p>
ΟΜΙΛΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΥΓΕΙΑΣ
& ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ
ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΕΣΥ
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Ξεκινώ λέγοντας, ότι εάν είχαμε συνεχίσει στο κλίμα, που συζητούσαμε
στην Επιτροπή, θα είχαν αποφευχθεί οι μικροεντάσεις, που για όποιους
τις παρακολούθησαν, έβγαλαν τα συμπεράσματά τους. Δεν θα μείνω όμως, σε
αυτό.
¶κουσα με ιδιαίτερη προσοχή, όσους προηγήθηκαν σ΄ αυτό το βήμα. Θα
ήθελα να σημειώσω, ότι σε γενικές γραμμές, στις παρατηρήσεις που
αφορούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, δεν διαφωνούμε.
Είναι αλήθεια, ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που ήταν μια πολύ καλή και
θετική πρωτοβουλία, από την αρχή πήρε λάθος δρόμο. Η δε, κριτική που
έχει ασκηθεί, επί ημερών του ΠΑΣΟΚ, από σημαίνοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ,
το αποδεικνύει.
Σ΄ εμάς έλαχε ο κλήρος, να διαχειριστούμε την κατάσταση, σ΄ αυτή τη
λεπτή φάση, που εξελίσσεται για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με
συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, με σχέδιο και, κυρίως, με τόλμη.
Γιατί το γεγονός, ότι βρισκόμαστε σήμερα εδώ και συζητάμε για την
υπόθεση της υγείας, στη βάση μίας συλλογικής σύμβασης, δείχνει ότι η
κυβέρνηση αυτή δεν κρύβει, όπως κατ΄ επανάληψη έχω πει, τα σκουπίδια
κάτω από το χαλί. Τα φέρνει στην επιφάνεια. Είναι αποφασισμένη να τα
καθαρίσει. Είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε βαθιές τομές, αλλαγές
και μεταρρυθμίσεις, για να διαμορφώσει ένα περιβάλλον για τη δημόσια
υγεία, όπου και οι λειτουργοί της θα ασκούν το δικαίωμά τους, κάτω από
συνθήκες αξιοπρέπειας αλλά, και το κυριότερο, θα παρέχονται υψηλής
ποιότητας υπηρεσίες στους Έλληνες πολίτες και τους κατοίκους αυτής της
χώρας.
Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δεν νομίζω,
ότι τιμούν όσους τους εκστομίζουν. Είναι όμως αλήθεια, ότι ως προς
πολλά το σύστημα πάσχει. Και θα παραδεχθώ δημόσια, ότι σε γενικές
γραμμές αυτά που είπε ο κ. Αλαβάνος, είναι αλήθεια.
Πρόκειται για μια κατάσταση, που μας κληροδοτήθηκε, απαράδεκτη. Τώρα,
το ποιοι αλωνίζανε εκεί μέσα, είναι άλλο θέμα. Σε εμάς εναπόκειται να
βάλουμε ένα τέρμα. Αδιαφάνεια και διαφθορά, κυρίως στο πεδίο των
προμηθειών.
Τολμήσαμε. Περάσαμε ένα νόμο, ο οποίος δημιουργεί τις συνθήκες, που
διασφαλίζουν τη χρηστή διαχείριση και τη διαφάνεια. Και βέβαια, με
αποτέλεσμα μία οικονομία κλίμακας, με ποσά αστρονομικά. Για να
αντιληφθεί κανείς το μέγεθος, σας λέω, ότι μιλάμε για τέτοια ποσά, που
θα επαρκούσαν, για να αυτοχρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό το Εθνικό
Σύστημα Υγείας.
Γιατί δεν έγιναν αυτά πριν; Γιατί δεν αποτολμήθηκε μια βαθιά τομή;
Γιατί οσάκις από αυτό το βήμα, από άξιους προκατόχους μου όλων των
κυβερνήσεων, ενώ ελέγοντο πολλά, δεν είχε αναληφθεί καμία πρωτοβουλία;
Απαντώ εμμέσως και σε αυτό που είπε προηγουμένως, ο Πρόεδρος του
ΛΑ.Ο.Σ. κ. Καρατζαφέρης. Ότι εγώ και οι συνεργάτες μου οι Υφυπουργοί
και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, σε μια κάποια στιγμή είπαμε: Ναι,
θα σφραγίσουμε το πέρασμά μας, όσο και εάν αυτό είναι επώδυνο, με έργο
και αποτελέσματα.
Σ΄ αυτήν την προσπάθεια, πιστέψαμε και πιστεύουμε. Διότι κανείς δεν
υπολείπεται σε ευαισθησία γι΄ αυτά τα θέματα, σ΄ αυτήν την αίθουσα.
Διότι κάτι τέτοια λέγονται και ακούγονται και γενικεύεται η
αντιπολιτική διαμαρτυρία στα μάτια του κόσμου. Και ξέρετε αυτόν τον
καιρό, πόσο σέβονται και εκτιμούν τον πολιτικό κόσμο της χώρας οι
Έλληνες πολίτες.
Έχουν λοιπόν μεγάλη ευθύνη. Και ο χώρος αυτός ο ιερός του Ελληνικού Κοινοβουλίου, προσφέρεται για συνεννόηση και συνεργασία.
Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο. Ο Πρωθυπουργός, απηύθυνε έκκληση προς
τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης για συναίνεση, για σύνθεση και για
κοινά αποτελέσματα. Γιατί σε εμάς, ως Κυβέρνηση, έλαχε ο κλήρος, να
αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα της γενικευόμενης παγκόσμιας οικονομικής
κρίσης.
Και πάντα έλεγα και λέω, ότι πρέπει να έχει εθνικό χαρακτήρα η αποστολή
μας εδώ μέσα. Και αυτό είναι, που δηλώνεται στην πράξη από όλες εκείνες
τις συνετές προτροπές δημοσίων παραγόντων. Και ο λαός μας τι λέει; Σ΄
αυτό το χώρο, επιτέλους, συνεννοηθείτε και συνεργαστείτε. Δεν πρόκειται
να κάνει επιλογή, που θα χτυπήσει η οικονομική κρίση. Θα χτυπήσει,
πρώτα απ΄ όλα, τα ευαίσθητα κοινωνικά στρώματα.
Και γι΄ αυτό, η πολιτική της κυβέρνησης, στοχευμένη και σωστά
σχεδιασμένη, προς τα εκεί στρέφεται. Αλλά η συναίνεση είναι προϋπόθεση.
Θα σας πω και μια δικιά μου σκέψη. Οσάκις, η Ελλάδα διερχόταν στο
παρελθόν δύσκολες στιγμές, η περίφημη ενότητα και ομοψυχία, ερχόταν
αφού μας χτύπαγε το κακό. Αυτή τη φορά, η πρόκληση είναι να
συνεργαστούμε και να συνεννοηθούμε, προτού μας χτυπήσει το κακό. Γιατί
κανείς δεν αμφισβητεί -και πολλοί το είχαμε διαβλέψει εγκαίρως- ότι τα
όσα συντελούνται πλέον σε παγκόσμια κλίμακα, σε κάποια στιγμή, είτε ως
απόνερα είτε ως αποτέλεσμα, θα χτύπαγαν και την ελληνική οικονομία.
Και
η ύφεση προαναγγέλλει το δρόμο της οικονομικής κρίσης. Και η οικονομική
κρίση θα μεταφραστεί, με κοινωνικούς πλέον όρους, ως κοινωνική κρίση.
Συνεννόηση λοιπόν και συνεργασία. Συναίνεση. Αυτό μας ζητάει ο κόσμος και αυτό καλούμαστε όλοι μας, να πράξουμε.
Αυτό γίνεται και σ΄ αυτό το χώρο σήμερα, με ένα νομοθέτημα, με το οποίο
θα έπρεπε όλοι μας να είμαστε υπερήφανοι. Και να βγούμε την επόμενη
ημέρα και να πούμε, ότι: Ναι, μαζί δουλέψαμε, συνεργαστήκαμε και τα
καταφέραμε. Διαμορφώνοντας ένα πολιτισμένο περιβάλλον για τους
λειτουργούς της υγείας, νέες συνθήκες για τη λειτουργία του Εθνικού
Συστήματος Υγείας, εμπέδωση της διαφάνειας και της χρηστής διαχείρισης
αλλά και της σωστής αξιολόγησης στην ανέλιξη των γιατρών, που
προσδοκούν πολλά από τη δική μας δουλειά εδώ μέσα.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Οι Έλληνες γιατροί, για τους οποίους πρέπει να είμαστε
υπερήφανοι, είναι άξιοι λειτουργοί του Ιπποκρατικού τους όρκου. Οι
συνθήκες όμως, κάτω από τις οποίες δουλεύουν, το είπα και πρωτύτερα,
είναι συνθήκες πρωτόγονες. Νέα παιδιά, που επένδυσαν με ιδεολογικά
χαρακτηριστικά την επιλογή τους, να υπηρετήσουν την κοινωνία, μέσα από
το ιατρικό λειτούργημα.
Σπούδασαν πολλά χρόνια. Ξόδεψαν πάρα πολλά λεφτά. Για να
φτάσουν να παίρνουν μισθούς άθλιους. Το έχουμε πει εδώ μέσα στο
παρελθόν. Το έχουν πει και άλλοι πριν από εμένα. Ποτέ όμως κανείς δεν
αποτόλμησε, να βελτιώσει τις συνθήκες και τους όρους δουλειάς.
Ήρθε λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση, μας στέλνει μια ντιρεκτίβα, που υποχρεούμεθα να την εφαρμόσουμε.
Με τις ρυθμίσεις αυτές, ικανοποιούνται σε μια δύσκολη οικονομική
συγκυρία -πρέπει να το κατανοήσουμε, ότι τα πράγματα άλλαξαν μέσα στο
τελευταίο τετράμηνο- διεκδικήσεις των γιατρών αλλά κυρίως,
κατοχυρώνονται νομοθετικά πολύ σημαντικές θεσμικές αλλαγές, που
αποτελούσαν ανέκαθεν αιτήματα του ιατρικού κόσμου.
Η πεμπτουσία του κοινοβουλευτισμού είναι η διαμόρφωση και η ψήφιση των
νομοσχεδίων, μέσα από τη συζήτηση στη Βουλή. Και αυτό είπα πριν από μια
εβδομάδα.
