Είναι είδηση. Χθες, μετά από δέκα μήνες κυοφορίας, η ΟΕΝΓΕ απάντησε στις επιστολές του ΚΕΣΥ για την ιατρική εκπαίδευση. Μεσολάβησε μακρά περίοδος λοχείας και, επιτέλους, η απόφαση που έλαβαν οι παρατάξεις του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καθαρογράφτηκε και δόθηκε στη δημοσιότητα (κλικ εδώ).
Το κείμενο δε χρειάζεται σχολιασμό. Διαπνέεται απ΄ αρχής μέχρι τέλους από την ορολογία, το ύφος γραφής και την επιχειρηματολογία των κομματικών εντύπων του ΚΚΕ, χωρίς να δίνει καμιά στοιχειωδώς σοβαρή απάντηση γιατί η ΟΕΝΓΕ αρνείται να συνομιλήσει με το ΚΕΣΥ, στην Ολομέλεια του οποίου συμμετέχουν όλοι οι κοινωνικοί και επιστημονικοί φορείς της χώρας (κλικ εδώ η σύνθεση του ΚΕΣΥ).
Χθες δόθηκε στη δημοσιότητα και η δεύτερη ανακοίνωση μερίδας Πανεπιστημιακών γιατρών (κλικ εδώ) που αποφάσισαν ν΄ αφήσουν τα μισόλογα και να μιλήσουν για το επίδικο, δηλαδή την αντίθεσή τους στην εφαρμογή εργασιακής σχέσης Πλήρους και Αποκλειστικής Απασχόλησης. Και τι επικαλούνται; πως η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση «αναμένεται να δημιουργήσει νέο κύμα μαζικής φυγής Πανεπιστημιακών γιατρών από τις κλινικές που είναι εγκατεστημένες σε Νοσοκομεία, είτε προς Πανεπιστημιακές μονάδες ή εργαστήρια εκτός Νοσοκομείων, είτε θα απέχουν από το κλινικό έργο είτε θα οδηγήσουν σε παραιτήσεις και αποχωρήσεις από το Πανεπιστήμιο καταξιωμένων γιατρών».
Φαίνεται πως οι καλοί συνάδελφοι έχουν μείνει στην εποχή Σημίτη, όταν οι πανεπιστημιακοί επέβαλλαν την αντικατάσταση του Αλέκου Παπαδόπουλου με τον πανεπιστημιακό Κώστα Στεφανή.
Όμως πέρασαν 15 χρόνια και οι καιροί έχουν αλλάξει. Εάν έχουν σκοπό να εκβιάσουν ή να αποχωρήσουν από το πανεπιστήμιο δε θα δακρύσει κανείς. Εκατοντάδες άξιοι συνάδελφοι με πολλαπλάσια προσόντα θέλουν να μπουν στο πανεπιστήμιο, το οποίο κρατούν κλειστό η οικογενειοκρατία και τα συμφέροντα των ιδιωτικών ιατρείων.