Οι οργανισμοί αποτελούν τον καταστατικό χάρτη των Νοσοκομείων. Αποτυπώνουν τη δομή, καταγράφουν προσωπικό και Τμήματα, οριοθετούν τις σχέσεις ανάμεσα στις κατηγορίες και ειδικότητες εργαζομένων. Οι περισσότεροι οργανισμοί συντάχθηκαν την πρώτη εποχή του ΕΣΥ και είχαν ανάγκη μεταρρύθμισης 30 χρόνια μετά την εφαρμογή τους. Δυστυχώς, αντί γι αυτό είχαμε αιφνίδια και ισοπεδωτική τροποποίηση των οργανισμών κατά τη θητεία του Ανδρέα Λοβέρδου στο υπουργείο Υγείας, προκειμένου η τότε κυβέρνηση να πετύχει τους μνημονιακούς στόχους.
Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Υγείας συγκρότησε δύο ομάδες εργασίας για την αναθεώρηση των οργανισμών. Μία επιτροπή για το συνολικό πλαίσιο και μία δεύτερη ειδικά για τα του οργανισμούς Νοσοκομείων που φιλοξενούν πανεπιστημιακές κλινικές.
Πριν λίγες μέρες αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Υγείας εισηγητικό κείμενο με τις προτεινόμενες νομοθετικές παρεμβάσεις, ώστε να υπάρξει ανοιχτός διάλογος (κλικ εδώ).
Πρώτη αντέδρασε μερίδα πανεπιστημιακών μέσω ενός ακατάληπτου κειμένου (κλικ εδώ), στο οποίο ματαίως αναζητά κανείς την αιτία της αντίδρασης. Το χειρότερο είναι πως στο κείμενο των πανεπιστημιακών δεν υπάρχει ίχνος συγκεκριμένης πρότασης, παρά μόνον υπονοούμενα, ανακρίβειες και χαρακτηρισμοί.
Βάσιμα υποθέτουμε πως η αιτία αντίδρασης των πανεπιστημιακών κρύβεται στην πρόταση που περιέχεται στην τελευταία παράγραφο του κειμένου και αναφέρει: «Η εργασιακή σχέση των μελών ΔΕΠ είναι αυτή της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και διέπεται από τις σχετικές διατάξεις του κώδικα δημοσίων υπαλλήλων».
Πρόκειται για πρόταση που πάντοτε προκαλεί θυελλώδεις αντιδράσεις. Τώρα όμως είναι περισσότερο από ποτέ ώριμα τα πράγματα προκειμένου να υιοθετηθεί από την πολιτεία η Πλήρης και Αποκλειστική Απασχόληση για ΟΛΟΥΣ τους γιατρούς που εργάζονται στο δημόσιο σύστημα υγείας.