Συντάκτης:
Α.Ψ.
Την ώρα που στενεύει ο κλοιός γύρω από τη δράση της συμμορίας που έδρασε στο ΚΕΕΛΠΝΟ μετά και την εισαγγελική πρόταση για κακουργηματικές διώξεις των φερομένων ως μέλη της φαίνεται ότι κάποιοι εξ αυτών δεν το βάζουν κάτω!
Το χειρότερο είναι ότι βρίσκουν στο πλάι τους εύπιστους συνοδοιπόρους από πολιτικά στελέχη που πρόθυμα πιστεύουν ανυπόστατες καταγγελίες. Ο γνωστός κ. Αμυράς έφτασε στο σημείο να απευθύνει ερώτηση προς τον υπουργό Υγείας διότι δήθεν ο πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ Θ. Ρόζεμπεργκ δεν επέτρεψε σε μία γυναίκα οροθετική να μπει στο κτίριο προκειμένου να παραλάβει τα φάρμακά της.
Η αλήθεια φυσικά είναι εντελώς διαφορετική και θα ήταν αστείο αν όχι εξαιρετικά κακόβουλο να υποθέσει οποιοσδήποτε ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο ειδικά για τον κ. Ρόζεμπεργκ. Υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για το πώς και ποιοι την ημέρα που ασκήθηκαν οι διώξεις θέλησαν να εισέλθουν στα γραφείο του ΚΕΕΛΠΝΟ με άγνωστες (;) προθέσεις, οπότε και εμποδίστηκαν.
Αμεση ήταν η αντίδραση του προέδρου Θ. Ρόζεμπεργκ ο οποίος και έστειλε επιστολή στην «Εφ.Συν.».
Άμυροι ευθυνών;
Υπηρέτησα γιατρός στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας και ακαδημαϊκός δάσκαλος για μία ολόκληρη 50ετία.
Υπήρξα πράγματι ο πρώτος χειρουργός που στην δεκαετία του ’90 δεν δίστασα να πραγματοποιώ συστηματικά επεμβάσεις σε ασθενείς με AIDS και με τις επεμβάσεις αυτές επέτρεψα σε εκατοντάδες ασθενείς να λάβουν την ενδοφλέβια θεραπεία τους. Άλλωστε η διατριβή μου ήδη από το 1982 αφορά τους πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς και την άγνωστη -τότε -ασθένεια που τους αποδεκάτιζε…
Είχα την ευκαιρία στην ιατρική μου ζωή να νοσηλεύσω πολλές εκατοντάδες ασθενείς με AIDS στην υποσαχάρια Αφρική, στην Ασία, στις χώρες του Καυκάσου και της ανατολικής Ευρώπης πάντα με ανιδιοτέλεια και με μοναδικό κριτήριο τον σεβασμό της προσωπικότητας και των ατομικών δικαιωμάτων τους. Για αυτά τους τα δικαιώματα δεν δίστασα να υψώσω σε κάθε ευκαιρία τη φωνή μου ακόμα και όταν οι υπεύθυνοι για τον στιγματισμό και την κοινωνική τους αποξένωση παρέμειναν ντροπιαστικά σιωπηλοί η ακόμα στήριξαν την επαίσχυντη εκστρατεία στιγματισμού των οροθετικών γυναικών στη χώρα μας. Και ακόμα ζητώντας δημόσια συγγνώμη από τα θύματα, δεν δίστασα να αποκαλύψω τους πρωτεργάτες και ενορχηστρωτές της εκστρατείας αυτής που σήμερα είναι εκείνοι που μέσα και έξω από το κοινοβούλιο τολμούν να εμφανίζονται τιμητές των δικαιωμάτων των οροθετικών ατόμων.
Κι ακόμα και σήμερα που –χάρις στην θυσία των πιστών στον όρκο τους γιατρών- οι άνθρωποι που ζουν με τη νόσο μπορούν να έχουν μια ζωή σαν όλους μας, με τα πάθη και τις μικρότητές της, η ανάγκη συγκατάβασης και κατανόησης με σπρώχνει να σταθώ υπεράνω των μικρόψυχων αθλιοτήτων των δημοσιευμάτων τους και να ζητήσω για μια φορά ακόμη συγγνώμη στην οροθετική συνεργάτιδά μας στο ΚΕΕΛΠΝΟ αν πράγματι στερήθηκε την θεραπεία της εξ αιτίας της απαγόρευσής μου για πρόσβαση μη εξουσιοδοτημένων ατόμων στους χώρους του ΚΕΕΛΠΝΟ. Μοναδικό μου μέλημα ήταν και είναι να προστατέψω την δημόσια υγεία και τα ευαίσθητα αρχεία που φυλάσσονται στο ΚΕΕΛΠΝΟ από την κακόβουλη χρήση τους από εκείνους τους εγκληματίες που, αφού κατάκλεψαν το Δημόσιο, συνεχίζουν την εγκληματική τους δραστηριότητα και θέλουν να εμφανίζονται σαν δήθεν προστάτες των οροθετικών εκμεταλλευόμενοι αισχρά την ευπιστία και την απόγνωσή τους.
Και βέβαια, οι πραγματικοί κοινοβουλευτικοί πάτρονές τους δεν είναι οι γραφικοί άμοιροι. Ευθυνών.
Θ.Ρ.