Και σήμερα, ούτε λίγο, ούτε πολύ, κατηγορήθηκε η κυβέρνηση, ότι
σεβάστηκε τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Εγώ άκουσα και σχόλια στις
τηλεοράσεις, πρόσφατα, από έγκριτους δημοσιογράφους να λένε, ότι, μα
αυτή είναι η δουλειά της Βουλής. Ερχόμαστε με μία πρόταση, ερχόμαστε με
ένα νομοσχέδιο τεκμηριωμένο, και λέμε: Σας το είπα, σας παραπέμπω στα
πρακτικά των συνεδριάσεων της Επιτροπής: Ελάτε να συνεννοηθούμε, να
συνεργαστούμε.
Συνάδελφοι από όλες τις πτέρυγες, κατέθεσαν τις προτάσεις τους και το
συνθετικό αυτό αποτέλεσμα, σήμερα κατατίθεται εδώ. Και καλούμεθα όλοι,
με βάση τα όσα από κοινού διαμορφώσαμε, να προχωρήσουμε ακόμη πιο
μπροστά.
Εμείς εδώ είμαστε. Και πιστεύω, ότι είμαστε σε καλό δρόμο, παρά τις μικροεντάσεις τις πρωινές.
Η κυβέρνησή μας με την προώθηση και ψήφιση του νομοσχεδίου, όπως τελικά
διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολουθεί, αποδεικνύει
έμπρακτα την σταθερή πολιτική της βούληση, να ενισχύσει το δημόσιο
χαρακτήρα της υγείας και το ΕΣΥ, αναγνωρίζοντας τον πρωτεύοντα ρόλο και
την συμβολή συνολικά των εργαζομένων, νοσηλευτών και γιατρών, στο χώρο
της υγείας και στην επιτυχία της πολιτικής αυτής.
Δυστυχώς,
το τελευταίο χρονικό διάστημα επιχειρείται από κάποιες πλευρές, να
προβληθεί στα ΜΜΕ μια αρνητική εικόνα της δημόσιας υγείας.
Παρόλα αυτά και ενώ είναι σε εξέλιξη αυτήν τη στιγμή, η απεργιακή
κινητοποίηση, σύμφωνα με πληροφορίες που μας δώσανε πριν από λίγο από
το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας, και τα νοσοκομεία είναι ανοιχτά
και η συντριπτική πλειοψηφία των λειτουργών, είναι εκεί.
Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι δεν αφουγκραζόμαστε το λόγο,
τη φωνή, τις θέσεις, ακόμα και της μειοψηφίας, μέσα στο χώρο της
ιατρικής οικογένειας. Διότι αυτό δηλώνει βαθιά δημοκρατικότητα.
Δεν είμαστε εδώ για να νομοθετήσουμε αυθαίρετα. Είμαστε εδώ για να
συνθέσουμε, όπως είπα πρωτύτερα. Και σε αυτή τη διαδικασία δεν
ακούγονται μόνο οι πτέρυγες της Βουλής. Ακούγονται και οι κοινωνικοί
μας εταίροι και οι κοινωνικοί μας φορείς. Και βέβαια, να σας πω, ότι
παρά τις όποιες εντάσεις, βρίσκεται σε εξέλιξη -και θα συνεχίζεται και
στο μέλλον, ακόμα και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου- ένας ανοιχτός
διάλογος.
Διότι τα πράγματα αλλάζουν. Νέα δεδομένα διαμορφώνονται. Και η
Συλλογική Σύμβαση, που ενσωματώνεται σ΄ αυτό το νομοσχέδιο, αυτό το
διασφαλίζει.
Η κατάσταση αυτή, που περιέγραψα πρωτύτερα, αδικεί κατάφορα την αλήθεια
αλλά και το μόχθο όσων εργάζονται στο ΕΣΥ, που πραγματικά δίνουν τον
καλύτερό τους εαυτό.
Και θα συμφωνήσω, κ. Αλαβάνο, μαζί σας. Αυτοί κρατούν το
σύστημα όρθιο. Με ελλείψεις σε προσωπικό, με υποχρηματοδότηση. Αυτή την
κατάσταση βρήκαμε. Δεν βρήκαμε μπροστά μας μια ιδεατή κατάσταση, όπου
το ΕΣΥ, είχε φτάσει στον ιδεατό βαθμό λειτουργίας.
Είπα όμως πρωτύτερα. Εμείς τολμήσαμε, να κοιτάξουμε κατάματα την
αλήθεια, την πραγματικότητα και να την αλλάξουμε. Και θέλουμε τη
βοήθειά σας σε αυτό. Δεν το κρύβουμε άλλωστε.
Δεν είναι το ΕΣΥ και τα δημόσια νοσοκομεία μας, όπως παρουσιάζονται τον
τελευταίο καιρό στα ΜΜΕ, περιπτωσιολογικά και πάντα με τη γνώριμη στην
Ελλάδα υπερβολή και πάθος. Κανείς, μα κανείς δεν διαφωνεί, ότι το ΕΣΥ
έχει προβλήματα.
Όλα τα Εθνικά Συστήματα Υγείας στον κόσμο, έχουν προβλήματα. Σε εμάς,
εναπόκειται με τις πρωτοβουλίες μας και να τα παραμερίσουμε και να τα
λύσουμε. Γι΄ αυτό είμαστε εδώ.
