Σε πολλούς μεσαιωνικούς μύθους βρίσκουμε έναν δράκο που μένει μόνιμα σε μια σπηλιά κοντά στο χωριό κι έχει αναπτύξει ένα…mundus vivendi με τους χωρικούς. Αντί να πηγαίνει ο δράκος στο χωριό ψάχνοντας ποιους θα φάει έχει συμφωνήσει να του φέρνουν οι προύχοντες τα θύματα, που είναι πάντοτε νέοι και νέες. Ποτέ γέροι και γριές.
Το ανάλογο αυτής της μεσαιωνικής ιστορίας διαβάζουμε σήμερα στις εφημερίδες.
Ο κυρ-Στουρνάρας καλεί τους προύχοντες υπουργούς να διαλέξουν ποιες δαπάνες θα φάει ο δράκος της τρόικας, αλλιώς θα διαλέξει μόνη της η τρόικα (κλικ εδώ).
Πού είναι άραγε ο Αντώνης Σαμαράς που σαν τον Αη Γιώργη θα έμπηζε το δόρυ του στο στόμα του δράκου; Κι ο κυρ Κουβέλης που θα μας απαγκίστρωνε από το δράκο και θα τον έπειθε με μειλίχειο ύφος να τρώει χόρτα και ρίζες;
Υπάρχει βεβαίως κι ένας μύθος, πάλι μεσαιωνικός, που οι χωρικοί αγανακτούν με τους προύχοντες και οδηγούν αυτούς στο στόμα του δράκου!
Να δείτε που αυτός ο μύθος είναι ο πιο αληθοφανής..