Πριν δύο εβδομάδες συζητήθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ το ζήτημα των περικοπών των επιδομάτων εορτών και αδείας. Έκτοτε, πολλοί συνάδελφοι και Ενώσεις Γιατρών, απευθύνονται στην ΟΕΝΓΕ ρωτώντας επίμονα τι πρέπει να πράξουν.
Έφτασε λοιπόν χτες στις Ενώσεις η απόφαση της ΟΕΝΓΕ (κλικ εδώ), η οποία καταλαμβάνει τέσσερεις πυκνογραμμένες σελίδες, διατυπωμένες σε γνήσια φρασεολογία και επιχειρηματολογία Περισσού. Όποιος καταβάλλει ηρωική προσπάθεια να διαβάσει ολόκληρη την ανακοίνωση, εντοπίζει εξουθενωμένος στη δεύτερη σελίδα τη συμβουλή της ηγεσίας:
«Είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε συναδέλφου να επιλέξει αν θα καταθέσει αγωγή και αν ναι, ποιο δικηγορικό γραφείο θα επιλέξει».
Έξοχα! Η ΟΕΝΓΕ προτρέπει κάθε συνάδελφο να διαχειριστεί ατομικά την προσφυγή του, ενώ η ίδια ως συλλογικό όργανο περιορίζεται να εκφωνεί αντικυβερνητικά λογύδρια, καθησυχάζοντας τα μέλη της πως οψέποτε εγκαθιδρυθεί παλλαϊκό κράτος, τότε όλα θα είναι δίκαια, οπότε θα είναι αχρείαστες και οι δικαστικές προσφυγές.
Όμως η ηγεσία επιχειρεί να αρωματίσει με αγωνιστικότητα την ανακοίνωση τονίζοντας:
«Δεν θεωρούμε ότι είναι αδύνατον κάποιος να «δικαιωθεί» δικαστικά σε επιμέρους ζητήματα κάτω από την πίεση του συνδικαλιστικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος».
(Προφανώς το λένε έχοντας στο νου τη μεγαλειώδη συγκέντρωση 17 ατόμων, όταν πριν τέσσερεις μήνες διοργάνωσαν πανελλαδική απεργία μπροστά στο ΣτΕ προκειμένου να πιέσουν για την τριτανακοπή).
Αν όμως ισχυρίζονται πως “δεν είναι.. αδύνατον να δικαιωθεί κανείς δικαστικά κάτω από την πίεση του συνδικαλιστικού κινήματος”, γιατί η ΟΕΝΓΕ αρνείται να καθοδηγήσει στοιχειωδώς τους συναδέλφους και τις Ενώσεις, ώστε να προβούν σε συλλογική διεκδίκηση και όχι σε ατομικές προσφυγές;
Αυτό πιθανόν θα το πληροφορηθούμε στον επόμενο τετρασέλιδο χρησμό της ηγεσίας..