Προβλήματα, που μας κληροδοτήθηκαν και δημιουργούνται κάθε μέρα, παρά
τις παρεμβάσεις των διοικήσεων των νοσοκομείων και του Υπουργείου
Υγείας, παρά την καθημερινή προσπάθεια που γίνεται για να βρεθούν
λύσεις άμεσες, λειτουργικές και βιώσιμες.
Αν είχαμε ισχυρή μνήμη στην Ελλάδα και γυρνούσαμε λίγο τις μνήμες πίσω,
θα βλέπαμε, ότι και σε αλλοτινούς καιρούς παρόμοια προβλήματα
προέκυπταν. Και σε ό,τι αφορά στη λειτουργία, κινητοποιήσεις πάντα
γίνονταν, και σε ό,τι αφορά στην οικονομική διαχείριση
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοί,
Όλα αυτά, κατά καιρούς επαναλαμβάνονται, διότι ποτέ δεν είχε μία
κυβέρνηση το θάρρος και την τόλμη, να χτυπήσει στην καρδιά το πρόβλημα.
Τα έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Θεωρώ μεγάλη τιμή για εμένα
προσωπικά και τους συνεργάτες μου, που πραγματικά αυτόν τον καιρό
δουλεύουμε για να αφήσουμε χρήσιμο έργο πίσω μας. Και μην έχετε καμία
αμφιβολία, ότι αυτό θα γίνει. Και σαν ξεπεράσουμε την τρέχουσα
επικαιρότητα, τότε πρώτοι οι λειτουργοί της υγείας, θα αναγνωρίσουν,
ότι αυτά που κάναμε, ήταν προς όφελός τους. Αλλά πάνω απ΄ όλα η
ελληνική κοινωνία.
Προβλήματα λοιπόν στελεχιακού δυναμικού, κάτι που δεν αφορά μόνο στη χώρα μας αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Προβλήματα χρηματοδότησης, που και αυτά δεν αφορούν μοναχά στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Προβλήματα δομικά.
Προβλήματα γραφειοκρατίας και περίπλοκων διαδικασιών.
Και δεν εννοώ βέβαια, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις ανάμεσά μας, γιατί εύκολα κάτι τέτοια αναδεικνύονται, το ΑΣΕΠ.
Σεβόμαστε το θεσμό αυτό, που είναι θεματοφύλακας της ανεξαρτησίας και
της δίκαιης αξιοκρατικής αξιολόγησης. Και από την εποχή, που ανέλαβα
αυτό το Υπουργείο, πρέπει να σας πω, ότι έχω δει με τα μάτια μου, να
κάνει σημαντικές προσπάθειες στο χώρο της υγείας. Κάτι που όλοι
αναγνωρίζουμε και που οφείλουμε δημόσια να εκφράσουμε τις ευχαριστίες
προς τους λειτουργούς του.
Κατά συνέπεια δεν έχει καμία σχέση, με οποιαδήποτε μορφή αμφισβήτησης του ρόλου του ΑΣΕΠ συνταγματικά κατοχυρωμένου.
Η υγεία όμως έχει μια ιδιαιτερότητα. Είναι κάτι το ξεχωριστό.
Γιατί η έλλειψη προσωπικού τη συγκεκριμένη στιγμή, μπορεί να έχει
αρνητικές συνέπειες για τους ασθενείς πολίτες και κατοίκους της χώρας
μας, οι οποίοι προσφεύγουν με αγωνία και με ελπίδα στο ΕΣΥ, για να
αποκαταστήσουν την υγεία τους.
ΓιΆ αυτό και ο συνταγματικός νομοθέτης στο άρθρο 103 (παράγραφος 7)
αναφέρει, ότι ο Νόμος, δηλαδή εμείς, η Βουλή, μπορεί να προβλέπει
ειδικές διαδικασίες επιλογής με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και
αξιοκρατίας, όταν βεβαίως υφίσταται επείγουσα ανάγκη.
Τη συγκεκριμένη πρόβλεψη του άρθρου 8 του Νομοσχεδίου, έχουμε
βελτιώσει, ώστε να είναι απόλυτα συμβατές οι προσλήψεις των νοσηλευτών
με τους κανόνες του ΑΣΕΠ, προσλήψεις που αποτελούν την αναγκαία
«ένεση», θα έλεγα, για να χρησιμοποιήσω ιατρικό όρο, ώστε να σταματήσει
η διαχρονική έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού.
Διότι την ίδια ώρα, που γίνονται οι τακτικές προσλήψεις, ανάλογος
αριθμός ή και μεγαλύτερος αριθμός νοσηλευτών, είτε συνταξιοδοτείται,
είτε βρίσκεται σε αδυναμία, να εκτελέσει τα καθήκοντά του, είτε για
οποιοδήποτε άλλο λόγο, παύει να εργάζεται στο ΕΣΥ.
Η έκτακτη λοιπόν πρόσληψη 5.500 νοσηλευτών, που προβλέπουμε, είναι
ακριβώς εκείνοι, που θα καλύψουν την «τρύπα», που μονίμως υφίσταται στο
δημόσιο σύστημα υγείας. Και θα το ανακουφίσουν.
