Η ρύθμιση αυτή οδηγεί στην σταδιακή άρση της μονιμότητας και την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων όλων των εργαζομένων στο δημόσιο.

Η μονιμότητα που επιβλήθηκε πριν από ένα αιώνα περίπου, αποτέλεσε μια μεγάλη δημοκρατική κατάκτηση, ενάντια στην φαυλότητα  στον κομματισμό και στις διώξεις των αντιπάλων που κυριαρχούσαν την εποχή εκείνη.

Στα χρόνια που πέρασαν οι πελατειακές σχέσεις, οι κομματικές παρεμβάσεις και οι διαπλοκές με τα διάφορα συμφέροντα με ευθύνη των κυβερνώντων, διατηρήθηκαν στο Δημόσιο και αποτελούν την κύρια αιτία για την κακή λειτουργία και την ταλαιπωρία του πολίτη.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντί να προχωρήσει σε εξυγίανση  και σε αναβάθμιση της λειτουργίας του, προσπαθεί να επαναφέρει το προηγούμενο καθεστώς, θεωρώντας προφανώς ότι οι υποσχέσεις της προς τον Ελληνικό λαό και τους Δημοσίους υπαλλήλους για «επανίδρυση του κράτους» υλοποιούνται με την επαναφορά του καθεστώτος του προηγούμενου αιώνα!!

Προσπαθεί δηλαδή να καταστεί το Δημόσιο χώρος εξυπηρέτησης των κάθε λογής συμφερόντων. Ταυτόχρονα η σταθερή απασχόληση που αποτελεί βασική επιδίωξη του εργατικού κινήματος και αφορά όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα δέχεται ένα ακόμα πλήγμα.

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για την προώθηση της συγκεκριμένης διάταξης δηλαδή την δυνατότητα εξέλιξης και των συμβασιούχων είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις», διότι αν ήθελαν τα δύο κυβερνητικά κόμματα την εξομοίωση τους με τους μονίμους υπαλλήλους, θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει στην πλήρη μονιμοποίηση τους, δεδομένου ότι αφού εργάζονταν επί πολλά χρόνια πριν την αναθεώρηση του 2001, μπορούσαν να είχαν προχωρήσει στην μονιμοποίηση τους.

 Οι συνέπειες  αυτής της τροποποίησης θα είναι τεράστιες για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο αλλά και για ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.

Συγκεκριμένα με την τροποποίηση αυτή:

1.            Ανατρέπονται πλήρως οι εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο και διασπάται η συλλογικότητα της εργασίας, αφού στο ίδιο αντικείμενο θα εργάζονται υπάλληλοι διαφορετικών ταχυτήτων.

2.            Ενισχύονται οι πελατειακές σχέσεις και ο κομματισμός στο δημόσιο αφού οι υπάλληλοι και τα στελέχη του θα εξαρτώνται πλήρως από τις διαθέσεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και τις αξιώσεις των «ημετέρων». Γνωρίζοντας μάλιστα την σημερινή κατάσταση στο Δημόσιο όπου όταν αλλάζουν οι Κυβερνήσεις, ακόμα και οι υπουργοί, αλλάζει η Διοικητική ιεραρχία, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του χάους που θα αντιμετωπίσουμε, θα κυριαρχήσουν πλήρως ο κομματισμός και η αυθαιρεσία.

3.            Διευκολύνεται η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες με συνέπειες για όλους τους Έλληνες πολίτες.

4.            Ανατρέπεται πλήρως η διοικητική ιεραρχία αφού είναι βέβαιο ότι θα προσλαμβάνονται στελέχη, το πιθανότερο όσα θα εξυπηρετούν συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα, για την κάλυψη θέσεων ευθύνης.

5.            Ανατρέπονται σε μεγάλο βαθμό τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, αφού οι εργαζόμενοι με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου έχουν διαφορετικό καθεστώς, αλλάζει δραματικά η σχέση εν ενεργεία – συνταξιούχων για τα ταμεία των μονίμων με κίνδυνο την άμεση κατάρρευσή τους.

Η φράση του Πρωθυπουργού «για απαλλαγή από τις αγκυλώσεις του Δημοσίου» σημαίνει πλήρης άλωση του Δημόσιου από τα ιδιωτικά συμφέροντα.