Χωρίς Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων κινδυνεύει να μείνει και πάλι η Δυτική Ελλάδα. Ενάμιση χρόνο μετά τη λειτουργία της στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, οι γιατροί δεν είναι αισιόδοξοι. Αν δεν προσληφθεί ικανός αριθμός γιατρών και νοσηλευτών- υποστηρίζουν- δεν θα αργήσει να μπει το «λουκέτο».
Η Μονάδα, χάρη στην οποία έχουν σωθεί δεκάδες παιδικές ζωές, λειτουργεί μετ΄ εμποδίων. «Το κύριο πρόβλημά μας είναι η στελέχωσημε ιατρικό και νοσηλευτικόπροσωπικό. Με οχτώ νοσηλευτέςπου έχουν απομείνει,έναν υπεύθυνο και δύο γιατρούς,σε λίγουςμήνες η μονάδα αυτή δεν θα μπορεί να λειτουργήσει» δηλώνει προς «Το Βήμα» ο εντατικολόγος Παίδων, υπεύθυνος της Μονάδας κ. Ανδρ. Γ.Ηλιάδης.
Σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων, δυναμικότητας έξι κλινών, έπρεπε να διαθέτει επτά γιατρούς και 30 νοσηλευτές, καθώς η ιδανική αναλογία είναι ένας νοσηλευτής ανά ασθενή (σε κάθε βάρδια). «Ενδιάμεση κατάσταση είναι ένας νοσηλευτής για 1,6 κρεβάτια.Αν οι κλίνες ήταν τέσσεριςο αριθμός των νοσηλευτών δεν θα πρέπει να είναι μικρότεροςαπό 15» σημειώνει ο κ. Ηλιάδης. «Το δικό μας μοντέλο» προσθέτει «δηλαδή ένας νοσηλευτής ανά τρεις κλίνες,τη στιγμή που η μονάδα διαθέτει έξι κρεβάτια και οκτώ νοσηλευτές, δεν περιγράφεταιπουθενά και είναι εκτός ορίων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυξημένη δουλειά,κούραση,μεγαλύτεροκίνδυνο λάθους και εμφάνισηςενδονοσοκομειακών λοιμώξεων,πολυφαρμακία με πολλαπλάσχήματα αντιβιοτικών και, τέλος,αύξηση της θνητότητας». Η ιστορία της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας Παίδων του Νοσοκομείου του Ρίου μπορεί να παραλληλιστεί με αυτήν του… γεφυριού της Αρτας. Για την ίδρυση και λειτουργία της πήρε άδεια σκοπιμότητας το 1998. Εγκαινιάστηκε τον Απρίλιο του 2004, άρχισε να λειτουργεί ως Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ), αλλά το ίδιο καλοκαίρι έκλεισε. Κατόπιν πιέσεων η Μονάδα επαναλειτούργησε τον Σεπτέμβριο και έναν μήνα μετά έκλεισε ξανά, καθώς το νοσηλευτικό προσωπικό δεν επαρκούσε. Ως τον Αύγουστο του 2007, οπότε τέθηκε ξανά σε λειτουργία, τα παιδιά της Πάτρας, της Κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, του Αγρινίου μεταφέρονταν στην Αθήνα για νοσηλεία.
O πως σημειώνει ο κ. Ηλιάδης, η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων, από την έναρξη της λειτουργίας της έχει να παρουσιάσει ένα εξαιρετικό έργο, με τη νοσηλεία 180 παιδιών με σοβαρότατες ασθένειες από όλες τις περιοχές της Νοτιοδυτικής Ελλάδας. «Εφαρμόζει πρωτοποριακά ευρωπαϊκά πρωτόκολλα και σύγχρονεςτεχνικές με αναπνευστήρεςηλίου που δεν υπάρχουν παρόμοιοιστην Ελλάδα,συστήματα αιμοκάθαρσης,πλασμαφαίρεσης θεραπευτικής υποθερμίας, συστήματαεξελιγμένης εγκεφαλικήςκαι αιμοδυναμικής παρακολούθησηςκτλ.Τα τραυματισμένα παιδιά από τροχαία με βαριές κρανιοεγκεφαλικέςκακώσεις αντιμετωπίστηκανμε επιτυχία γρήγορα στη μονάδα μας,όπως ορίζουν οι διεθνείς οδηγίες (χρυσή ώρα)» τονίζει. Η μονάδα- συνεχίζει ο κ. Ηλιάδης- δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από αντίστοιχη ευρωπαϊκή. Οι δείκτες θνησιμότητας βρίσκονται στα επίπεδα άλλων ευρωπαϊκών Μονάδων. «Εξαρτάται από όλους μας» καταλήγει «αν θα συνεχίσεινα προσφέρει τις ιδιαίτερεςυπηρεσίες της η μονάδα αυτή.Τοοφείλουμε σε όλα τα μικρά παιδιά όλης της Νοτιοδυτικής Ελλάδας».
Τα δημόσια νοσοκομεία διαθέτουν περίπου 50 κλίνες Εντατικής Θεραπείας Παιδιών (30 στην Αθήνα, έξι στην Πάτρα, οκτώ στη Θεσσαλονίκη και έξι στην Κρήτη). Σύμφωνα με τον κ. Παπαδάκη, ο αριθμός των κλινών είναι ικανοποιητικός αρκεί να λειτουργούν στο σύνολό τους και όπως πρέπει, ώστε να καλύπτουν τις υπάρχουσες ανάγκες. Θλιβερή είναι η εικόνα και στις μονάδες νεογνών, καθώς και εκεί η πενία νοσηλευτών είναι μεγάλη.