Ποιες ομάδες εξαιρούνται και ποιες έχουν προτεραιότητα

Η ΟΓΕ καταγγέλλοντας εμπορευματοποίηση της δημόσιας πρόνοιας, διερωτάται τι είδους παροχές προσφέρουν οι δημοτικού χαρακτήρα παιδικοί σταθμοί, όταν από τις υπηρεσίες τους αποκλείονται παιδιά ευπαθών ομάδων του πληθυσμού όπως: οι άνεργες μητέρες, οι μετανάστριες (χωρίς υπηκοότητα κράτους-μέλους της Ε.Ε.), αλλά και οι γυναίκες με σταθερή δουλειά (υπάλληλοι Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ) και οι άνδρες που έχουν την επιμέλεια του παιδιού τους ή είναι χήροι.

Προτεραιότητα στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς έχουν για τα παιδιά τους οι γυναίκες με το μικρότερο χρόνο απασχόλησης (κατά την υποβολή της αίτησης), οι εργαζόμενες με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή μερικής απασχόλησης) και όσες έχουν οικογενειακό εισόδημα κάτω από το διπλάσιο του αφορολόγητου. «Η κυβερνητική πολιτική απαξιώνει τις προνοιακές δομές και οδηγεί το κοινωνικό κράτος σε άμεση ιδιωτικοποίηση», καταγγέλλει και ο Σύλλογος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας (ΣΚΛΕ). Ζητεί «ανάκληση των αποφάσεων, που οδηγούν στην απόλυση του προσωπικού που κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για επιτυχία των προγραμμάτων και των παρεχόμενων υπηρεσιών» και χαρακτηρίζει εμπαιγμό τη συνέχισή τους, με ευρωπαϊκούς πόρους έως το 2010, αφού δεν αποτελεί βιώσιμη λύση.

Οι κοινωνικοί λειτουργοί λένε «όχι»:

* Στην κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα των δομών πρόνοιας. * Στον φιλελεύθερο προσανατολισμό της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης. * Στην εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών πρόνοιας.

Λένε «ναι»:

* Στη θεσμική κατοχύρωση των προνοιακών δομών και στη δημιουργία διεύθυνσης κοινωνικής υπηρεσίας σε κάθε δήμο ώστε να εξασφαλιστούν ο συντονισμός και ο εξορθολογισμός των παρεχόμενων υπηρεσιών. * Στην εξασφάλιση χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, για όλες τις προνοιακές δομές των ΟΤΑ. * Στη μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων όλων των εργαζομένων στα προγράμματα. * Στη θεσμοθέτηση ενιαίου πλαισίου ελέγχου-αξιολόγησης από το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Ο σύλλογος καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, γιατί η κοινωνική φροντίδα βρεφών-παιδιών, ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ, είναι δικαίωμα αδιαπραγμάτευτο για κάθε πολίτη και υποχρέωση του κράτους. Εν τούτοις, η Γενική Γραμματεία Ισότητας παρουσιάζεται καθησυχαστική. Εκτιμά ότι η νέα ρύθμιση, για τις δομές φροντίδας παιδιών, ανταποκρίνεται στους παραπάνω στόχους, ότι «η χρηματοδότηση θα προέρχεται και από τους εθνικούς πόρους, και λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για τις ευάλωτες ομάδες γυναικών, όπως οι μητέρες ανάπηρων παιδιών και οι μετανάστριες, που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις».

Μ.ΠΙΝ.