Αυτό το κατανοούμε όλοι, το κατανοεί ο κόσμος, το κατανοεί το ΑΣΕΠ, το
οποίο με επιστολή, που μου απέστειλε χθες, προσφέρεται και το ίδιο να
αναλάβει τις προσλήψεις αυτές, με ειδική διαδικασία, σε διάστημα μόλις
5-6 μηνών.
Εμείς συμφωνούμε απόλυτα, να προχωρήσουμε μέσω ΑΣΕΠ, με αυτές τις
συνθήκες. Ούτως ή άλλως, δεν τίθεται θέμα προτιμήσεων, ούτε και βέβαια
πολιτικών κριτηρίων.
Ωστόσο, σύμφωνα με την Έκθεση επί του Σχεδίου Νόμου της Επιστημονικής
Επιτροπής της Βουλής, διευκρινίζει, ότι η γνωμοδότηση 96/2008 του
Συμβουλίου της Επικρατείας, ερμηνεύοντας το άρθρο 103, παράγραφος 7 του
Συντάγματος, αναφέρει ότι: αρκεί ο έλεγχος νομιμότητας της διαδικασίας
του διαγωνισμού από Ανεξάρτητη Αρχή, δηλαδή το ΑΣΕΠ, όταν διενεργείται
από την ενδιαφερόμενη Δημόσια Αρχή, Υπουργείο, ΔΥΠΕ ή Νοσοκομείο.
Ουδέποτε κάτι άλλο ήταν στις προθέσεις μας. Και αυτό είναι για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η κοινοτική οδηγία για τα ανώτατα όρια εργασίας και η ενσωμάτωσή της στην εθνική νομοθεσία ήταν μόνο η αφορμή.
Το αποδείξαμε μέσα από τον ανοιχτό, συστηματικό και ειλικρινή διάλογο,
που τα τρία αυτά χρόνια διεξαγάγαμε με τους νοσοκομειακούς γιατρούς.
Γιατί βούλησή μας ήταν και είναι να ικανοποιήσουμε πάγια, δίκαια αιτήματα των νοσοκομειακών γιατρών.
Αιτήματα, που μας κληροδοτήθηκαν και που η αδιαφορία του παρελθόντος,
τα κατέστησε χρόνια, δημιουργώντας πρόσθετα προβλήματα και αρχικό
έλλειμμα εμπιστοσύνης στο διάλογο, που πριν από δύο χρόνια ξεκινήσαμε.
Ένας διάλογος, που όφειλε να καλύψει την αδράνεια ετών και που οδήγησε σε συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Η ανοιχτή ανταλλαγή θέσεων και η επεξεργασία προτάσεων με τους
νοσοκομειακούς γιατρούς έφερε αποτελέσματα και οδήγησε πράγματι στην
υπογραφή, για πρώτη φορά στην ιστορία του ΕΣΥ, Κλαδικής Συλλογικής
Σύμβασης εργασίας, την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου χρόνου και στην
υιοθέτηση των ρυθμίσεων του παρόντος νομοσχεδίου, της μεγαλύτερης
τομής, όπως είπα προηγουμένως, από ιδρύσεως του ΕΣΥ.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Το ερώτημα που τέθηκε, είναι γιατί δεν ήρθε η Συλλογική
Σύμβαση ως είχε. Είναι πολύ απλό. Πρώτα απ΄ όλα εμείς θέλαμε να τη
θέσουμε στη βάσανο της Βουλής. Δεύτερον, διότι η κοινοτική οδηγία
προβλέπει Συλλογική Σύμβαση ή νομοθετική ρύθμιση με αντισταθμιστικά
μέτρα. Κατά συνέπεια, κανένα θέμα δεν τίθεται. Το τι περιλαμβάνει αυτός
ο νόμος έχει σημασία και σε ποιο βαθμό αναλογεί σε εκείνο, που έχουμε
διαπραγματευτεί και σε εκείνο, που πράγματι μπορούμε. Και τούτη την
ώρα, είναι ακόμα σε εξέλιξη διαβούλευση.
Στο πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου ρητά αναφέρεται, ότι το πρόγραμμα των
εφημεριών καταρτίζεται και εκτελείται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία
και το πρώτο άρθρο της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, που υπογράψαμε με
την ΟΕΝΓΕ την 1η Δεκεμβρίου του 2008. Είναι ξεκάθαρη η διατύπωση.
Κατοχυρώνουμε έτσι την ισχύ του νόμου της κλαδικής σύμβασης και
ενισχύουμε ακόμη περισσότερο τη συμβατότητα της ρύθμισής μας με το
κοινοτικό δίκαιο, που σε τελευταία ανάλυση είναι και ο στόχος.
Κατά 99%, τα όσα έχουν προβλεφθεί στο κείμενο της κλαδικής συμφωνίας,
ενσωματώνονται σ΄ αυτό το νόμο. Και εγώ πρέπει να είμαι απόλυτα
ειλικρινής μαζί σας. Η μόνη διαφορά έγκειται στο γεγονός, ότι στα ποσά
στα οποία έχουμε διαπραγματευθεί – και με δεδομένη τη δυσμενέστατη
οικονομική συγκυρία – υπήρξε μια μικρή μεταβολή.
Παρόλα αυτά, ο πίνακας, τον οποίο έχω στη διάθεσή μου,
είναι εντυπωσιακός. Και φαντάζομαι, ιδιαίτερα ικανοποιεί τους Έλληνες
γιατρούς.
