Ο Πάπας Γρηγόριος Θ’ και ο Μητσοτάκης Β΄

Οι εμμονές και οι ιδεοληψίες ορισμένων ηγετών, ιδιαίτερα εκείνων που προσδίδουν στον εαυτό τους χαρακτηριστικά αυθεντίας, είναι δυνατόν να προκαλέσουν τεράστια δεινά και ανεπανόρθωτες καταστροφές.

Ήταν 13 Ιουνίου του 1233 όταν ο Πάπας Γρηγόριος ο 9ος (Θ΄) εξέδωσε την παπική βούλα «Vox in Rama».

Η παπική βούλα έβαζε στο στόχαστρο τις γάτες ως πλάσματα του εωσφόρου. Το διάταγμα επιδόθηκε στον βασιλιά Ερρίκο Ζ’ της Γερμανίας, γιο του Φρειδερίκου Β’, αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με εντολή να εφαρμοστεί άμεσα.

Κανείς δεν τόλμησε ν’ αμφισβητήσει την αυθεντία του ιεράρχη.

Όμως θανατώνοντας τις γάτες αυξήθηκε κατακόρυφα ο πληθυσμός των αρουραίων, με αποτέλεσμα να μεταδώσουν στους ανθρώπους την πανώλη που σκόρπισε τον όλεθρο, εξαφανίζοντας περί το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης.  Από 85 περίπου εκατομμύρια, ο πληθυσμός της Ευρώπης μειώθηκε σε 30!

Ο μεσαίωνας παρήλθε και σε ζητήματα δημόσιας υγείας το λόγο έχει πλέον η επιστήμη, στην οποία εκκλησία και πολιτική ηγεσία οφείλουν να δείχνουν εμπιστοσύνη.

Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο στα καθ΄ ημάς;

Δυστυχώς όχι. Η εκκλησία δυσκολεύεται ή αρνείται να συμβιβαστεί με τις προτροπές των επιστημόνων για τον εμβολιασμό και τήρηση κανόνων δημόσιας υγείας  στις εκκλησίες. Χειρότερη όμως είναι η στάση του πρωθυπουργού, ο οποίος αποδίδοντας στον εαυτό του χαρακτηριστικά αυθεντίας, αποφασίζει πριν τους επιστήμονες για σημαντικά ζητήματα της πανδημίας, προκαλώντας τεράστια ζημιά στην ελληνική κοινωνία.

Και βέβαια συστατικό στοιχείο της αυθεντίας είναι το αλάθητο.

Είτε πρόκειται για το αλάθητο του Πάπα, είτε για το αλάθητο του Μητσοτάκη..