τον Θεόφιλο, κι όσους πέθαναν από την πείνα. Κοινή η μοίρα ανθρώπων «με μικρή αξία». Είτε είναι χριστιανοί είτε μουσουλμάνοι. Είτε Ελληνες είτε Αφγανοί… *