Τι παίρνει σήμερα ένας Διευθυντής; 1.684 ? βασικό μισθό. Τι θα παίρνει μετά την ψήφιση του Νομοσχεδίου; 2.054 ?.
Τι παίρνει σήμερα ένας Επιμελητής Α΄; 1.444 ?. Τι θα παίρνει μετά την ψήφιση του Νόμου μας; 1.759 ?.
Τι παίρνει ο Επιμελητής Β΄ σήμερα; 1.203 ?. Τι θα παίρνει μεθαύριο; 1.468 ?.
Ο Ειδικευόμενος, που είναι αυτός που παίρνει το όλο βάρος και στις
εφημερίες. Τι παίρνει σήμερα; 842 ?. Τι θα παίρνει αύριο; 1.027 ?.
Αυτά είναι τα μεγέθη που απαντούν. Και νομίζω, ότι είναι εντυπωσιακά θετικό το γεγονός, ότι αυτό το κατορθώνουμε σήμερα.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Δεν περιοριζόμαστε στη χορήγηση απλά αντισταθμιστικών
ωφελειών ανάπαυσης, που θα αρκούσαν για τη νομιμοποίηση των όποιων
παρεκκλίσεων από το νέο ωράριο. Για εμάς, τα αιτήματα των νοσοκομειακών
γιατρών είναι όροι λειτουργίας του ΕΣΥ.
Δεν κρυβόμαστε πίσω από στείρες και ψυχρές νομικές κατασκευές, που με
τόσο περισπούδαστες αναλύσεις, κάποιοι προσπάθησαν να θεμελιώσουν.
Το ευκολότερο και το πιο ανώδυνο για εμάς, θα ήταν να περιοριστούμε σ΄
αυτό. Δεν το κάναμε. Ανοίξαμε διάπλατα όλο το θεματολόγιο των
διεκδικήσεων. Εμείς τολμήσαμε και να είστε βέβαιοι, ότι το αποτέλεσμα
θα μας δικαιώσει. Μόνο που εγώ θα ήθελα, να δικαιώσει όλους εμάς μέσα
σε αυτή την αίθουσα. Γιατί σαν τελειώσει αυτή η διαδικασία, όλοι μας θα
σταθούμε κριτικά απέναντι σε εκείνους, που μας παρακολουθούν αυτήν τη
στιγμή. Και βέβαια το πιο εύκολο είναι, να τους ξεσηκώνουμε.
Μα δεν είναι αυτός ο σκοπός. Αυτό είναι κάτι το επίκαιρο. Τροφοδοτεί
τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα. Έχει μια μικρής διάρκειας αντοχή. Η
ουσία μας ενδιαφέρει.
Και νομίζω, ότι όλοι συμφωνούμε, ότι πρέπει να είμαστε ουσιαστικοί και αποτελεσματικοί.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Δίνουμε στους νοσοκομειακούς γιατρούς μεγαλύτερες μισθολογικές αυξήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις από ιδρύσεως του ΕΣΥ.
Αναδιοργανώνουμε την ιατρική υπηρεσία και θεσπίζουμε ένα νέο σύστημα
πρόσληψης και εξέλιξης στο ΕΣΥ, προβλέποντας την εξέλιξη κάθε ικανού
γιατρού στην εξέλιξη του βαθμού του Διευθυντού, με προϋποθέσεις
προϋπηρεσίας, γνώσεων και έργου. Και αυτό, ήταν αποτέλεσμα συλλογικής
δουλειάς.
Εάν είχαμε προχωρήσει, όπως αρχικά σας το είχαμε καταθέσει, τότε τα
πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ακούσαμε όλες τις πτέρυγες. Και
συμφωνήσαμε, ότι θα πρέπει να τεθούν κάποιοι όροι αξιολόγησης. Μάλιστα,
κάποιοι Συνάδελφοι, χρησιμοποίησαν και βαρείς χαρακτηρισμούς για
κάποιους εξ εκείνων, που δεν θα εδικαιούντο ή δεν θα το άξιζαν να
ανελιχθούν. Και το κάναμε. Το ενσωματώσαμε.
Δικές σας προτάσεις ήταν. Τις αποδεχθήκαμε. Και πραγματικά χαιρόμαστε
-και το πιστεύω αυτό- που καταφέραμε να φτιάξουμε, να διαμορφώσουμε ένα
τέτοιο πλαίσιο, πάνω στο οποίο θα στηριχθεί το μέλλον του ΕΣΥ.
Προχωρούμε με ρητή διάταξη στην πρόσληψη 2.000 γιατρών, το πρώτο
εξάμηνο του 2009. Εκείνο, που ίσως δεν γνωρίζετε, είναι ότι ο
προγραμματισμός θέλει 2.000 γιατρούς για φέτος και 2.500 γιατρούς για
τον επόμενο χρόνο. Δηλαδή συνολικά μέσα σε μια διετία, 4.500 γιατροί,
για να καλύψουν τις ανάγκες, που εκ των πραγμάτων προκύπτουν από την
εφαρμογή του νέου συστήματος εφημεριών.
Όλα αυτά στον τακτικό προγραμματισμό.
