SΟS από τους Έλληνες γιατρούς μετά την έρευνα πως «τα χάπια της ευτυχίας» δεν καλύπτουν όσους πάσχουν από κατάθλιψη
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάρθα Καϊτανίδη mkaitanidi@dolnet.gr
«Προς Θεού, να μη σταματήσουν τα χάπια οι ασθενείς»: Οι Έλληνες ψυχίατροι εκπέμπουν SΟS μετά τη δημοσίευση της βρετανικής έρευνας-βόμβα, που καταλήγει στη διαπίστωση ότι τα χάπια της ευτυχίας δεν έχουν το παραμικρό αποτέλεσμα σε όσους πάσχουν από κατάθλιψη.
Η ανταπάντηση που δίνουν οι ψυχίατροι είναι πως το 80% των περιστατικών βαριάς κατάθλιψης αντιμετωπίζεται επιτυχώς μόνον όταν οι ασθενείς είναι «πιστοί» στη φαρμακευτική αγωγή τους. Οι Έλληνες ψυχίατροι επιμένουν πως δεν θα πρέπει να κάνουν αιφνίδια διακοπή των φαρμάκων όσοι ήδη τα παίρνουν, αλλά να συμβουλευτούν τον ψυχίατρο που τους τα έχει συστήσει. «Διάβασα τη συγκεκριμένη μελέτη, αλλά δεν με έπεισε. Στην πραγματικότητα το μόνο που προκάλεσε είναι σύγχυση, ιδίως στους ασθενείς. Εάν όμως κάποιος σταματήσει να παίρνει τα φάρμακά του χωρίς να μιλήσει πρώτα με τον γιατρό του, τότε στην καλύτερη περίπτωση θα κάνει υποτροπή- θα επιστρέψουν δηλαδή τα συμπτώματα, όπως είναι παραδείγματος χάριν τα κλάματα, οι διαταραχές ύπνου και όρεξης αλλά και εύκολη κόπωση. Στη χειρότερη όμως, μπορεί να φτάσει έως και την αυτοκτονία», λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο Ευαγγελισμός κ. Κώστας Αλεξανδρόπουλος.
«Δεν έχει ένα πρόσωπο»
«Η κατάθλιψη δεν είναι εύκολη συναισθηματική διαταραχή και ακόμη πιο σημαντικό είναι πως δεν έχει ένα “πρόσωπο”- διαφοροποιείται σε μείζονος και ελάσσονος. Γι΄ αυτό και η διάγνωση για τη βαρύτητα της κατάθλιψης πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνον από ψυχίατρο. Οι ασθενείς που κρίνουμε ότι πρέπει να ακολουθήσουν φαρμακευτική αγωγή, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνουν χρήση ή να διακόψουν τα χάπια κατά το δοκούν».
Συγκεκριμένα, η έρευνα που έχει αναζωπυρώσει τη συζήτηση περί χρήσης ή άσκοπης κατάχρησης των αντικαταθλιπτικών ανέλυσε τα στοιχεία 47 κλινικών δοκιμών που είχαν διεξαγάγει οι παρασκευάστριες εταιρείες. Κατά τη διάρκεια των μελετών αυτών, χορηγήθηκαν αντικαταθλιπτικά σε ασθενείς. Η «παγίδα» ήταν όμως ότι μόνον οι μισοί πήραν τα συγκεκριμένα φάρμακα, ενώ στους υπόλοιπους χορηγήθηκαν ψευδοφάρμακα, δηλαδή πλασέμπο. Οι επιστήμονες μετά τις αναλύσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα «χάπια της ευτυχίας» δεν έχουν απολύτως κανένα αποτέλεσμα σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν πάσχουν από βαριά κατάθλιψη.
Συγκεκριμένα, η έρευνα που έχει αναζωπυρώσει τη συζήτηση περί χρήσης ή άσκοπης κατάχρησης των αντικαταθλιπτικών ανέλυσε τα στοιχεία 47 κλινικών δοκιμών που είχαν διεξαγάγει οι παρασκευάστριες εταιρείες. Κατά τη διάρκεια των μελετών αυτών, χορηγήθηκαν αντικαταθλιπτικά σε ασθενείς. Η «παγίδα» ήταν όμως ότι μόνον οι μισοί πήραν τα συγκεκριμένα φάρμακα, ενώ στους υπόλοιπους χορηγήθηκαν ψευδοφάρμακα, δηλαδή πλασέμπο. Οι επιστήμονες μετά τις αναλύσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα «χάπια της ευτυχίας» δεν έχουν απολύτως κανένα αποτέλεσμα σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν πάσχουν από βαριά κατάθλιψη.
Αύξηση της χρήσης κατά 400%
Τα νούμερα των αντικαταθλιπτικών δισκίων που καταναλώνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα προκαλούν έκπληξη: υπολογίζεται πως ξεπερνούν τα 144 εκατομμύρια τον χρόνο. Ειδικότερα, μέσα σε μία δεκαετία η αύξηση χρήσης αντικαταθλιπτικών αγγίζει το 400%. «Κι όμως, μόνον ένας στους τέσσερις Έλληνες που πάσχουν από κατάθλιψη κάνει αυτή τη στιγμή θεραπεία- φαρμακευτική αγωγή, ψυχολογική υποστήριξη ή και τα δύο. Στην ουσία, καταναλώνονται λιγότερα φάρμακα από όσα θα έπρεπε. Και η εμπειρία μας δείχνει πως τα συγκεκριμένα φάρμακα βελτιώνουν τη ζωή των καταθλιπτικών. ¶λλωστε, οι ίδιες οι εταιρείες δαπανούν δισεκατομμύρια για την παρασκευή χαπιών και επομένως δεν θα τους συνέφερε να είναι αναποτελεσματικά», παρατηρεί ο κ. Βασίλης Αλεβίζος, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο ίδιος μάλιστα επισημαίνει πως αντιμετωπίζει με επιφυλάξεις τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης. «Δεν είναι δυνατόν η καθημερινή εμπειρία 50 ετών να κλονιστεί από μία και μόνον έρευνα, η οποία μάλιστα διεξήχθη από ψυχολόγους και όχι από ψυχιάτρους. Οι ψυχολόγοι έχουν διαφορετική αντιμετώπιση σε ό,τι αφορά την κατάθλιψη. Στην πραγματικότητα όμως δεν θεραπεύονται όλα τα περιστατικά με ψυχολογική θεραπεία».