p>O Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κος Γιώργος Κωνσταντόπουλος μετείχε σήμερα Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου 2006, σε Στρογγυλή Τράπεζα στα πλαίσια του 2ου Πανελλήνιου Συνεδρίου για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας με θέμα «Ολοκληρωμένα Τοπικά Δίκτυα Κοινωνικής Φροντίδας και Αλληλεγγύης».
Ακολουθούν τα κύρια σημεία της ομιλίας του:
1. Η στρατηγική της Λισσαβόνας και το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρύθμισης (2007-20013) υποστηρίζουν και προωθούν μεταξύ των άλλων.
α) Την κοινωνία της γνώσης και της καινοτομίας
β) Την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση
γ) Την ποιότητα ζωής, σε συνδυασμό με την οικολογική ανάπτυξη
δ)Τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης
Στο Υπουργείο θεωρούμε ότι έχουμε λόγο και ρόλο σ’αυτή την προσπάθεια ανάπτυξης της χώρας πάντα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου.
2. Σ’αυτή την προσπάθεια ανάπτυξης δεν είμαστε μόνοι. Στο πεδίο της κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας αναπτύσσουν αξιοσημείωτη δράση τα συναρμόδια Υπουργεία Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Απαιτείται κατά συνέπεια ο συντονισμός και η συνέργια και των τριών Υπουργείων. (Υπ.Υ.Κ.Α.-Υπ.Α.Κ.Π.-Υπ.Εσ.Δ.Δ.Α.).
3. Υπάρχουν οι παρακάτω 3 σύγχρονες έννοιες-κλειδιά που όλες μαζί πρέπει να αποτελέσουν την βάση της προσπάθειάς μας τα επόμενα χρόνια:
α) Η έννοια της Κοινωνικής Αλληλεγγύης που γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία ως θεσμός και σύνολο πολιτικών σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου-δυστυχώς-υπάρχουν «νικητές» και «ηττημένοι» δηλαδή κοινωνικά ενταγμένοι και κοινωνικά αποκλεισμένοι και σε μία κοινωνία όπου τα άτυπα κοινωνικά στηρίγματα (οικογένεια, γειτονιά, φίλοι) -δυστυχώς πάλι-εξασθενίζουν αποξενώνοντας τους πολίτες και καθιστώντας τη λέξη συμπαράσταση κενή περιεχομένου.
β) Η έννοια των Δικτύων και της Δικτύωσης που στις αλληλοεξαρτώμενες παγκοσμιοποιημένες κοινωνίες μας αποτελούν ένα υπολογίσιμο παράγοντα συμμετοχής και δράσης των πολιτών, εντοπισμού προβλημάτων και ανεύρεσης λύσεων, στήριξης και ανάδειξης αιτημάτων, αλλά και εναλλακτικών τρόπων, δράσεων και συμπεριφορών.
γ) Η έννοια του πλουραλισμού που στα πλαίσια πολιτικών κοινωνικής προστασίας σημαίνει εγκατάλειψη στείρων δογματικών αγκυλώσεων και αξιοποίηση κάθε μέτρου/πολιτικής/δράσης/ προσέγγισης που αποδεικνύεται χρήσιμη και αποτελεσματική στην παροχή βοήθειας προς τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.
Με άλλα λόγια μπορεί να χρειάζεται η επιδοματική πολιτική αλλά και ταυτόχρονα η ψυχολογική στήριξη, μπορεί να χρειάζονται καθολικές πολιτικές αλλά και ταυτόχρονα επικεντρωμένες πολιτικές προς συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, μπορεί να χρειάζονται επαγγελματίες ειδικοί κοινωνικοί επιστήμονες αλλά και ταυτόχρονα αξιοποίηση και ενίσχυση ευαισθητοποιημένων ατόμων που εθελοντικά επιζητούν να προσφέρουν κοινωνικό έργο, τέλος, μπορεί να χρειάζεται υιοθέτηση μιας νέας επιστημονικής τάσης ή προσέγγισης, αλλά και ταυτόχρονα η παλιά δοκιμασμένη τάση ή προσέγγιση που έχει αποδείξει ότι δεν είναι ξεπερασμένη?
4. Υποστηρίζω την άποψη ότι τα τοπικά κοινωνικά προβλήματα/ανάγκες/ αιτήματα αντιμετωπίζονται καλλίτερα από τις τοπικές αρχές είτε αυτές είναι σε επίπεδο Δήμων είτε Νομαρχιών, είτε Περιφερειών.
Μπορεί και πρέπει κεντρικά να περιγράψεις το πλαίσιο, να διαθέσεις τα μέσα (πόρους, οικονομικούς και ανθρώπινους, τεχνογνωσία κλπ.), αλλά ταυτόχρονα μπορεί και πρέπει να εκχωρήσεις μεγάλο μέρος αποφάσεων στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Με αυτό το σκεπτικό βλέπουμε ευνοϊκά τις προτάσεις και πρωτοβουλίες για σχηματισμό τοπικών δικτύων στο πεδίο της κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας και θα τις στηρίξουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους (νομοθετικά, οικονομικά, επιστημονικά), ώστε να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα τις ομάδες και τα άτομα που είτε πλήττονται από κοινωνικό αποκλεισμό, είτε αυτά είναι ΑμεΑ, είτε παιδιά σε φτώχεια, είτε μοναχικοί ηλικιωμένοι.
Στα δίκτυα αυτά έχουν θέση και ρόλο οι Διοικήσεις Δήμων/Νομαρχιών/ Περιφερειών, οι μη Κυβερνητικές και Εθελοντικές Οργανώσεις, η Εκκλησία, οι Συνδικαλιστικοί Φορείς και άλλοι, όπου με την στήριξη των 3 συναρμοδίων Υπουργείων (σε κονδύλια, ανθρώπους, μέσα, τεχνογνωσία και νομοθετήματα) και την επιστημονική κάλυψη φορέων όπως του Ινστιτούτου Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης (ΙΚΠΑ), του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ) και άλλων, να βελτιωθεί η όντως μη ικανοποιητική εικόνα στον τομέα της τοπικής κοινωνικής συνοχής και να προωθηθεί αποτελεσματικά η κοινωνική ένταξη των περιθωριοποιημένων ομάδων.
Τις λεπτομέρειες για το πώς θα προωθηθεί το δύσκολο αυτό έργο θα τις επεξεργαστούμε άμεσα στο Υπουργείο και θα επιδιώξουμε με ανοικτό και ευρύ διάλογο, με την συμμετοχή και των 3 τομέων (κρατικού, ιδιωτικού και κοινωνικού), να υπάρξει συναίνεση και συναπόφαση να προχωρήσουμε.
5. Ταυτόχρονα προωθούμε δύο εθνικά δίκτυα με τα οποία φιλοδοξούμε να συντονίσουμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης.
Στην ουσία, το δύο εθνικά δίκτυα δηλαδή το Δίκτυο Φορέων Παροχής Υπηρεσιών Διαβίωσης Εξειδικευμένης Φροντίδας και Εκπαίδευσης και το Δίκτυο Φορέων Παροχής Υπηρεσιών Κοινωνικής Ενσωμάτωσης θα συναποτελούν τον κορμό του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΣΚΑ). Το πληροφοριακό σύστημα του ΙΚΠΑ θα λειτουργήσει ως αναγκαία ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των εμπλεκομένων στο συνολικό εγχείρημα.