Καλύπτουμε έτσι, μέσα από την ισόρροπη κατανομή των προσλήψεων όλα τα
κενά του ΕΣΥ και εξασφαλίζουμε, ότι κανείς γιατρός, μα κανείς γιατρός,
δεν θα εργάζεται πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια εργασίας.
Χορηγούμε στους γιατρούς ικανά αντισταθμιστικά οφέλη για τις όποιες αναγκαίες παρεκκλίσεις από το ωράριο εργασίας.
Αντισταθμιστικά οφέλη που μέχρι σήμερα, θα μπορούσε να θεωρηθεί η
επίτευξη και ενός μόνο εξ αυτών, ως μέγιστη κατάκτηση του
συνδικαλιστικού κινήματος και των θεσμικών του διεκδικήσεων.
Η
καθιέρωση του 7ωρου τακτικού πρωινού ωραρίου και η χορήγηση
ημερανάπαυσης (ρεπό) μετά από κάθε εφημερία αποτελούν τρανταχτά και
αδιάψευστα παραδείγματα.
Δεν ίσχυαν αυτά στο παρελθόν. Ρυθμίζονται τώρα. Είναι δικές μας
πρωτοβουλίες. Ανταποκρινόμαστε σ΄ αυτό που δικαίως ζητούν οι γιατροί.
Και στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι ικανοποιημένοι. Και γι΄ αυτό
είναι μικρό το ποσοστό συμμετοχής τους, στις κινητοποιήσεις.
Αλλά σας είπα πριν. Δεν είναι αυτό το σημαντικό. Και ένας γιατρός να απεργεί, έχουμε ευθύνη να τον ακούμε. Και αυτό κάνουμε.
Προβλέπουμε το αφορολόγητο του επιδόματος βιβλιοθήκης, που μέχρι
πρότινος αποτελούσε τη μόνη ουσιαστική οικονομική διεκδίκηση, καθώς με
υπευθυνότητα οι θεσμικοί εκπρόσωποι των νοσοκομειακών γιατρών,
αναγνώριζαν το άκαιρο των διεκδικήσεων για το νέο μισθολόγιο, με
δεδομένη την αρνητική οικονομική συγκυρία.
Με το νομοσχέδιό μας προβλέπουμε και την πρόσληψη εκτάκτως, δηλαδή με
έκτακτες διαδικασίες, 5.500 νοσηλευτών, πέρα από τον συνήθη, από τον
τακτικό προγραμματισμό και με τις διαδικασίες που ανέφερα πριν.
Διαδικασίες που αποσκοπούν στην κάλυψη των κενών θέσεων μέσα από τον
περιορισμό των επιλογών των υποψηφίων σε δύο και την υποχρέωση, εκεί
που τοποθετούνται, να μένουν για πέντε ολόκληρα χρόνια. Να τελειώνουμε
με τους νοσηλευτές φαντάσματα.
Για να χτυπηθεί η κομματοκρατία, που πάντα καταδυνάστευε το Εθνικό
Σύστημα Υγείας, μέσα από τις παρασκηνιακές συναλλαγές και τις
πελατειακές σχέσεις.
Η
ένταξη των νοσηλευτών αυτών στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, πέρα από την
αδιαμφισβήτητη ενίσχυση του δυναμικού τους, διευκολύνει και την άσκηση
του ιατρικού λειτουργήματος και την προσφορά των νοσοκομειακών γιατρών.
Το επαναλαμβάνω.
Είναι ανυπόστατες οι αιτιάσεις για δήθεν υποβάθμιση και
παράκαμψη του ΑΣΕΠ, που προβάλλονται, και καταδεικνύουν άγνοια του
νόμου, καθώς ρητά διαφυλάσσεται ο ρόλος του ΑΣΕΠ για τον έλεγχο της
νομιμότητας της διαδικασίας των προσλήψεων.
Με γενναιότητα και τόλμη, η κυβέρνηση προχωρά στη νομοθετική κύρωση,
σχεδόν όλων όσων συμφωνήσαμε την 1η Δεκεμβρίου του 2008. Και επειδή
μιλάμε και με στατιστικούς όρους, το 99%. Είναι κατάκτηση των
εργαζόμενων. Είναι επίτευξη της κυβέρνησης. Θέλω να είναι και επίτευγμα
της Βουλής. Αυτό σας ζητώ.
Και όλα αυτά, για να μη παραγνωρίζουμε την πραγματικότητα, παρά τη
ζοφερή οικονομική συγκυρία, που σαρώνει τη διεθνή πραγματικότητα και
κλυδωνίζει συθέμελα κραταιές οικονομικές υπερδυνάμεις.
Τηρήσαμε στο έπακρο τις δεσμεύσεις μας, που κάνουμε νόμο με ειδικές διατάξεις για καθαρά νομοτεχνικούς λόγους.
Και προκειμένου να επιτρέψουμε να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διάλογος για
κάθε μια, από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου-τομή, που υπό άλλες
συνθήκες και εφόσον προχωρούσε στην κύρωση της σύμβασης εν συνόλω, δεν
θα μπορούσε να γίνει.
Και από τον διάλογο αυτό βγήκαμε όλοι ωφελημένοι, όπως απέδειξε η συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.
Αφήνω στην άκρη, τα όσα προηγήθηκαν. Οι κριτικές στην κυβέρνηση, οι
γκρίνιες, οι μεμψιμοιρίες και κάποιοι χαρακτηρισμοί, που είμαι βέβαιος,
ότι κανείς μας δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει σ΄ αυτήν την αίθουσα.
Με ενδιαφέρει η ουσία. Γιατί η πεμπτουσία του Πολιτεύματός μας είναι ο
κοινοβουλευτισμός και η διαμόρφωση και ψήφιση των νόμων μέσα από τη
βάσανο του κοινοβουλίου και όχι την άκριτη ψυχρή κύρωση συμβάσεων, το
περιεχόμενο των οποίων, δεν μπορεί να υποστεί, όπως γνωρίζετε, στη
διαδικασία καμία αλλαγή κατ΄ άρθρον και η Βουλή οφείλει, να ψηφίσει με
ένα ναι ή με ένα όχι. Σήμερα συμμετέχει η Βουλή. Το αποτέλεσμα είναι
κοινό.
Οι μειώσεις των αρχικών αυξήσεων ήταν επιβεβλημένες για λόγους πρώτιστα κοινωνικής ευαισθησίας.
Στην πανστρατιά προσφοράς, που η κυβέρνηση έχει ζητήσει, δεν μπορούν να
κωφεύουν οι κατεξοχήν ευαισθητοποιημένοι, σε θέματα κοινωνικά, γιατροί
μας. Κι αυτό, όταν το σύνολο των κοινωνικών ομάδων λαμβάνει εξαιρετικά
περιορισμένες αυξήσεις.
Περιμένουμε πλέον και έχει σημασία αυτό, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
τη θετική ανταπόκριση -την ευχόμαστε και τη ζητούμε- του Γενικού
Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ σε συνέχεια της απόφασης, που πήρε η Εκτελεστική
της Γραμματεία. Η ευκαιρία και η πρόκληση είναι ιστορικές για όλους.
Και αυτό που είπε πριν από λίγο ο κ. Καρατζαφέρης, να το εννοεί. Από
αυτή τη νομοθετική μας δουλειά, γράφουμε όλοι μαζί, ένα κεφάλαιο της
ιστορίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Έτσι ψύχραιμα θα αξιολογηθούμε
όλες οι πολιτικές δυνάμεις, από εκείνους που θα μας κρίνουν αύριο.
Στους γιατρούς εναπόκειται και στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που επιζητά
και αναμένει το νομοσχέδιο-τομή, τη μεταρρύθμιση όπως την ονόμασε ο κ.
Αλαβάνος, να ανταποκριθούν και να το κάνουν πράξη.
Πρέπει να δοθεί τέλος στην καταδυνάστευση που δυστυχώς κυριαρχεί στον
τόπο μας από τις θορυβώδεις μειοψηφίες. Είπαμε τις σεβόμαστε, αλλά δεν
μπορούν να κυριαρχούν, μέσα στο μεγάλο σώμα της κοινωνίας.
Ας αναλογιστούμε, που ήταν όλοι αυτοί που επικρίνουν, αν θέλετε άδικα,
αυτόν τον καιρό; Πού ήσαν πριν; Που και θέμα με τα ανώτατα όρια
εργασίας υπήρχε και οι όροι απασχόλησης των γιατρών είχαν δημιουργήσει
αυτό, που οι ίδιοι οι γιατροί αποκαλούσαν, «μεσαίωνα». Και είναι
αλήθεια.
Εγώ πηγαίνω πολύ συχνά στα νοσοκομεία και ξαφνικά, και μπαίνω στις
Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και έχω ιδίαν αντίληψη. Αυτές τις συνθήκες
αλλάζουμε.
Ήρθε η ώρα λοιπόν, να προχωρήσουμε πραγματικά δυναμικά μπροστά. Η
υπόθεση της υγείας -το έχουμε πει- από όλες τις πλευρές είναι εθνική
υπόθεση. Έτσι την αγκαλιάζουμε όλοι. Έτσι θα κριθούμε στο τέλος.
Καλώ λοιπόν τα κόμματα, πραγματικά να αναλογιστούν και το δικό τους
μέρισμα ευθύνης και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Εμείς δεν
μονοπωλούμε αυτήν τη στιγμή, το όποιο επίτευγμα, που σίγουρα θα φέρει
το Νομοθέτημα.
Περιμένει πάρα πολλά από εμάς ο ελληνικός λαός, το Εθνικό Σύστημα
Υγείας και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στους χώρους των νοσοκομείων.
Και επειδή ο Εισηγητής της Αντιπολίτευσης ο κ. Λαμπίρης, ξεκίνησε την
ομιλία του με μία μαντινάδα, εγώ δεν είμαι Κρητικός, αλλά με εμπνέει.
Ε, λοιπόν, εκεί που το σκεφτόμουνα, λέω έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα και
για να χαριτολογήσουμε και λίγο, γιατί η πολύ σοβαροφάνεια βλάπτει και
την πολιτική υγεία, θα σας πω λοιπόν μια μαντινάδα.
Σύνεση και σοφία βγάζουν οι μαντινάδες,
όταν ξεφεύγουν από αυτό, γίνονται κουτουράδες.
Φώναζες, για δε σ΄ άκουγα.
Τη γνώμη σου όμως την πήρα
και σαν την αποδέχτηκα
το έριξες στη λύρα.